Εξοστρακισμός προσευχής από τη σχολική αίθουσα...

Μία 16χρονη μαθήτρια στις ΗΠΑ ξεσήκωσε όλη την πόλη που μένει εναντίον της: Η Jessica Ahlquist από το Cranston/Rhode Island, με 80.000 κατοίκους, εκνευριζόταν γιατί στη  σχολική αίθουσα που παρακολουθούσε μαθήματα Λυκείου υπήρχε αναρτημένη μια προσευχή - εδώ και 50 χρόνια.

Μια αφίσα κάπου 2,5 μέτρα ήταν αναρτημένη στον τοίχο και ανέφερε: «Επουράνιε πατέρα μας... Βοήθησέ μας να δίνουμε κάθε μέρα το καλύτερό μας εαυτό...» Και συνεχίζει έτσι, μέχρι να καταλήξει σε ένα «Αμήν».

Μετά από την παρέμβαση της Ahlquist έχει καλυφθεί πλέον η αφίσα, με αποτέλεσμα να δεχτεί η δυναμική μαθήτρια χαρακτηρισμούς από θεόπληκτους βουλευτές ότι είναι «ένα μικρό κακό πράγμα» - ούτε καν παιδί ή κορίτσι! Μάλιστα, μέσα στη μαζική υστερία των θεόπληκτων μικροαστών, ένας ανθοπώλης αρνήθηκε να στείλει στη μαθήτρια τριαντάφυλλα που παρήγγειλε ένας φυσιοκράτης κάτοικος του Cranston. Η Αστυνομία της πόλης συνοδεύει καθημερινά πλέον την Jessica στο σχολείο.

Ο καυγάς για την αναρτημένη προσευχή ήταν παλαιότερος και δεν έφερε πρώτη η Jessica το θέμα στα δικαστήρια! Πριν από ένα έτος περίπου υπέβαλε κάποιος κηδεμόνας μαθητή διαμαρτυρία στην American Civil Liberties Union (ACLU) για την εγκατάλειψη της θρησκευτικής ουδετερότητας από το σχολείο, δηλαδή το κράτος. Η ACLU είναι μια κίνηση δικαιωμάτων του ανθρώπου με σημαντική επιρροή, όπως εκτιμά η εφημερίδα New York Times. Η διεύθυνση του σχολείου προβληματίστηκε για το θέμα της ανάρτησης και η Jessica ήταν πάντα μπροστά ως διαμαρτυρόμενη. Τελικά, η διεύθυνση αποφάσισε να αφήσει την αφίσα στη θέση της, γιατί έχει γίνει πλέον καθεστώς, παράδοση, είναι ένα δημιούργημα της κοσμικής καθημερινότητας, όπως ειπώθηκε με το γνωστό πνεύμα διαστρέβλωσης των θεολόγων και των θεόπληκτων.

Η τοπική ένωση της ACLU επέμενε με δικαστική προσφυγή και ζήτησε από την Jessica να εκπροσωπήσει την καταγγελία, επειδή έχει η ίδια «έννομο συμφέρον». Έτσι παρουσιάστηκε στο δικαστήριο, όπου δήλωσε μετά από ερωτήσεις, ότι ναι μεν κάποτε βαφτίστηκε σε κάποιο χριστιανικό δόγμα, χωρίς να ερωτηθεί, αλλά τώρα και από καιρό δεν πιστεύει πια στο θεό. «Όποτε βλέπω την αφίσα, κάθε μέρα δηλαδή, αισθάνομαι να μου λέει κάποιος ότι εσύ δεν ανήκεις εδώ! Τη στιγμή δε που έχω πίσω μου το σύνταγμα της χώρας και την πρώτη προσθήκη περί απαγόρευσης προβολής ή υποβάθμισης κάποιας θρησκείας...»

Στα μέσα Ιανουαρίου αποφάσισε ένα τοπικό δικαστήριο υπέρ της μαθήτριας. Σύμφωνα με αυτή την απόφαση, η αφίσα με την προσευχή δεν έχει θέση στη σχολική αίθουσα. «Δεν παίζει κανένα ρόλο, πόσο θα συζητάμε πάνω σ' αυτό το θέμα, η σχολική προσευχή είναι ένα θρησκευτικό κείμενο μιας θρησκείας και δεν έχει θέση σε σχολικές αίθουσες», κατέληξε ο δικαστής Ronald Lagueux. Η ίδια απαγόρευση ισχύει εξ άλλου για όλα τα δημόσια σχολεία των ΗΠΑ.

