της Λώρης Κέζα, ΒΗΜΑ, 30/6/2014
Οι
κακεντρεχείς παρακαλούνται να καταπιούν τη γλώσσα τους. «Αυτό
δεν είναι κόμμα, είναι εκπομπή», «Αυτός δεν είναι αρχηγός, είναι αυτοκράτορας», «Αυτό δεν θα έχει
μέλλον, το έχουν βάλει οι εργολάβοι για να κόψει από τον Σύριζα».
Να λοιπόν που και κόμμα έγινε και νομιμοποιήθηκε ο επικεφαλής και συντάχθηκε
καταστατικό και μαζεύτηκαν επώνυμες συνδρομές και κατέληξαν σε προτάσεις. Το
Ποτάμι στο πρώτο του συνέδριο επέλεξε πρόσωπα και θέσεις.
Οι 466
σύνεδροι ψήφισαν τα μέλη της Πανελλήνιας Επιτροπής. Μαζί με τους δυο
ευρωβουλευτές που συμμετέχουν αυτοδίκαια και την εφαρμογή ποσόστωσης των δυο
φύλων, μαζεύονται 86 άτομα, από όλη τη χώρα. Η Πανελλήνια Επιτροπή εξέλεξε την
Συντονιστική Επιτροπή, η οποία αποτελείται από τους: Νικόλα
Γιατρομανωλάκη, Παύλο Ελευθεριάδη, Λεωνίδα Καστανά, Αννα Λυδάκη, Γιώργο
Μαυρωτά, Θανάση Σκόκο, Χριστίνα Ταχιάου. Ο Σταύρος
Θεοδωράκης αναδείχτηκε
ως «ο επικεφαλής». Στο καταστατικό δεν υπάρχει λέξη «πρόεδρος» ούτε η λέξη
«μέλος». Το Ποτάμι έχει εθελοντές. Οι προσδιορισμοί αυτοί αποτέλεσαν τις
τελευταίες πινελιές στις εργασίες του συνεδρίου.
Πέρα από
τα πρακτικά, δηλαδή την οργάνωση του κόμματος σε κόμμα, είχε ενδιαφέρον η
διερεύνηση στις προθέσεις των συνέδρων. Πού πάει το κόμμα; Ένα πρώτο στίγμα
έχει δοθεί από την επιλογή της ομάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Το Ποτάμι
εντάχθηκε στους Σοσιαλιστές και Δημοκράτες (S+D) και όχι στους
φιλελεύθερους. Αυτό από μόνο του λέει πολλά. Στο Λαύριο οι σύνεδροι κλήθηκαν να
ψηφίζουν θέσεις σε πρακτικά ζητήματα. Παραδείγματα: Να μοιράζονται δωρεάν τα
συγγράμματα στα πανεπιστήμια; Να αποκτήσουν δικαίωμα υιοθεσίας ζευγάρια του
ιδίου φύλου; Να υπάρξει μοναδικός συντελεστής φορολόγησης για όλα τα
εισοδήματα;
Οι
κακεντρεχείς θα πουν ότι όλα τούτα είναι παιδαριώδη. Ψηφοφορία με τελίτσες και
αηδίες. Πλην όμως τώρα υπάρχει εικόνα. Με την πρωτότυπη διαδικασία του
Dotmocracy οι σύνεδροι έβαλαν 11.341 τελίτσες σε πίνακες που αφορούσαν 49
πρακτικά θέματα. Προκύπτει λοιπόν το πρώτο υλικό συζήτησης. Ο Σταύρος
Θεοδωράκης μίλησε για τον τρόπο με τον οποίο θα λειτουργήσει το Ποτάμι: θα
επισημαίνει το πρόβλημα, κατά τόπους, και θα προτείνει πρακτική λύση. Δεν θα
αναλωθεί σε θεωρητικές συζητήσεις για το μέλλον της κεντροαριστεράς, ούτε θα
κρυφτεί πίσω από γενικότητες του τύπου «θέλω μια καλύτερη Ελλάδα και δικαιότερο δίκαιο με δικαιοσύνη».
Κάτι ακόμη
είχε ενδιαφέρον στο ιδρυτικό συνέδριο. Οι σύνεδροι χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες
και εργάστηκαν σε παράλληλες συναντήσεις με θεματικούς άξονες την εργασία, την
παιδεία και την δικαιοσύνη. Δεν ήταν δηλαδή ένα πανηγυράκι με αφηρημένα μπλα
μπλα μπλα. Αν καταγράφεται κάποια διαφορά σε σχέση με συνέδρια άλλων κομμάτων
είναι πως κανείς δεν προσήλθε στο διάλογο με γαλόνια. Δεν υπάρχουν ιερές
αγελάδες, ούτε κανείς μοστράρει το επαναστατικό παρελθόν του για να εξασφαλίσει
τον βιοπορισμό του. Κάποιοι από τους εθελοντές έχουν περάσει από άλλους
πολιτικούς χώρους αλλά αυτό δεν βαραίνει ούτε υπέρ ούτε κατά.
Αν υπάρχει
ένα παράδοξο με "Το Ποτάμι" είναι ότι πρώτα κατέγραψε ποσοστό, εκλέγοντας ευρωβουλευτές και κατόπιν έγινε κόμμα. Οι κακεντρεχείς είπαν ότι
πρόκειται για ποτάμι αβαθές. Ετσι είναι τα ποτάμια που διαρρέουν την Ελλάδα,
αβαθή και ορμητικά. Ας το κρατήσουμε αυτό ως υποσημείωση.
