του Διονύση Γουσέτη, protagon.gr, 24/3/2015
Ποτέ δεν αποτελούσε είδηση το ότι οι βουλευτές ασκούσαν ένα προνόμιο που, καλώς ή κακώς (μάλλον κακώς) τους έχει δοθεί: τη χρήση βουλευτικού αυτοκινήτου. Την είδηση τη δημιούργησε ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος μετά τις εκλογές κάλεσε τουλάχιστον τρεις φορές τους βουλευτές του να αρνηθούν το προνόμιο.
Οι βουλευτές, όμως, που υπάκουσαν στις εκκλήσεις του ήταν λιγότεροι από το ένα τρίτο. Και ο κ. Τσίπρας εξομολογήθηκε στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος ότι «αισθάνθηκε πολύ άσχημα».
Γιατί αισθάνθηκε άσχημα; Διότι, είπε, «διαμορφώνεται κλίμα σε σχέση με το αν είμαστε σαν τους άλλους ή δεν είμαστε σαν τους άλλους». Το ίδιο είχε πει τον Φεβρουάριο του 2014, με άλλα λόγια, η ΣΥΡΙΖαία περιφερειάρχης Αττικής κ. Ρένα Δούρου. Μας είχε διαβεβαιώσει ότι «Αλλιώς μαζεύει τα σκουπίδια ένας μνημονιακός και αλλιώς ένας αντιμνημονιακός».
Ούτε ο κ. Τσίπρας, ούτε η κ. Δούρου πρωτοτυπούν. Με τη λογική ότι οι αριστεροί δεν είναι σαν τους άλλους έχουν γαλουχηθεί γενιές κομμουνιστογενών αριστερών. Στο ίντερνετ βρήκα μια πρόσφατη (25/2/2015) νεκρολογία ενός μαρξιστή λενινιστή, του οποίου οι αρετές απαριθμούνταν από τους συντρόφους του: «η ανιδιοτέλεια, η αυτοθυσία, η σεμνότητα, η απλή-λιτή ζωή και κυρίως η συνεπής υπεράσπιση των επαναστατικών αρχών του κομμουνιστικού κινήματος». Ναι, οι αριστεροί είναι πάνω από τις ανθρώπινες αδυναμίες. Είναι υπεράνθρωποι και -όπως στα σχετικά κόμικς- αυτοί οι υπεράνθρωποι σώζουν την ανθρωπότητα από το κακό, στην προκειμένη περίπτωση από τη φτώχεια και από τους κακούς καπιταλιστές.
Το σφιγμένο, αγέλαστο, πρόσωπο της Αριστεράς συνδέεται εσωτερικά με την αυτοθυσία, την αυστηρότητα, την ηθική. Συνδέεται με την καταστολή παρορμήσεων και ανθρώπινων αδυναμιών, με θυσίες, με αυταπάρνηση. Κάτι δηλαδή σαν τους χριστιανούς μάρτυρες ή κάτι σαν τον χασάπη Ροβεσπιέρο, που όμως ήταν έντιμος και ζούσε λιτή ζωή, ή -για να μιλάμε για πιο σύγχρονες αναλογίες- κάτι σαν τους ισλαμιστές που κάνουν επιθέσεις αυτοκτονίας για να γίνουν μάρτυρες. «Μάρτυρες ήρωες οδηγούνε» λέει το τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη, ο οποίος δεν ήταν απλά μουσικοσυνθέτης, αλλά πρόεδρος της πολιτικής αριστερής «Νεολαίας Λαμπράκη». Όλα αυτά σηματοδοτούν την κυριαρχία του βολονταρισμού, που είναι προϊόν συναισθήματος, πάνω στη λογική. Σηματοδοτούν την πενία λογικής και την περίσσεια συναισθηματισμού, μαζί με την επιθετικότητα που προκύπτει από αυτόν τον συναισθηματισμό.
Ήρθε, λοιπόν, η υπόθεση των αυτοκινήτων των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ να διαψεύσει όλη την παραπάνω αριστερή ιδεοληψία, επειδή αποκάλυψε άμεσα την ανθρώπινη φύση. Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ απάντησαν ότι δεν είναι υπεράνθρωποι, αλλά άνθρωποι με όλες τις ανθρώπινες αδυναμίες. Απέδειξαν ότι το ατομικό συμφέρον είναι ανώτερο από τα ευγενή οράματα με τα οποία ορισμένοι αριστεροί βολονταριστές καθοδηγητές ελπίζουν να οικοδομήσουν μια κοινωνία ανώτερη, προηγμένη, που μοιραία, κατ’ αυτούς, θα είναι «σοσιαλιστική». Καμία ανώτερη κοινωνία δεν οικοδομήθηκε με θυσίες και με αυταπάρνηση. Ούτε με καλογερίστικη αυστηρότητα, με άρνηση του γέλιου και της χαράς της ζωής. Για να οικοδομηθεί η ανώτερη κοινωνία πρέπει η απάντηση των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ να γίνει αποδεκτή και να αξιοποιηθεί από τον κ. Τσίπρα, αντί να τον κάνει «να αισθάνεται πολύ άσχημα».
Ο κ. Τσίπρας έχει αποδείξει ότι το πρώτο που τον ενδιαφέρει είναι η διατήρηση της εξουσίας του. Γι' αυτό, οφείλει στον εαυτό του να κατανοήσει την απλή αλήθεια που του υπέδειξαν οι βουλευτές του: ότι η ανώτερη κοινωνία οικοδομείται με ενίσχυση της ατομικής πρωτοβουλίας, που θα την κάνει ικανή να παράγει πλούτο, ώστε να μπορεί να απολαμβάνει π.χ. τα αυτοκίνητα που απολαμβάνουν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ.