Αν και η Jessica απέκτησε αυτόματα υπερτοπική φήμη και στο λογαριασμό της στο Facebook εγγράφηκαν μερικές χιλιάδες φίλοι, ταυτόχρονα δέχεται βρισιές στο διαδίκτυο (Twitter: «θέλω να της δώσω μια γροθιά στη μούρη»), όπως αναφέρει η Daily Mail. Κάποιος άλλος έγραψε: «Πώς αισθάνεσαι ως το πιο μισητό πρόσωπο στο RI (Rhode Island);»

Αν και με την κάλυψη της αφίσας ικανοποιήθηκε η καταγγέλλουσα, μια από τις επόμενες μέρες είχε κανονιστεί συνεδρίαση της σχολικής διεύθυνσης για τα οικονομικά του σχολείου, αλλά η συζήτηση περιστράφηκε αποκλειστικά στην αφίσα με την προσευχή, όπως γράφει το site Wpri.com. Καθηγητές που αντιμετώπιζαν με συμπάθεια τη διαμαρτυρόμενη μαθήτρια, έλαβαν απειλητικά ηλεκτρονικά μηνύματα και έξω από το σχολείο μαζεύτηκε ομάδα πολιτών, κυρίως μικροέμποροι και υπάλληλοι, οι οποίοι έβριζαν. Η Αστυνομία παρενέβη πριν εκτραχυνθούν τα πράγματα...

Εννοείται, οι θεόπληκτοι πολίτες ούτε έχουν διαβάσει ούτε καταλαβαίνουν το περιεχόμενο της αφίσας, όπου κάπου αναφέρεται: «Επουράνιε πατέρα... βοήθησέ μας να χαμογελάμε, ακόμα κι όταν χάνουμε...»

Ποια Εκκλησία, τίνος αιώνα;

της Άννας Φραγκουδάκη, ΤΑ ΝΕΑ, 28/1/2012

=Αναρωτιέται κανείς πώς είναι δυνατό οι αρχές της Εκκλησίας να μην αντιδρούν σε δημόσιες απόψεις όπως οι περιεχόμενες σε επιστολή που έστειλε ο Μητροπολίτης Πειραιώς μέσα Ιανουαρίου στη Γ. Γραμματέα του ΚΚΕ (ανάλογες, γράφτηκε, έστειλε και σε άλλους αρχηγούς κομμάτων και στον Πρωθυπουργό). Η επιστολή καλεί την Αλέκα Παπαρήγα, μέσα στον «αγώνα» της «για την διάσωσι της φιλτάτης Πατρίδος εκ των αρπακτικών διαθέσεων των δανειστών και πιστωτών Αυτής», να «εμποδίσει» και την ψήφιση των νομοσχεδίων «Καταπολέμηση εκδηλώσεων ρατσισμού και ξενοφοβίας» και «Κώδικας ναρκωτικών».

=Η επιστολή εκθέτει λεπτομερώς τις απόψεις του Μητροπολίτη για το νομοσχέδιο περί ρατσισμού. Το ονομάζει αντισυνταγματικό και αποκαλεί τον όρο «πολυπολιτισμική» κοινωνία «ιδεολογήματα» που «αντίκεινται εις τον ψυχισμό και την καρδία των Ελλήνων». Καταγγέλλει ότι «προστατεύονται» οι σέκτες, οι παραθρησκείες, ο σατανισμός κ.ά. (έως και οι «ανθρωποθυσίες»). Για το δικαίωμα σεξουαλικού προσανατολισμού εκφράζει την «τρομακτική» του «απογοήτευσι διά το πολιτικό προσωπικό της χώρας» που νομιμοποιεί «κακουργηματικές εκδηλώσεις περί το γενετήσιο ένστικτο» και παρομοιάζει τον αρμόδιο υπουργό με τον «φρενοβλαβή ηγεμόνα της Ρώμης Νέρωνα».

=Μια ρύθμιση περί συλλογικής ευθύνης νομικών προσώπων για αδικοπραγίες μέλους τους με διευθυντική θέση η επιστολή την ονομάζει «φασιστική» και «φίμωση της πληροφορήσεως», επειδή θα γίνει «ποινικά κολάσιμη», γράφει, «ακόμα και η αναφορά εις την εγκληματικότητα ομάδων λαθρομεταναστών» καθώς και «εις το επιβαλλόμενο από το Ισλάμ "τζιχάντ" και τον φονταμενταλισμό του». Στη συνέχεια, η απορία, πώς οι εκκλησιαστικές αρχές δεν αντιδρούν, γίνεται ακόμα πιο μεγάλη.

=Εναντίον της παραπάνω ρύθμισης περιέχει το αδιανόητο παράδειγμα ότι κατά τη λογική της θα έπρεπε να φυλακίζονται «οι χιλιάδες των ορθοδόξων Εβραίων» που αναφέρονται ως προς το Ολοκαύτωμα «σε πράξεις και παραλείψεις σιωνιστών ηγετών» (sic). Τέλος, στηρίζει την καταγγελία της απλούστευσης του διαζυγίου σε ακραία υποτιμητική περιγραφή της μουσουλμανικής θρησκείας αποκαλώντας τον κατά τις ισλαμικές γραφές προφήτη και θεϊκό απόστολο: «ψευδοπροφήτη του Ισλάμ, άραβα έμπορο Μωάμεθ, ο οποίος τον 7ον αι. εις το Κοράνιόν του (sic) ανιδρύει την διάλυσι υπό του ανδρός του γάμου...».

