Ο πάπας αναγνώρισε την Εξέλιξη και τη Μεγάλη Έκρηξη...

Ας αρχίσουν χοροί και πανηγύρια!

Ο πάπας και ηγέτης της καθολικής εκκλησίας Φραγκίσκος χαρακτήρισε ως αληθείς τις θεωρίες για την «Εξέλιξη των Ειδών» και για τη «Μεγάλη Έκρηξη» (Big Bang).

Μιλώντας στην Παπική Ακαδημία των Επιστημών στο Βατικανό, ο πάπας Φραγκίσκος προχώρησε σε κρίσεις, οι οποίες, σύμφωνα με ειδικούς αναλυτές, βάζουν ένα τέλος στις «ψευδοθεωρίες» του δημιουργισμού και του ευφυούς σχεδιασμού, που έχουν ευρεία διάδοση κυρίως στην Αμερική, αλλά και εκτός αυτής σε πιστούς που βρίσκονται σε δίλημμα.

«Όταν διαβάζουμε για τη Δημιουργία στη Γένεση, κινδυνεύουμε να φανταστούμε πως ο Θεός ήταν ένας μάγος, ο οποίος κρατώντας ένα μαγικό ραβδάκι μπορεί να κάνει τα πάντα. Ωστόσο, αυτό δεν είναι έτσι», δήλωσε ο προκαθήμενος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, αφήνοντας εμβρόντητους τους παρευρισκόμενους.

Ο πάπας εξήγησε πως και οι δύο επιστημονικές θεωρίες δεν είναι ασύμβατες με την ύπαρξη του Δημιουργού-Θεού, επισημαίνοντας ότι ούτως ή άλλως «την χρειάζονται».

«Ο Θεός δημιούργησε τους ανθρώπους και τους άφησε να αναπτυχθούν σύμφωνα με τους εσωτερικούς νόμους που ο ίδιος έδωσε στον καθένα, ώστε να μπορέσουν να φτάσουν κάποτε στην τελείωσή τους. Η εξέλιξη από τη φύση της δεν είναι ασυμβίβαστη με τη θεωρία της δημιουργίας, επειδή η εξέλιξη χρειάζεται δημιουργία των όντων που εξελίσσονται», ανέφερε –μεταξύ άλλων– ο πάπας.

Σύμφωνα με το βρετανικό «Independent», η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία παραδοσιακά είχε τη φήμη του πολέμιου των επιστημών, με το γνωστό παράδειγμα του Γαλιλαίου, ο οποίος βρέθηκε ενώπιον της Ιεράς Εξέτασης (autodafé), με τους τότε καρδινάλιους να τον εξαναγκάζουν να αποσύρει την «αιρετική» ηλιοκεντρική θεωρία της Γης.

Ωστόσο, οι κρίσεις του τωρινού Ποντίφικα επί των επιστημών φαίνεται να συμβαδίζουν με τις απόψεις τόσο του Πάπα Πίου ΙΒ’, ο οποίος άνοιξε την πόρτα στη «Θεωρία της Εξέλιξης» και καλωσόρισε τη «Θεωρία του Big Bang». Το 1996, ο τότε πάπας Ιωάννης Παύλος ο Β΄ προχώρησε ένα βήμα παραπέρα, υποστηρίζοντας ότι η εξέλιξη είναι «κάτι παραπάνω από μια απλή υπόθεση και σίγουρα ένα αυταπόδεικτο στοιχείο».

«Η δήλωση του πάπα είναι χαρακτηριστική: είμαστε οι απευθείας απόγονοι της Μεγάλης Έκρηξης που δημιούργησε το σύμπαν. Η Εξέλιξη επήλθε ως απότοκο της Δημιουργίας», είπε ο καθηγητής Τζιοβάννι Μπινιάμι, πρόεδρος του Εθνικού Ινστιτούτου Αστροφυσικής της Ιταλίας.

Ορισμένες εξηγήσεις είναι, σίγουρα, απαραίτητες!

