Αντιγράφω μιαν ανάρτηση από το blog ox pontidis, κάτι σαν "Αμάν, μας την έπεσε ο Ποντίδης", ενός Πόντιου μετανάστη που ζει στο Μενίδι (Αχαρναί που λέγανε οι Αρχαίοι) και καταγράφει στο blog τα γεγονότα, κυρίως στο Δήμο του. Συχνά επεκτείνεται όμως και σε γενικότερου ενδιαφέροντος θέματα, όπως αυτό που ακολουθεί:
Πριν μερικά χρόνια ένα περιπολικό κυνήγησε ένα κλεμμένο αυτοκίνητο. Ο οδηγός του αρνήθηκε να σταματήσει και ένας αστυνομικός πυροβόλησε εναντίον του αυτοκινήτου. Η σφαίρα βρήκε το νεαρό οδηγό και τον σκότωσε. Ήταν ένας νεαρός τσιγγάνος από το Ζεφύρι. Οι τσιγγάνοι της περιοχής ξεσηκώθηκαν. Το γεγονός το ανέφεραν οι εφημερίδες στα ψιλά γράμματα. Την επέτειο του θανάτου του δεν την θυμήθηκε κανείς, ούτε στο Ζεφύρι.
Πριν ένα χρόνο ένας αστυνομικός πυροβόλησε προς το μέρος μιας ομάδας νεαρών και σκοτώθηκε από τη σφαίρα του ένας από αυτούς, ο Αλέξης Γρηγορόπουλος. Ήταν ένα παιδί από καλή οικογένεια. Οι πολιτικοί έκαναν δηλώσεις, κατέθεσαν στεφάνια. Η Αθήνα κάηκε. Το κράτος αποφάσισε η αδελφή του να εισαχθεί στο Πανεπιστήμιο χωρίς εξετάσεις.
Στην επέτειο του θανάτου του, έγιναν διαδηλώσεις. Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας κατέθεσε στεφάνι για να «τιμήσει» τη μνήμη του. Το ίδιο και ο πρωθυπουργός. Τι τίμησαν, το ατύχημα; Ποιος ήταν ο ηρωισμός που τιμούσαν; Τίμησαν ποτέ κανένα από αυτούς που έδωσαν τη ζωή του για το κοινωνικό σύνολο; Τους πυροσβέστες, αστυνομικούς, πολίτες που έδωσαν τη ζωή τους; Αυτούς τους ξέχασαν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Δε χρειάστηκε να τα θυμηθούν τα πρόσωπα που ζητούν δημοσιότητα από αυτούς. Οι πολιτικοί και οι πολιτικάντιδες.
Τη συνταγή της δημοσιότητας για το τίποτα ακολούθησε και η Δήμαρχος στο Ζεφύρι. Η μητέρα του αδικοχαμένου μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου, ήταν το κεντρικό πρόσωπο στην εκδήλωση βράβευσης των μαθητών του Λυκείου Ζεφυρίου, που εισήχθησαν φέτος στα ΑΕΙ και ΤΕΙ (εδώ).
Καθιέρωσαν τιμητική διάκριση που φέρει το όνομά του, για βράβευση μαθητή που θα εισάγεται στην ανώτατη εκπαίδευση. Θα τιμούν την επίδοση ενός μαθητή στο όνομα ενός που δεν ήταν καλός μαθητής, όπως είχε γίνει γνωστό!
Διαβάστε τα λόγια της Δημάρχου, είχε χάσει το μέτρο. Συντηρούν ένα μύθο, ένα κενό μύθο. Ποτέ δεν προέβαλαν ένα παράδειγμα που να τιμάει την παιδεία, έναν άνθρωπο που έφαγε τη ζωή του για να αφήσει κάτι στις επόμενες γενιές. Δεν έδωσαν το όνομα ενός άξιου εκπαιδευτικού, ενός από αυτούς που έδωσαν τα εφόδια για να μπουν τα παιδιά στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Να θεσμοθετήσουν ένα βραβείο προς τιμή του.
Ξέχασε η κ. Δήμαρχος να αναφέρει και το άλλο θύμα. Το νεαρό τσιγγάνο. Το δημότη της. Αλλά αυτός ήταν γύφτος. Τι αίγλη να δώσει στη φιέστα της;
Κατάμεστη η αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου. Ανάμεσα στους παρισταμένους, οι βουλευτές Βασίλης Οικονόμου, Ντίνος Βρεττός και Θανάσης Μπούρας, ο Αντινομάρχης Βασίλης Τόλης, Αντιδήμαρχοι, Δημοτικοί Σύμβουλοι και εκπαιδευτικοί.
Αυτοί όλοι, ποια εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους; Συμφωνούν με τα λόγια και τα έργα της κ. Δημάρχου;
Θα βρει ποτέ αυτός ο λαός το μέτρο;