Δεν άλλαξαν καθόλου ο παπάς, η εκκλησία και η θρησκεία, η κοινωνία αλλάζει μέρα με τη μέρα και φαίνεται η απόσταση από τους μισάνθρωπους επαγγελματίες της πίστης... Αν μπορούσαν θα έκαιγαν πάλι ανθρώπους με διάφορα προσχήματα, ιδίως γυναίκες που τους χαλάνε την αισθητική! Πάλι καλά που δεν αναφέρει ο Σεραφείμ πάλι νόμους της κβαντικής φυσικής, οι οποίοι δήθεν ενισχύουν τις οπισθοδρομικές απόψεις του...

Τα πολλά πρόσωπα του χρόνου III

Θα ταξιδέψουμε στο χρόνο;
(<<< βλέπε αρχική δημοσίευση)

του Μarcus Chown, ΒΗΜΑ, 31/12/2011

Εύκολα μπορεί να πει κανείς ότι το ταξίδι στον χρόνο ανήκει μόνο στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας. Στο κάτω κάτω ο Χ. Τζ. Γουέλς έγραψε τη «Μηχανή του χρόνου» στα τέλη του 19ου αιώνα και ακόμη κανένας δεν έχει φτιάξει μια τέτοια μηχανή που να λειτουργεί. Μην απογοητεύεστε ωστόσο: εξακολουθούμε να κάνουμε ανακαλύψεις που ίσως μας δείξουν τον δρόμο προς τα εμπρός – ή προς τα πίσω.

Το ταξίδι στον χρόνο είναι εγγενές στις βασικές αρχές της Γενικής Σχετικότητας. Η θεωρία του Αϊνστάιν προβλέπει ότι ο χρόνος κυλάει πιο αργά σε ισχυρή βαρύτητα, επομένως γερνάτε πιο αργά αν ζείτε σε μια μονοκατοικία από ό,τι σε έναν ουρανοξύστη: όταν βρίσκεστε πιο κοντά στο έδαφος, βρίσκεστε σε οριακά ισχυρότερη βαρύτητα. Για να φτιάξετε λοιπόν μια μηχανή του χρόνου, πρέπει απλώς να συνδέσετε δύο περιοχές στις οποίες ο χρόνος κυλάει με διαφορετική ταχύτητα.

Ας πάρουμε ως παράδειγμα τη Γη και την άμεση εγγύτητα μιας μαύρης τρύπας, όπου η ισχυρή βαρύτητα κάνει τον χρόνο να κυλά υπερβολικά αργά. Ας πούμε ότι θέτετε σε λειτουργία δύο ρολόγια στα δύο αυτά σημεία τη Δευτέρα. Οταν φθάσει η Παρασκευή στη Γη, στη μαύρη τρύπα θα είναι ακόμη Τετάρτη. Αν λοιπόν μπορούσατε να ταξιδέψετε στιγμιαία από τη Γη κοντά στη μαύρη τρύπα, θα ταξιδεύατε από την Παρασκευή πίσω στη Δευτέρα. Και να το – ταξίδι στον χρόνο!

Σκουληκότρυπες: κάτι σαν το μετρό;

Το ερώτημα είναι: Μπορείτε; Ναι – κατ’ αρχήν. Σύμφωνα με την κβαντική θεωρία η δομή του χωροχρόνου αποτελείται από ένα κουβάρι από υπο-μικροσκοπικές συντομεύσεις που ενώνουν τον χώρο και τον χρόνο και είναι γνωστές ως σκουληκότρυπες. Αν κάνατε λίγα βήματα μέσα σε ένα τέτοιο τούνελ, μπορεί να βγαίνατε έτη φωτός μακριά, στην άλλη πλευρά του Γαλαξία, ή μερικά χρόνια πίσω στο παρελθόν ή μπροστά στο μέλλον. Είναι πιθανό τα σωματίδια-φαντάσματα που ονομάζονται νετρίνα να επιτελούν ήδη ένα τέτοιο κατόρθωμα.

Για εμάς τους υπόλοιπους ωστόσο θα πρέπει προηγουμένως να λυθούν μερικά πρακτικά προβλήματα. Για να χρησιμοποιήσετε μια σκουληκότρυπα για ένα ταξίδι στον χρόνο, αυτή θα πρέπει να ενώνει τους χρόνους και τα μέρη ανάμεσα στα οποία θέλετε να ταξιδέψετε: αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει με κάποιον τρόπο να συνδέσετε τη μία άκρη της στην κοντινότερη μαύρη τρύπα.