► Ο λόγος που αναγκάστηκε ο πάπας να αναγνωρίσει την Εξέλιξη και τη Μεγάλη Έκρηξη δεν σχετίζεται με προσωπική επιφοίτηση, ύστερα από μελέτες κ.λπ. Όποιος παρακολουθεί συζητήσεις σε ξένες τηλεοράσεις όπου, εκτός από χαζοεκπομπές, υπάρχουν και πολύ σοβαρές συζητήσεις (μετά τις 11 μ.μ. είναι η αλήθεια), διαπιστώνει εδώ και πολλά χρόνια ότι οι εκπρόσωποι των εκκλησιών έχουν πρόβλημα επιχειρηματολογίας. Οι διάφοροι επιστήμονες που παίρνουν μέρος στις συζητήσεις παραθέτουν συντριπτικά στοιχεία, ακόμα και σε πολύ εκλαϊκευμένη μορφή, οπότε οι κληρικοί μουρμουρίζουν άσχετα πράγματα ή αλλάζουν το θέμα συζήτησης – όποτε μπορούν! Βλέποντας λοιπόν ότι εκτίθενται και δεν γίνονται πειστικοί σε παγκόσμια κλίμακα στο ακροατήριο, ζήταγαν από καιρό να αλλάξουν οι θέσεις της επίσημης εκκλησίας, αφού αργά ή γρήγορα θα συμβεί αυτό. Σ' αυτές τις πιέσεις ενέδωσαν οι ηγετικοί κύκλοι του Βατικανού και όχι ο πάπας προσωπικά, ο οποίος βέβαια έπρεπε να συμφωνήσει επίσης.

► Η αναγνώριση ότι η «Εξέλιξη των Ειδών» ισχύει, αποτελεί ολομέτωπη υποχώρηση. Και οι προηγούμενοι πάπες είχαν προαναγγείλει με μισόλογα αυτή την υποχώρηση, τώρα φαίνεται όμως ότι πήραν απόφαση να κλείσουν το θέμα και να μην γελοιοποιηθούν άλλη φορά, όπως συνέβη με τον Γαλιλαίο, τον οποίο αναγνώρισαν μόλις στη δεκαετία του 1980, περίπου 350 χρόνια μετά από την επιβεβαίωση αυτονόητων φυσικών φαινομένων, τα οποία είχαν περιγράψει ήδη ορισμένοι αρχαίοι Έλληνες φυσιοδίφες.

► Πέρα από τα προαναφερόμενα, ο πάπας δήλωσε ότι η επιστήμη δεν απαντάει ακόμα σε όλα τα ερωτήματα, άρα είναι ατελής. Αυτός ο ισχυρισμός δείχνει, βέβαια, ότι γίνεται προσπάθεια να κάνει υποφερτή την οπισθοχώρηση και αναζητείται μια δικαίωση, του τύπου «αναγνωρίζουμε μεν το φαινόμενο της Εξέλιξης αλλά δικαιολογούμαστε να είχαμε κάποιες αμφιβολίες»… Εννοείται ότι ποτέ δεν ισχυρίστηκε η επιστήμη ότι έχει οριστική απάντηση για όλα τα προβλήματα, καθώς επίσης ότι έχει κλείσει οριστικά οποιοσδήποτε επιστημονικός τομέας. Ακόμα και στη Μηχανική, της οποίας η ανάπτυξη ξεκίνησε με τον Γαλιλαίο ως πρώτος τομέας της φυσικής και συνεχίστηκε με τον Νεύτωνα, γίνονται ακόμα μελέτες και έρευνες με τις οποίες εφαρμόζονται οι γενικοί κανόνες σε επιμέρους περιπτώσεις. Αντίστοιχα ισχύουν και με τους άλλους επιστημονικούς τομείς που φαίνεται στους ανύποπτους ότι έχουν ολοκληρωθεί, Θερμοδυναμική, Ηλεκτρομαγνητισμός κ.λπ.

