του Νίκου Χασαπόπουλου, ΒΗΜΑ, 19/5/2013
«Είναι
απόλυτο ψέμα. Ποτέ δεν αποκάλεσα την κυρία Γιάννα Αγγελοπούλου “πλούσια βρώμα”
ούτε “rich bitch”, όπως το λέει στα αγγλικά. Και είναι ντροπή που για να
προσελκύσει κανείς τη δημόσια προσοχή καταφεύγει σε τέτοιου είδους
συκοφαντίες». Αυτή είναι η (οργισμένη) απάντηση του πρώην «τσάρου» της
οικονομίας κ. Ν. Χριστοδουλάκη σε όσα του καταλογίζει η κ. Αγγελοπούλου στο
βιβλίο της «My Greek Drama», όπου τον κατηγορεί ότι την αποκάλεσε «πλούσια
βρώμα που έρχεται εδώ και παίζει τα παιχνίδια της, λες και θα κερδίσουμε τη
διοργάνωση των Ολυμπιακών». Πρώτα από όλα, όπως αναφέρει, «την περίοδο της
διεκδίκησης εγώ καμία σχέση δεν είχα με την Αγγελοπούλου και αυτό
αποκαλύπτει την τρικυμία του παραληρήματος».
Φανερά
ενοχλημένος ο πρώην υπουργός Εθνικής Οικονομίας και στενός συνεργάτης του πρώην
πρωθυπουργού κ. Κ. Σημίτη απαντά ευθέως στις συκοφαντίες, όπως
τις χαρακτηρίζει, της κυρίας Αγγελοπούλου, υπενθυμίζει ότι αυτός ήταν ο
υπουργός από τον οποίο ζητούσε χρήματα, αριθμεί τις «παράλογες» δαπάνες που
έγιναν στους Ολυμπιακούς Αγώνες και δίνει λεπτομέρειες για τη σύγκρουση
με την αποκαλούμενη «σιδηρά κυρία των Ολυμπιακών».
«Εγώ δεν
την έβρισα ποτέ ούτε το συνηθίζω με κανέναν. Προτιμώ τα επιχειρήματα. Δεν είχα
κανέναν λόγο άλλωστε να τη βρίσω αλλά ούτε και να την κολακεύω, όπως δουλικά
έκαναν τόσοι και τόσοι. Προφανώς η κυρία θα ήθελε να χρησιμοποιεί τον
υπουργό Οικονομικών ως ταμία για να δίνει εντολές επιταγών και να τον διατάζει.
Αλλά εγώ ταμίας του Ρογκ δεν έγινα ποτέ, ήμουν ο υπουργός Οικονομικών».
Λόγια σκληρά,
γεμάτα οργή, από τον πρώην «τσάρο της οικονομίας», ο οποίος δεν θέλησε
να αφήσει αναπάντητα όσα του καταμαρτυρά η κ. Αγγελοπούλου,
αποκαλύπτοντας παράλληλα και πώς διαμορφώθηκαν οι σχέσεις τους εκείνη την
περίοδο και κυρίως τι ήταν υποχρεωμένος λόγω της θέσης του να πράξει και τι να
απορρίψει. Κάνει μάλιστα λόγο για «πόλεμο» που του έγινε (και μάλιστα
σε διεθνές επίπεδο) από την επικεφαλής τού «Αθήνα 2004».
Και το
σημαντικότερο: σύμφωνα με τους υπολογισμούς του και τα έγγραφα που διαθέτει και
παρά τις περικοπές που έκανε ο ίδιος, ο προϋπολογισμός των Ολυμπιακών Αγώνων
ξεπέρασε αισθητά τον προβλεπόμενο. «Πιστεύω ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες
ωφέλησαν τη χώρα αλλά στοίχισαν περίπου 7 δισ. ευρώ. Θα μπορούσαν να γίνουν και
με 5 δισ. ευρώ αν πολλές εγκαταστάσεις νοικιάζονταν ως λυόμενες αντί να τις
αγοράζουν καινούργιες» αναφέρει λέγοντας ότι δεν έχει μετανιώσει σε
τίποτα.
«Η ευθύνη
μου ήταν να διαχειριστώ τα χρήματα των φορολογουμένων και φυσικά ήμουν πολύ
αυστηρός και έκοβα αμέσως τα κονδύλια τα οποία θεωρούσα περιττές δαπάνες.