Ακόμη και αν το καταφέρετε, θα εξακολουθήσετε να έχετε κάποια θέματα: θα πρέπει να μεγεθύνετε την κβαντικής κλίμακας σκουληκότρυπα σε μικροσκοπικό μέγεθος και να βρείτε έναν τρόπο να διατηρήσετε την είσοδο και την έξοδό της ανοιχτές. Πράγμα δύσκολο, αφού οι σκουληκότρυπες είναι καταληκτικά ασταθείς και κλείνουν μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου. Για να τις κρατήσετε ανοιχτές, θα χρειαστείτε ένα υποθετικό είδος ύλης με απωθητική βαρύτητα. Δεν γνωρίζουμε αν υπάρχει τέτοια εξωτική ύλη με αρκετή ισχύ. Αυτό όμως το οποίο γνωρίζουμε είναι ότι για να δημιουργηθεί μια σήραγγα με στόμιο διαμέτρου περίπου ενός μέτρου – αρκετά πλατύ δηλαδή ώστε να μπορεί να ταξιδέψει κάποιος μέσα από αυτό – θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε τη συνολική ενέργεια που παράγει ένα μεγάλο ποσοστό των άστρων στον γαλαξία μας σε έναν χρόνο.

Παρά την τόση προσπάθεια ωστόσο μια τέτοια μηχανή δεν θα μας πήγαινε ποτέ πίσω στις μεγάλες στιγμές της Ιστορίας. Αν βρούμε μια σκουληκότρυπα, αυτή θα είναι εξ ορισμού η πρώτη στιγμή του παρελθόντος στην οποία θα μπορούν να φθάσουν οι ταξιδιώτες του χρόνου. Αν λοιπόν ονειρεύεστε να πάτε για σαφάρι δεινοσαύρων, έχετε μόνο μία επιλογή: βρείτε μια μηχανή του χρόνου που άφησαν κάποιοι εξωγήινοι στη Γη πριν από τουλάχιστον 65 εκατομμύρια χρόνια.

Το «παράδοξο του παππού»

Παρ’ όλα αυτά μπορούμε να κάνουμε μερικά ενδιαφέροντα πράγματα με τη δική μας μηχανή του χρόνου. Από τη στιγμή που θα τη φτιάξουμε, για παράδειγμα, οι μελλοντικοί πολιτισμοί θα μπορούν να έρχονται πίσω και να μας επισκέπτονται. Αυτό ανοίγει μια ενδιαφέρουσα προοπτική: μπορεί κάποιος να έρθει πίσω και να σκοτώσει έναν πρόγονό του, κάνοντας αδύνατη τη δική του ύπαρξη; Αυτή είναι μια από τις διασημότερες σπαζοκεφαλιές του ταξιδιού στον χρόνο, το λεγόμενο «παράδοξο του παππού». Και φαίνεται ότι η κβαντική φυσική μπορεί να έχει μιαν απάντηση.

Χρόνια τώρα οι κβαντικοί φυσικοί «τηλεμεταφέρουν» σωματίδια αντιγράφοντας τις πληροφορίες που περιγράφουν ένα σωματίδιο και επικολλώντας τες σε ένα άλλο, πιο μακρινό. Τον περασμένο Ιανουάριο ο Σεθ Λόιντ του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης και ο Εφραίμ Στάινμπεργκ του Πανεπιστημίου του Τορόντο έδειξαν ότι οι κανόνες της κβαντομηχανικής επιτρέπουν αυτό το είδος της τηλεμεταφοράς όχι μόνο στον χώρο αλλά και στον χρόνο. Επειδή οι κβαντικές καταστάσεις σωματιδίων όπως τα φωτόνια και τα ηλεκτρόνια επηρεάζονται από τις μετρήσεις που θα γίνουν στο μέλλον τους, το ταξίδι στον χρόνο είναι φυσιολογικό στον κβαντικό κόσμο.

Τα πειράματα του Λόιντ και του Στάινμπεργκ έδειξαν ότι, τουλάχιστον με τα φωτόνια, η μηχανική του ταξιδιού στον χρόνο συνωμοτεί ώστε να διατηρήσει τις οικείες έννοιες του αιτίου και του αιτιατού. Στέλνουν τα φωτόνια να ταξιδέψουν πίσω στον χρόνο και στη συνέχεια αντιστρέφουν την πολικότητά τους. Αυτή η αντιστροφή αντιστοιχεί με την είσοδο του φωτονίου σε μια κατάσταση η οποία σημαίνει ότι αρχικά δεν θα μπορούσε να είχε ταξιδέψει πίσω στον χρόνο: η νέα κατάσταση «σκοτώνει» την προηγούμενη. Εξαιτίας των πιθανοτήτων που εμπλέκονται στις κβαντικές μετρήσεις, υπήρχε πάντα μια περίπτωση κάποια από τις δύο διαδικασίες να μη συνέβαινε. Ο Λόιντ και ο Στάινμπεργκ διαπίστωσαν πως όταν στέλνουν το φωτόνιο να σκοτώσει τον «παππού» του είτε το ταξίδι στον χρόνο είτε η αντιστροφή της πολικότητας πάντοτε αποτύγχαναν.