► Τίθεται πλέον το θέμα όλο και πιο επιτακτικά, τι ακριβώς προσφέρει η θρησκεία, αν παραβλέψουμε τον εξευτελισμό της αξιοπρέπειας των ανθρώπων που μεθοδεύεται καθημερινά, με στόχο τον πλουτισμό του ιερατείου και τη συμμετοχή του στην εξουσία. Ο προηγούμενος πάπας δήλωνε σε επιστημονικό συνέδριο, πιθανόν με ειλικρίνεια αλλά σίγουρα παρακλητικά: «Είναι βέβαιο ότι υπάρχει η πραγµατικότητα της επιστήµης, αλλά πρέπει να δεχτούµε ότι υπάρχει και µια ευρύτερη πραγµατικότητα που ξεφεύγει από την επιστήµη και την αντιλαµβάνεται η θεολογία».

Ποια είναι λοιπόν αυτή η ευρύτερη πραγματικότητα; Γράφει ο Χρήστος Γιανναράς, χωρίς να σχετίζεται με τους προβληματισμούς του πάπα, «O στόχος της θρησκείας είναι, σαφέστατα, να προτείνει "νόημα" του κόσμου, να μιλήσει για την "αιτία" και τον "σκοπό" της λογικής ύπαρξης του ανθρώπου...» Και ποιος είναι ο σκοπός, ποιο είναι το νόημα; Εκεί γίνεται ποιητικός ο Γιανναράς, περίπου ο θεός έφτιαξε τον κόσμο από αγάπη, επειδή «αγαπάει δαιμονισμένα το ομοίωμά του», «δονείται από έρωτα για τον άνθρωπο» και άλλα τέτοια.

Μια ματιά γύρω μας και στην ιστορία των τελευταίων 5-10 χιλιάδων ετών δείχνει όμως άλλα πράγματα: στη φύση γίνεται αλληλοσφαγή, τα ισχυρά ζώα καταβροχθίζουν τις σάρκες των αδύναμων και αυτά επιβιώνουν τρώγοντας μαζικά τα φυτά. Μια βελτίωση αυτής της αλληλοσφαγής προέκυψε, όχι με διορθωτική παρέμβαση κάποιου θεού, αλλά διά του ανθρώπινου πολιτισμού, δηλαδή με την ανατροφή και την παιδεία στην οικογένεια και την κοινωνία. Τουλάχιστον οι άνθρωποι έχουν περιορίσει τις αλληλοσφαγές – όχι ότι τις εγκατέλειψαν. Και, όποτε συμβαίνουν σφαγές μεταξύ ανθρώπων, όχι για διατροφική επιβίωση, αλλά για κατάληψη εδαφών, για εκμετάλλευση ξένων χωρών, για υποδούλωση άλλων ανθρώπων κ.ο.κ., δεν εμφανίζεται κανένας θεός να ρυθμίσει τα κατασκευαστικά λάθη της «δημιουργίας» του. 

Αντίθετα, οι δήθεν εκπρόσωποι επί Γης του εκάστοτε θεού είναι και οι πιο βάρβαροι σφαγείς, σίγουρα από τότε που καταγράφεται η ιστορία των μονοθεϊστικών θρησκειών. Πόσο καιρό να χρειαστούν ακόμα οι ιδιοτελείς πιστοί διανοούμενοι να παραδεχτούν δημόσια -ιδιωτικά το γνωρίζουν- ότι η αιώνια φύση λειτουργεί με τους νόμους της και δεν χρειάζεται κανένα θεό να την κουμαντάρει — ο οποίος θεός θα χρειαζόταν έναν άλλον θεό για να κουμαντάρει τον ίδιο κι αυτός έναν άλλον κ.ο.κ. μέχρι το άπειρο… Είναι και βιοποριστικό θέμα, να βρουν οι παπάδες μια έντιμη δουλειά, χωρίς να κοροϊδεύουν τους οπαδούς τους! Δύσκολο πράγμα...

Βλέπε επίσης ένα παλαιότερο κείμενο για την καθολική εκκλησία και την εξέλιξη των ειδών…