Άτακτος Λόγος, 12/5/2013
Είναι πάντα απολαυστικά τα email που παίρνω από
διάφορους πιστούς χριστιανούς (ήπιους και φανατικούς), κάθε φορά που γράφω κάτι
σχετικό με τη θρησκεία.
Ακόμη και κάτι που πραγματεύεται απάτες πρώτου
επιπέδου, εντελώς εξόφθαλμες, όπως το «άγιο φως». Ένα κόλπο, το οποίο επινόησαν
Γάλλοι μοναχοί, δεν τους έκατσε όμως και στη συνέχεια το τσίμπησαν οι ξύπνιοι
ορθόδοξοι καλόγεροι, καλύτεροι διαχρονικά στην απατεωνιά. Και έτσι το
μετέτρεψαν σε χρυσοφόρα ατραξιόν.
Μια απάτη για Γκίνες η οποία, αν και αποδεικνύεται ως
τέτοια, ιστορικά, επιστημονικά αλλά και λογικά, υιοθετείται ακόμη από
υπανάπτυκτα πολιτισμικώς κράτη, τύπου Κύπρος, Ελλάδα και Πουτινική Δικτατορία
της Ρωσίας. Με τον πιο επίσημο μάλιστα τρόπο.
Δεν με εκπλήττει που θίγονται οι πιστοί. Με θλίβει όμως!
Πρώτον, διότι εάν υπάρχει «θεός», που δεν υπάρχει, είναι αδιανόητα προσβλητικό
για τον «παντοδύναμο» να σκεφτούμε έστω ότι χρειάζεται τον Κωστή Γιαννή ή τη
Μαρούλα Ττοφή να εξηγήσουν ή να αποδείξουν την ύπαρξή του σε κάποιον που την
αμφισβητεί.
Και, δεύτερον, διότι εάν είναι όντως ο «θεός της
αγάπης», ο των χριστιανών, στο όνομα του οποίου παρεμπιπτόντως έγιναν τα
μεγαλύτερα μαζικά εγκλήματα στην παγκόσμια Ιστορία, χωρίς παραδόξως να κάνει ο ίδιος
κάτι για να το αποτρέψει, εάν λοιπόν είναι για την αγάπη και τη συγχώρεση αυτή
η θρησκεία και ο πραγματικός «θεός», αν και όλοι οι θεοί ήταν ανέκαθεν
βραχυκυκλώματα φόβου και άγνοιας στην εξέλιξη του μυαλού ενός είδους
πιθηκοειδούς - του ανθρώπου...
... αλλά έστω εάν ίσχυαν όλα αυτά, οι φοβισμένοι
μουτζαχεντίν της ορθοδοξίας θα έπρεπε, ως «σωστοί χριστιανοί», να με αγαπούν
διπλά. Και να προσεύχονται για μένα. Και ως εκεί. Τα υπόλοιπα θα τα αναλάβει,
λέει το παραμύθι τους, ο φανταστικός τους φίλος στον ουρανό. Τόσο απλό είναι το
πράγμα!
Όμως όχι. Δεν μπορούν να δεχθούν ότι κάποιος γράφει
κάτι τέτοιο. Είναι δικαίωμά σου να τα πιστεύεις, μου λένε συχνά οι «ήπιοι»,
αλλά δεν έχεις δικαίωμα να προσβάλλεις αυτό που πιστεύουμε. Και τους ρωτώ:
γιατί το προσβάλλω; Επειδή λέω ότι δεν υπάρχει και είναι καταγέλαστο λογικά ή
άλλως πως; Εσείς λέτε υπάρχει, εγώ λέω πως ο «θεός» και οι «άγιοι» είναι τόσο
υπαρκτοί όσο τα Πόκεμον.
Γιατί εσείς, τη στιγμή που δεν μπορείτε να αποδείξετε
τίποτα από αυτά, δικαιούστε να λέτε πως υπάρχουν και εγώ δεν δικαιούμαι να
γράφω ότι δεν υπάρχουν; Είναι σωστό αυτό;
Η θρησκεία δεν είναι μια προσωπική πεποίθηση. Είναι
μια αντίληψη, η οποία επιβάλλεται κιόλας σε κοινωνίες καθυστερημένες όπως η
δική μας. Κοινωνίες που δεν έχουν προχωρήσει τόσο ώστε να θεωρούν πως τα παιδιά
άθεων λ.χ. έχουν το δικαίωμα να μην διδάσκονται αυτό το γεμάτο φόβους,
δηλητηριώδες και πρωτόγονο παραμύθι.