Αυτό είναι ένα παράδειγμα αυτού που ο Στίβεν Χόκινγκ του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ αποκαλεί χρονολογική προστασία. Οπως δείχνει επίσης η δυσκολία της κατασκευής μιας μηχανής του χρόνου μέσω σκουληκότρυπας, οι νόμοι της Φυσικής φαίνονται αποφασισμένοι να διατηρήσουν τους κανόνες του αιτίου και του αιτιατού της κοινής λογικής. Παρ’ όλα αυτά η πόρτα για το ταξίδι στον χρόνο εξακολουθεί να παραμένει ερμητικά... ανοιχτή.

(βλέπε συνέχεια >>>)

Γι' αυτό ενοχλεί η καύση νεκρών...

megatv.com, 24/1/2012

Εντολή Ιερώνυμου σε ιερείς για φιλανθρωπία από τα "τυχερά" νεκροταφείων...

Την απαίτηση του να βοηθήσουν το ίδρυμα της Αρχιεπισκοπής που φιλοξενεί παιδιά με σύνδρομο Ντάουν εξέφρασε κατά τη διάρκεια της ομιλίας του προς τους ιερείς των κοιμητηρίων ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος.

Ο κ. Ιερώνυμος όταν πληροφορήθηκε τη δυσαρέσκεια που εξέφρασαν ορισμένοι κληρικοί που έδωσαν την εισφορά τους, δεν δίστασε να τους πεί: "ή εσείς ή εγώ", τονίζοντας ότι η πολιτική της φιλανθρωπίας είναι για εκείνον μονόδρομος.

Ο Αρχιεπίσκοπος βράβευσε τους κληρικούς που προσέφεραν από τα "τυχερά" τους και κατάφεραν να συγκεντρώσουν το ποσό των 270.000 ευρώ.

Με γνωστό ότι η υπηρεσία σε κοιμητήρια είναι προνομιακή, αφού θεωρείται ότι αυτοί οι κληρικοί εισπράττουν περισσότερα "τυχερά", ο κ. Ιερώνυμος αποφάσισε οι ιερείς να εναλλάσονται σε αυτές τις θέσεις ώστε να μην υπηρετούν για χρόνια οι ίδιοι.

Ο Αρχιεπίσκοπος όμως αναφέρθηκε και στα προβλήματα που απασχολούν την πατρίδα μας, λέγοντας μεταξύ άλλων: "Χρειάζεται φώς, περισσότερο φώς, όχι κρυψίνοια, απιστία, εγωγϊσμός που οδήγησαν στην σημερινή κατάσταση. Δεν χρειάζεται πανικός".

Βρε βρε τι μαθαίνουμε -όχι πως δεν το ξέραμε, βέβαια- ότι "η υπηρεσία σε κοιμητήρια είναι προνομιακή, αφού θεωρείται ότι αυτοί οι κληρικοί εισπράττουν περισσότερα τυχερά..." Γιατί να συμφωνήσουν λοιπόν με την καύση νεκρών, η οποία δεν αφήνει κανένα τυχερό; Υπέρ των (εισπρακτικών) παραδόσεων λοιπόν οι "άγιοι" πατέρες του εκκλησιαστικού μηχανισμού...

«Τα παιδιά θέλουν να κακοποιηθούν σεξουαλικά»

δηλώνει καθολικός επίσκοπος!

της Ελίνας Ράπτη, The Insider, 23/1/2012

Ο Επίσκοπος της Τενερίφης παρέχει μια ενδιαφέρουσα εξήγηση για τον τεράστιο αριθμό των παιδιών που κακοποιήθηκαν σεξουαλικά από καθολικούς ιερείς: «Το ζήτησαν τα ίδια», λέει.

Το 2007, όταν η αμερικανική Καθολική Εκκλησία άρχισε να παραπαίει από τα σκάνδαλα περί σεξουαλικών κακοποιήσεων, ο επίσκοπος της Τενερίφης Bernardo Alvarez έκανε μερικές ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις.

Σε συνέντευξη του την παραμονή των Χριστουγέννων στην εφημερίδα La Opinión de Tenerife, ο Επίσκοπος Alvarez είπε ότι υπάρχουν παιδιά που θέλουν να κακοποιηθούν. «Υπάρχουν έφηβοι 13 ετών οι οποίοι, όχι μόνο συμφωνούν στη σεξουαλική πράξη, την αναζητούν, και αν είστε απρόσεκτοι θα την προκαλέσουν κιόλας.