Είχαμε άλλωστε τότε πολλές επείγουσες ανάγκες να καλύψουμε. Χίλιες φορές
προτιμούσα να αυξάνω τα ΕΚΑΣ παρά να αγοράζω χαλιά και μάρμαρα για τις
εγκαταστάσεις των Ολυμπιακών. Αν κάποιοι στεναχωρήθηκαν, δεν μπορώ να πω ότι
λυπάμαι» λέει ο πρώην υπουργός. Παράλληλα όμως αναγνωρίζει, όπως
σημειώνει, ότι η κ. Αγγελοπούλου προσέφερε ανεκτίμητη υπηρεσία στη
διοργάνωση και στην προβολή των Αγώνων, αλλά, όπως τονίζει, «τα χρήματα θα
μπορούσαν να ήταν αισθητά λιγότερα και γι' αυτό πάλεψα όσο μπορούσα».
Αλλά πώς
άρχισε η διαμάχη ανάμεσα στον κ. Χριστοδουλάκη και στην κ. Αγγελοπούλου;
Ποια ήταν η αιτία, αφού οι σχέσεις τους ήταν ψυχρές από την ώρα που ανέλαβε η
κ. Αγγελοπούλου τη διοργάνωση των Αγώνων; Ο πρώην υπουργός επιδεικνύει ένα
νόμισμα των δύο ευρώ λέγοντας ότι «αυτό αποτέλεσε την αιτία της μεγάλης
διαμάχης». Πρόκειται για το αναμνηστικό νόμισμα των δύο ευρώ που «κόπηκε»
λίγο πριν από την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων τον Αύγουστο του 2004 και που
απεικονίζει έναν δισκοβόλο. «Ξέρετε, τα κέρματα του ευρώ τα κυκλοφορεί το
υπουργείο Οικονομικών κάθε χώρας της ευρωζώνης.
Από το
αναμνηστικό αυτό κέρμα των δύο ευρώ εισέπραξα 140 εκατ. ευρώ, τα οποία αμέσως
ενίσχυσαν τον κρατικό προϋπολογισμό. Και τούτο έγινε παρά τις δυσκολίες, αφού ο
"Αθήνα 2004" δεν μας έδωσε άδεια να απεικονίσουμε τους πέντε
ολυμπιακούς κύκλους και έτσι αναγκαστήκαμε να βάλουμε τον δισκοβόλο και με τους
κύκλους στα πλάγια σε μικρό σχήμα. Για να μας δώσει την άδεια να βάλουμε τους
κύκλους ο "Αθήνα 2004" ήθελε να αξιοποιήσει για λογαριασμό του το
κέρμα. Να πάρει, δηλαδή, άλλα 140 εκατ. ευρώ ως επιχορήγηση. Ε, λοιπόν, δεν
τους έκανα τη χάρη. Με τα χρήματα αυτά εξασφαλίσαμε την αύξηση των αγροτικών συντάξεων
εκείνης της χρονιάς».
Υπάρχει όμως
και ένα δεύτερο θέμα για το οποίο, όπως λέει ο κ. Χριστοδουλάκης, ήρθε σε
σύγκρουση με την κ. Αγγελοπούλου και αφορούσε το μείζον ζήτημα της
αξιοποίησης των Ολυμπιακών Αγώνων. «Μόλις τοποθετήθηκα υπουργός Οικονομικών
το 2001 δημιούργησα την εταιρεία Ολυμπιακά Ακίνητα για να
περάσουν στην ιδιοκτησία της όλες οι ολυμπιακές εγκαταστάσεις ώστε να μη γίνουν
βορά στα χέρια διαφόρων επιτηδείων. Είχαμε ετοιμάσει μια πλήρη μελέτη
ιδιωτικοποίησης των ακινήτων που θα τελείωνε ως το 2006. Θα είχαμε έσοδα πάνω
από 2 δισ. ευρώ. Επικεφαλής τοποθέτησα την Αρετή Ασημακοπούλου που οι
πάντες θεωρούσαν το διαμάντι της δημόσιας διοίκησης. Επεσε τότε πανικός
στον "Αθήνα 2004" γιατί διάφοροι καλοθελητές νόμιζαν ότι θα τους
επιβαλλόταν ασφυκτικός έλεγχος. "Γιατί κάνετε τέτοια εταιρεία;" μου
έλεγαν.