Την ώρα μάλιστα που επιβάλλουν στους άθεους γονείς
τους να φορολογούνται για να αδροπληρώνονται οι παραμυθάδες των θρησκευτικών
στα σχολεία, έτσι; Και να πληρώνουν, και να γεμίζουν με αυτές τις αηδίες τα
μυαλά των παιδιών τους...!
Αλλά και μια απλή φιλοσοφία να ήταν η θρησκεία, που
δεν είναι -είναι ο μεγαλύτερος και ισχυρότερος μηχανισμός ελέγχου του μυαλού
των πολλών από τους λίγους και ξύπνιους και της επιβολής απόψεων μέσω των
κοινωνιών- αλλά και έτσι να ήταν, γιατί δεν δικαιούμαι να την αμφισβητώ; Έτσι
θέλω. Γούστο μου, βρε αδελφέ! Κι αυτό θα κάνω.
Εάν λ.χ. αύριο πάτε στη φυλή των Ίμπο στη Νιγηρία και
τους πείτε ότι όταν βρέχει και πέφτουν κεραυνοί δεν τους ρίχνει ο Αμαντιόχα, ο
«θεός της θύελλας», θα τους εκνευρίσετε σίγουρα. Και θα ακούσετε το
«Amadioha magbukwa gi», που λένε. «Ο Αμαντιόχα θα σε τιμωρήσει!». Ειδικά οι
μάγοι τους, που τα κονομάνε κιόλας πουλώντας Αμαντιόχα, θα βγάζουν αφρούς.
Στη σημερινή δε εποχή, τώρα που ξέρουμε πώς
προκύπτουν οι κεραυνοί και πώς (και μόνο έτσι...) ανάβουν κεριά και καντήλια,
πιθανότατα θα σας πουν ότι κάποιοι κεραυνοί προκύπτουν φυσικώς και κάποιους
άλλους τους στέλνει ο Αμαντιόχα, μία φορά τον χρόνο όταν ο αρχιμάγος χορεύει
ειδικό χορό στον «τάφο του γιου του Αμαντιόχα» για να τιμωρήσει αμαρτωλούς
Ίμπο.
Θα μπαίνατε σοβαρά σε συζήτηση αν υπάρχει Αμαντιόχα
και μας στέλνει κεραυνούς ενώ θα ξέρατε ότι φυσικά και δεν υπάρχει και ότι δεν
έχουν καμία απόδειξη, πέραν των δικών τους αντιλήψεων και παρανοήσεων; Των
δικών τους μόνο.
Διότι αυτό είναι το πιο αστείο με τη θρησκεία: ποτέ
κανένας ορθόδοξος «άγιος» λ.χ. δεν εμφανίστηκε σε έναν βουδιστή εκεί που δεν
τον ήξερε, να τον κάνει να πιστέψει. Όπως «παθαίνουν» κάποιοι χριστιανοί και
όπως λένε ότι παθαίνουν οι έμποροι του «θεού» σε μοναστήρια και αλλού,
γεμίζοντας παγκάρια και τραπεζικούς λογαριασμούς.
Όλο αυτό το σκηνικό του σφάλματος και της απάτης της
θρησκείας, είτε μιλάμε για τους Ίμπο είτε για το «άγιο φως» (το οποίο είναι και
ξεδιάντροπη απάτη) είτε για τη γειτόνισσά μας η οποία πιστεύει, παρότι κατά τα
άλλα είναι λογική και μορφωμένη, ότι η ζωή της πάει χάλια διότι τη ματιάζει η
συμπεθέρα της, είναι παιχνίδια του μυαλού. Και κενά στην εξέλιξη του ανθρώπινου
είδους, της εξυπνότερης αλλά όχι τόσο έξυπνης όσο νομίζει (τι να κάνουμε, έτσι
είμαστε) μαϊμούς.
Συνεπώς, τα κοιτάς απλώς με συγκατάβαση. Αλλά άμα
φορολογείσαι για να τα ενισχύεις ή επηρεάζουν πράγματα που σε αφορούν, το λες
ότι είναι μαλακίες. Τόσο απλά. Και, «Chi m le kwee - O wuru si o wuni mere
ihea, amadioha magbukwe m». «Δες, θεέ μου. Και εάν είναι αλήθεια ότι φταίω, πες
στον Αμαντιόχα να με σκοτώσει», που λένε και οι Ίμπο.
Υστερόγραφο: Οι Ίμπο θα ενθουσιάζονταν το δίχως άλλο
με το «άγιο φως». Να μια ιδέα για να βγάλουν κι άλλα φράγκα τα Ιεροσόλυμα σε
νέες αγορές. Θα το λάτρευαν. Όπως και τα κεράκια γενεθλίων που τα σβήνεις και
ανάβουν ξανά από μόνα τους... Παντοδύναμε Αμαντιόχα!