Οι βιαστές δεν είναι οι ιερείς. Οι βιαστές είναι τα προκλητικά αυτά πορνίδια, θηλυκού και αρσενικού γένους, που μονίμως βρίσκουν λόγους να σκύβουν μπροστά στους ιερείς και να εκθειάζουν τεντωμένοι τη φρέσκια, υγρή σάρκα τους, σχεδόν εκλιπαρώντας να χρησιμοποιηθούν ερωτικά από παιδόφιλους.

Μετά αρχίζουν τις μηνύσεις και πλέον είναι προφανές το τι συμβαίνει... Συνταξιοδοτούνται και μια ζωή πληρώνονται από την εκκλησία».

Τα αμφιλεγόμενη σχόλια σοκάρισαν την κοινή γνώμη. Η ισπανική κυβέρνηση άφησε να εννοηθεί ότι ενδέχεται να αναθεωρήσει τις σχέσεις της με την Εκκλησία, εκτός και αν ληφθούν άμεσα μέτρα εναντίον του Επισκόπου της Τενερίφης. Ομάδες προστασίας των δικαιωμάτων των ομοφυλόφιλων και ενώσεις προστασίας των παιδιών κάλεσαν τις αρχές για δίωξη του Επισκόπου για υποκίνηση και υπεράσπιση των πράξεων κακοποίησης των ανηλίκων, ενώ τα αριστερά πολιτικά κόμματα ζήτησαν την άμεση απόλυση του Alvarez.

Πέντε χρόνια αργότερα, ο Alvarez είναι ακόμα Επίσκοπος.

Αυτό στη δικαστική γλώσσα μεταφράζεται ως εξής: "Τα ήθελε κύριε Πρόεδρε..." Και ο επίσκοπος εξυπηρετούσε απλά. Αν του ζητούσαν κόκα, θα τους έδινε να σνιφάρουν... Αν ζητούσαν τα παιδιά οπλοπολυβόλα, θα τους τα έδινε από χριστιανική αγάπη...

Από τον Σεραφείµ στην Αλέκα

Σήφης Πολυμίλης, ΒΗΜΑ, 21/1/2012

Τι κοινό µπορεί να έχει ένας µητροπολίτης, εκφραστής των πιο ακραίων συντηρητικών θέσεων της Εκκλησίας, µε το ΚΚΕ; Πώς γίνεται ένας κατ’ εξοχήν µισαλλόδοξος ιεράρχης να δηλώνει δηµοσίως ότι συµπλέει σε µια σειρά θέµατα µε το κόµµα που υποτίθεται ότι φιλοδοξεί να αλλάξει, σε προοδευτική µάλιστα κατεύθυνση, την ελληνική κοινωνία; Κι όµως, στη χώρα όπου βασιλεύουν η θολούρα, η εύκολη συνθηµατολογία και οι θεωρίες συνωµοσίας υπάρχει µια διαχωριστική γραµµή που διαπερνά σχεδόν όλα τα κόµµατα. Εν ονόµατι της αντίστασης στους επάρατους τροϊκανούς, στους Ευρωπαίους που µας πίνουν το αίµα και της υπεράσπισης του εθνικοπατριωτικού συµφέροντος, όπως το εννοούν αυτοί, συνασπίζονται κόµµατα και πρόσωπα που φαινοµενικά απέχουν ιδεολογικά πα ρασάγγας. Από τον Μίκη και τον σερ Βασίλειο ως τον Σεραφείµ, από το ΚΚΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ ως τους «αριστερούς» του βαθέος ΠΑΣΟΚ και τους αντιµνηµονιακούς Φαήλους της ΝΔ.

Με ανοιχτή επιστολή του λοιπόν προς την κυρία Παπαρήγα αλλά και τους κκ. Τσίπρα και Κουβέλη, µετά τις συµβουλές που έδωσε στον Καντάφι και στη... βασίλισσα Ελισάβετ, ο πολέµιος του «σιωνιστικού τέρατος», ο εξορκιστής των σατανάδων, καλεί σε συµπαράταξη για τη «διάσωση της φιλτάτης πατρίδος εκ των αρπακτικών διαθέσεων των δανειστών και πιστωτών που θα οδηγήσουν αναποδράστως εις την απώλειαν της εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας»... Και ποιο είναι το διακύβευµα αυτής της... ανίερης συµπαράταξης; Μα η πρωτοβουλία της κυβέρνησης για τη «θεσµοθέτηση και ετέρου σεξουαλικού προσανατολισµού, εφεύρεση φρικώδης δαιµόνων»...