Η Γιάννα
προς τιμήν της δεν με ενόχλησε, αλλά διάφοροι συνεργάτες της μου έκαναν πόλεμο.
Ακόμη και πολλοί βουλευτές του ΠαΣοΚ και της ΝΔ διαμαρτυρήθηκαν στη Βουλή
επειδή δεν ήθελαν την εταιρεία, δεν ήθελαν δηλαδή τον έλεγχο του υπουργείου
Οικονομικών. Πάντως ο πρωθυπουργός κ. Σημίτης δεν μου είπε τίποτα ή μάλλον
έμαθα όταν κάποιοι του έκαναν παράπονο ότι είπε: "Αυτοί είναι οι άνθρωποί
μου και με αυτούς δουλεύω". Τότε εγώ έκανα τη δουλειά μου όσο πιο
αυστηρά μπορούσα. Ήμουν υπουργός Οικονομικών και όχι κάποιος εντολοδόχος
ταμίας» επαναλαμβάνει φανερά οργισμένος ο κ. Χριστοδουλάκης.
Η
εντολή Σημίτη: «Να προσέξουμε να μην ξεφύγουμε»
Θυμάται όμως
και άλλα ο πρώην υπουργός Οικονομικών για τη σχέση του με την κ.
Αγγελοπούλου, όπως π.χ. όταν ανακοινώθηκε το 1997 ότι η Αθήνα κέρδισε τους
Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. «Τότε ήμουν υφυπουργός Οικονομικών και
βρισκόμουν στη Θεσσαλονίκη για τα εγκαίνια της Έκθεσης. Όταν ο τότε
πρωθυπουργός ανακοίνωσε ότι πήραμε τους Αγώνες, παρά το πανηγυρικό κλίμα που
υπήρξε, εγώ ούτε χειροκρότησα ούτε σηκώθηκα να πανηγυρίσω. Το βράδυ ο Σημίτης
μου είπε: "Είδα ότι ήσουν σκεφτικός και πρέπει να προσέξουμε πολύ να μην
ξεφύγουμε". Αυτό ακριβώς προσπαθούσα να κάνω τα επόμενα χρόνια. Και
έκανα μια μεγάλη προσπάθεια για να μη λείψει τίποτε αλλά και τίποτε
να μη γίνει περιττό».
Στις αρχές
του 1998, λέει ο πρώην υπουργός, συγκροτήθηκε μια επιτροπή για να εκπονήσει το
σχέδιο των Ολυμπιακών Αγώνων. Συμμετείχαν ο κ. Αλ. Παπαδόπουλος
(ως υπουργός Εσωτερικών), ο κ. Ευ. Βενιζέλος (ως υπουργός
Πολιτισμού), ο υφυπουργός Αθλητισμού κ.ά. Στην πρώτη σύγκληση της επιτροπής
πρότεινα να εκδοθούν ολυμπιακά προμέτοχα που θα αγόραζαν οι ιδιώτες και μετά
τους Αγώνες θα είχαν το δικαίωμα να αποκτήσουν και να διαχειριστούν τα
ολυμπιακά ακίνητα. Οφείλω να πω ότι ο κ. Βενιζέλος είχε υποστηρίξει την πρόταση
αλλά η επιτροπή αυτή ατόνησε ξαφνικά «γιατί σε κάποιους μάλλον δεν άρεσε».
Ο κ. Χριστοδουλάκης κάνει ακόμη λόγο για εκδηλώσεις προβολής δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ που έγιναν χωρίς λόγο. «Αρνήθηκα να εγκρίνω τέτοια κονδύλια και τώρα βλέπω ότι στο βιβλίο της ισχυρίζεται πως τα κάλυψε ο σύζυγός της. Δεν γνωρίζω αν αληθεύει και δεν με αφορά...». Οι σχέσεις ωστόσο του πρώην υπουργού Οικονομικών με τον σύζυγό της κ. Θ. Αγγελόπουλο ήταν άριστες, όπως λέει: «Αρκετές φορές συνεργαστήκαμε με τον κ. Αγγελόπουλο. Έδειχνε τότε ενδιαφέρον να αγοράσει την Ολυμπιακή, αν και η πρόθεσή του δεν έγινε ποτέ πράξη. Η συνεργασία μας πάντως ήταν άψογη και πολύ φιλική».
