του Νίκου Δήμου, protagon.gr, 20/5/2014
Από όλα τα αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών – εμένα δύο μου έχουν καρφωθεί στο μυαλό.
Το 16% του Κασιδιάρη στην Αθήνα αλλά και το 11% του Παναγιώταρου στην Αττική. Το δεύτερο μάλιστα με ενόχλησε περισσότερο. Διότι αν ο Κασιδιάρης διαθέτει και μία πιο «φωτογενή» παρουσία, ο άλλος είναι μόνο ωμή δύναμη και φανατισμός.
Να πω, με πολλή θλίψη, πως αισθάνομαι δικαιωμένος;
Τόσα χρόνια που πολεμάω τις υπερβολές και τους μύθους του Ελληνικού εθνικισμού, έχω υποστεί τα πάνδεινα. Με έχουν πει μισέλληνα, ανθέλληνα, προδότη, μειοδότη, και πολλά άλλα.
Να όμως πού οδηγεί ο άκρατος εθνικισμός. Στην οικογένεια, στο σχολείο, στο στρατό, προετοιμάζαμε χρόνια το έδαφος. Και τώρα φύτρωσαν τα μπουμπούκια.
Οι ακροδεξιοί της Νέας Δημοκρατίας, τα πρωτοπαλίκαρα του Δικτύου 21, που και σήμερα έχουν καίριες θέσεις γύρω στο Πρωθυπουργό, έχουν και αυτοί μεγάλη ευθύνη για τούτη την εξέλιξη. Πόσο νομίζετε ότι απέχουν οι απόψεις του Φαήλου Κρανιδιώτη ή και του Χριστόδουλου Γιαλλουρίδη (που έγινε και πρόεδρος του Ιδρύματος Ελληνικού Πολιτισμού!) από την βασική εθνικιστική ιδεολογία των Χρυσαυγητών; Μία ματιά στα κείμενα, θα σας πείσει.
Η ιδεολογία των νέο-ναζί εκφράζεται με τρεις λέξεις: εθνικισμός, ρατσισμός και αυταρχισμός. Οι δύο πρώτες είναι σχεδόν συνώνυμες: ο εθνικιστής πιστεύει πρώτα από όλα στην ανωτερότητα και μοναδικότητα του έθνους του.
Πράγμα που διδάσκεται σε όλη την επικράτεια.
Έτσι, παρά τις δικαστικές διώξεις, τις προφυλακίσεις, την δυσφήμιση και την καταφρόνια όλων σχεδόν των Μέσων, όλων των διανοούμενων, φτάσαμε στο 16%.
Όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες…