Έτερο φρικώδες µέτρο για το οποίο συµπλέει µε το ΚΚΕ ο λαµπρός ποιµενάρχης που έχει σηκώσει επίσης τη σηµαία της αντίστασης κατά της δηµιουργίας τζαµιού, είναι η αποποινικοποίηση της χρήσης ναρκωτικών... Είναι τέτοια η ταύτισή του µάλιστα ώστε επικαλείται και προσυπογράφει τα δηµοσιεύµατα του «Ριζοσπάστη»... Που, για όσους δεν έχουν εντρυφήσει, σηµειώνει ως απάντηση στην αποποινικοποίηση της χρήσης ότι «στην ελεύθερη χρήση ναρκωτικών βρήκαν τα κόµµατα της πλουτοκρατίας το φάρµακο για τη φτώχεια, την ανεργία, την κατανάλωση πολιτιστικών σκουπιδιών. Δηλαδή θολούρα στο µυαλό και τα κεφάλια κάτω»... Για τους απόβλητους βέβαια χρήστες, µε τους οποίους είναι γεµάτες οι φυλακές, ούτε κουβέντα.

Και τι φταίει το ΚΚΕ ή ο ΣΥΡΙΖΑ που κάποιοι αντιδραστικοί επιζητούν τη συµµαχία τους;» θα απαντήσουν κάποιοι. Μόνο που το έργο το έχουµε ξαναδεί αρκετές φορές τα τελευταία χρόνια και σύµπτωση επαναλαµβανόµενη παύει να είναι σύµπτωση. Όπως δεν είναι σύµπτωση αυτή η λεπτή κόκκινη γραµµή που ενώνει αντιιµπεριαλιστές από τη µία και ακραιφνείς εθνικοπατριώτες από την άλλη, κατά µήκος σχεδόν όλων των κοµµάτων. Με πρώτη γραµµή σύµπτωσης να µην αλλάξει τίποτε στην ελληνική κοινωνία και, δεύτερη, ότι για όλα τα κακά που µας έχουν βρει µοναδικοί υπαίτιοι είναι οι ξένοι που µας εποφθαλµιούν µονίµως... Μήπως ήρθε η ώρα κάποιοι να αναρωτηθούν ότι κάτι δεν πάει καλά στο βασίλειο της Αριστεράς;

Δώστε πίσω τα Χριστούγεννα...

Οι ετήσιες αντιδικίες φονταμενταλιστών και φιλελεύθερων στην Αμερική

Κάθε χρόνο, προς το τέλος του έτους συμβαίνει στην Αμερική  κάτι σαν φυσικό φαινόμενο: Εμφανίζεται κάποιος πολιτικά φιλελεύθερος με δημόσια εξουσία και λέει κάτι εναντίον της χριστουγεννιάτικης γιορτής, του υπερκαταναλωτισμού, του χριστουγεννιάτικου δέντρου κ.ο.κ. Αμέσως ξεσηκώνονται συντηρητικοί εκπρόσωποι φορέων και θρησκειών και αρχίζουν τις κατηγορίες ότι "έφτασε ο αντίχριστος", "θέλουν να απαγορεύσουν τα Χριστούγεννα" και άλλα συναφή. Αυτή τη χρονιά ήταν ο Lincoln Chafee, κυβερνήτης της πολιτείας Rhode Island, που ξεκίνησε το ετήσιο τελετουργικό των αντιδικιών.

Ο Τσάφη είναι βέβαια μια πολιτικά ιδιόρρυθμη περίπτωση: είναι ένας κεντροαριστερός ρεπουμπλικάνος και θεωρεί απαραίτητο να επιβεβαιώσει στους φιλελεύθερους φίλους του ότι δεν σχετίζεται με τους θρησκόληπτους ρεπουμπλικάνους. Έτσι χαρακτήρισε ο Τσάφη το στολισμένο δέντρο ύψους 5 μέτρων που έστησε η αρμόδια υπηρεσία της πολιτείας μπροστά στο κτήριο του γραφείου του όχι "χριστουγεννιάτικο δέντρο" αλλά "εορταστικό δέντρο", στα αγγλικά "holiday tree".

Στην ιστορία υπήρξαν χειρότερες επινοήσεις για εορταστικές μετονομασίες, όπως στα χρόνια της κομμουνιστικής (ανατολικής) Γερμανίας που χαρακτηρίστηκε από τηλεοράσεως ο "χριστουγεννιάτικος άγγελος", όποιος κι αν είναι αυτός, ως "φτερωτή μορφή στην αλλαγή του χρόνου" (Jahresendfestflügelfigur)! Δεν είναι γνωστό αν αυτός ο χαρακτηρισμός των Ανατολικογερμανών ήταν γραφειοκρατική στενοκεφαλιά ή σατιρική απόδοση του χριστουγεννιάτικου πανηγυριού, ούτε και μπορούσε τότε να διαμαρτυρηθεί κανείς. Στην Αμερική δεν αφήνουν όμως οι συντηρητικοί να περάσουν απαρατήρητες τέτοιες αποκλίσεις από δικούς τους πολιτικούς και καταγγέλλουν προετοιμασμένοι ότι εξελίσσεται "πόλεμος κατά των Χριστουγέννων".

