Σύμφωνα με πληροφορίες του agrinionews.gr, το γεγονός αυτό φαίνεται ότι έφερε στην επιφάνεια ένα μείζον θεολογικό θέμα, καθώς ο μητροπολίτης κ. Κοσμάς με αφορμή το εν λόγω συμβάν έθεσε επί τάπητος προ ημερών το ζήτημα της καύσης των νεκρών σε πρόσφατη σύναξη των ιερέων της Μητρόπολής του συμβουλεύοντάς τους ταυτόχρονα για το πώς οφείλουν να ενεργούν σε αντίστοιχες περιπτώσεις.
Η ανακοίνωση της Ιεράς Μητροπόλεως έχει ως εξής;
«Επειδή προσφάτως, σε φύλλα τοπικών Εφημερίδων, δημοσιεύθηκαν πολλά για την προσωπικότητα του μακαριστού ιατρού – μαιευτήρα Μάρκου Κρικελή και την προσφορά του στην πόλη του Αγρινίου, θα θέλαμε να επισημάνουμε το εξής:
Η σορός του αοιδίμου Μάρκου Κρικελή δεν ετάφη σε κοιμητήριο της γενέτειράς του, στη νήσο Τήνο (όπως εγράφη) αλλά υπέστη το αποκρουστικό «μαρτύριο» της αποτεφρώσεως.
Επιβάλλεται η επισήμανση του γεγονότος αυτού, επειδή προ της Εξοδίου Ακολουθίας στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος Αγρινίου και έπειτα από τη γνωστοποίηση των οικείων ότι επιθυμία του ιδίου ήταν «μετά θάνατον να αποτεφρωθεί το σώμα του», ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμάς απαγόρευσε την τέλεση της Εξοδίου Ακολουθίας, εφόσον η καύση του σώματος των νεκρών είναι ξένη προς την Πίστη μας, ξένη προς τη διδασκαλία και την παράδοση της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας.
Η εξέλιξη των γεγονότων φάνηκε αρχικώς πως ήταν διαφορετική και η Εξόδιος Ακολουθία (κηδεία) τελικά τελέσθηκε στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος Αγρινίου (13 Δεκεμβρίου 2011, ώρα 15:00΄), αφού προηγουμένως ο υιός του εκλιπόντος Ιωάννης Κρικελής βεβαίωσε εγγράφως τον Ιερέα του Ιερού Ναού και τον Μητροπολίτη ότι η σορός του πατέρα του δεν θα αποτεφρωθεί.
Όμως, παρότι ο υιός Ιωάννης Κρικελής υπέγραψε Υπεύθυνη Δήλωση του Ν. 1599/1986, σύμφωνα με την οποία η σορός του πατέρα του «θα μεταφερθεί και θα ταφεί στην Τήνο στο Κοιμητήριο του Αγίου Σώστη και δεν θα αποτεφρωθεί», η σορός του Μάρκου Κρικελή δεν έφτασε ποτέ στη νήσο Τήνο, αλλά κατά πληροφορίες οδηγήθηκε στην γειτονική Βουλγαρία όπου και αποτεφρώθηκε.
Επειδή μεν η Δήλωση δεν αποδείχθηκε «υπεύθυνος», πληροφορηθήκαμε δε το γεγονός «κατόπιν εορτής» και τεχνηέντως αποσιωπήθηκε αυτό από τον ευσεβή λαό, παρακαλούμε για την δημοσιοποίηση του παρόντος δελτίου προς αποκατάσταση της Ορθοδόξου Αληθείας.
Πουθενά η Αγία Γραφή δεν ομιλεί για καύση νεκρών. Η καύση είναι εξωβιβλική και πολύ περισσότερο παράδοση άγριων φυλών. Αποτελεί ασέβεια προς τον Δημιουργό Θεό και Πλάστη μας, ασέβεια προς την αξιοπρέπεια του ανθρώπου αφού και ο ανθρώπινος πολιτισμός από αρχαιοτάτων χρόνων έχει στηριχθεί στην ιερότητα της ταφής των νεκρών.
Η Ορθόδοξος Εκκλησία μας πιστεύει στην Αιώνια Ζωή και στην Ανάσταση των Νεκρών, διδάσκει το σεβασμό του προσώπου και τιμά το ανθρώπινο σώμα ως κατοικία της Αθανάτου Ψυχής μας, ως Ναό του Αγίου Πνεύματος.
Εκ του Γραφείου Τύπου και Επικοινωνίας
της Ιεράς Μητροπόλεως»
Εγώ αναρωτιέμαι τώρα, τι εξουσία είναι ή διαθέτει η μητρόπολη και βάζει έναν πολίτη να υπογράφει «υπεύθυνη δήλωση»; Απολύτως καμία! Αφού δεν μπορεί να συνοδευτεί λοιπόν η παράβαση αυτής της δήλωσης με οποιαδήποτε ποινή, σημαίνει ότι η «δήλωση» είναι ένα άχρηστο παλιόχαρτο... Σε άλλες εποχές θα απειλούσαν ή θα προχωρούσαν οι επαγγελματίες της πίστης σε αφορισμούς, αλλά ποιος τους παίρνει σοβαρά σήμερα;
Το άλλο δε, ότι «Πουθενά η Αγία Γραφή δεν ομιλεί για καύση νεκρών» οπότε δεν επιτρέπεται η καύση, εννοεί ότι οι παπάδες πραγματοποιούν μόνο αυτά που προβλέπονται στην ιουδαϊκή και χριστιανική Αγία Γραφή; Γίνεται δηλαδή περίτμηση των αγοριών, επειδή προβλέπεται στις γραφές και έγινε αυτή στον (Ιουδαίο) Χριστούλη; Προβλέπεται στις γραφές ο πλούτος των παπάδων και της εκκλησίας, με κινητά και ακίνητα περιουσιακά στοιχεία και με συναλλαγές άμα τε και ανταλλαγές οικοπέδων και μετρητών με το κράτος κι ιδιώτες; Επίσης, προβλέπεται στις γραφές ή στην εκκλησιαστική παράδοση να διασωληνώνεται ένας ετοιμοθάνατος και να διατηρείται τεχνητά "εν ζωή", αν και κλινικά νεκρός; Μερικοί δε εκ των διασωληνωμένων έχουν επανέλθει στην κανονική ζωή... Προβλέπεται στις γραφές ή στην εκκλησιαστική παράδοση να μεταμοσχεύονται ζωτικά όργανα από πεθαμένους και να ζουν οι λήπτες αρκετές δεκαετίες με αυτά; Προβλέπεται στις ιερές γραφές να μπαίνουν οι νεκροί σε ψυγεία, μέχρι να βρεθεί τάφος; Γιατί δεν διαμαρτύρονται οι παπάδες για την κατάψυξη των νεκρών; Δεν έπρεπε να θεωρείται αυτό ασέβεια;
Αναφέρω μόνο μερικά γεγονότα για να ξέρουμε, ποια βαρύτητα έχουν τα γραπτά και οι διαμαρτυρίες των αργόσχολων... Εδώ που τα λέμε, κι αν διαμαρτυρηθούν, μεμονωμένα ή συνολικά, ποιος θα τους λάβει υπόψη; Στο θέμα της καύσης υπάρχει βέβαια κυρίως το εισπρακτικό θέμα, το οποίο δεν θέλει να απεμπολήσει με κανένα τρόπο το ιερατείο!