Οι Αριστεροί, λένε οι Συντηρητικοί, υποσκάπτουν τα Χριστούγεννα, ώστε να βρουν αργότερα ελεύθερο δρόμο οι κομμουνιστές και να καταλάβουν τη χώρα... Πρόκειται για διανοούμενους, λένε οι τηλε-ευαγγελιστές, που έχουν αποξενωθεί από τον απλό λαό και θέλουν να τον φέρουν στην αθεΐα και στο μηδενισμό. Η Αμερική απειλείται πλέον, έρχεται αντίλαλος από τον ρατσιστικό Νότο, από τον πολυεθνισμό που υποσκάπτει τις αρχές της Αμερικής και θέλει να ρίξει το ευσεβές έθνος στις αγκαλιές των Αθέων, των Μουσουλμάνων και των Εβραίων - γκλουπ!

Για να κατανοήσουμε το παρασκήνιο αυτών των αντιδικιών που επαναλαμβάνονται εδώ και πολλές δεκαετίες κάθε χρόνο και πού κολλάνε εδώ οι Εβραίοι, πρέπει να ξέρουμε την "πρώτη προσθήκη" στο αμερικάνικο σύνταγμα (First Amendment): Απαγορεύεται απολύτως στο Κογκρέσο να καθιερώσει μια επίσημη, κρατική θρησκεία!

Το κράτος δεν επιτρέπεται να προτιμήσει ή να μειώσει οποιαδήποτε θρησκευτική κοινότητα, ούτε τη χριστιανική, εννοείται! Έτσι δεν υπάρχουν σταυροί, εσταυρωμένοι, εικονίτσες και άλλα σύμβολα στα δικαστήρια, στα σχολεία και σε κάθε άλλη δημόσια υπηρεσία.

Οι ΗΠΑ πρέπει να παραμείνουν συνειδητά μια ομοσπονδία πολιτειών, στις οποίες να προσέρχονται άνθρωποι από όλα τα σημεία του ορίζοντα και όλες τις πεποιθήσεις - εκτός βέβαια από κομμουνιστές! Ειδικότερα όμως οι Εβραίοι, με τις εμπειρίες αιώνων από διωγμούς, επιμένουν απόλυτα στην "πρώτη προσθήκη" και δεν θα ήθελαν με κανένα τρόπο να  αλλάξει αυτό, ούτε κι αν είναι οι ίδιοι στην ομάδα των προνομιούχων. Γιατί, λένε οι εκπρόσωποί τους, αν θεωρηθεί αυτονόητο ότι οι ΗΠΑ είναι ένα χριστιανικό κράτος, τότε οι πρώτοι που θα υποστούν διώξεις -έστω σε μερικές γενιές- θα είναι οι Εβραίοι.

Εξ αυτού λοιπόν ρίχνουν οι Συντηρητικοί προληπτικά πυρά εναντίον των εβραίων, γιατί δεν πρόκειται ποτέ να γίνει δεκτό να περάσει στον κρατικό μηχανισμό μια χριστιανική ορολογία για γιορτές και τελετές... Τη στιγμή λοιπόν που οι Συντηρητικοί καταγγέλλουν "πόλεμο κατά των Χριστουγέννων", είναι οι ίδιοι που προκαλούν πόλεμο και προσπαθούν να επιβάλλουν τις χριστιανικές ιδεοληψίες και συνήθειες...

Το ιστορικό παράδοξο στην ιστορία αυτή είναι ότι παλιά ήταν οι ίδιοι οι χριστιανοί που καταπολεμούσαν τα χριστουγεννιάτικα πανηγύρια! Για την ακρίβεια, ήταν χριστιανοί που ανήκαν στους πενυματικούς προγόνους της αμερικάνικης δεξιάς. Οι Εγγλέζοι πουριτανοί μισούσαν τις χριστουγεννιάτικες γιορτές και τις διακοσμήσεις, γιατί θεωρούνταν "παπικό πανηγύρι", μια ειδωλολατρική απόκλιση των καθολικών από την επιβαλλόμενη χριστιανική σεμνότητα και μετριοφροσύνη.

Εξ άλλου, έλεγαν οι πουριτανοί, η Βίβλος δεν αναφέρει τίποτα για ημερομηνία γέννησης του Ιησού και δεν φαίνεται να έγινε ποτέ κάποια "χριστουγεννιάτικη γιορτή" όσο αυτός ζούσε, είτε ως μαραγκός, είτε ως ιεροκήρυκας... Έτσι, επιβαλλόταν μια νηστεία για τις 24 Δεκεμβρίου, αφού αυτή την ημερομηνία παρέλαβαν από τους ειδωλολάτρες οι πρώτοι χριστιανοί, και στις 25 επιτρεπόταν ένα καλύτερο γεύμα, χωρίς υπερβολές, πολυφαγία και κρασοκατάνυξη...

Το 1649, όταν οι ριζοσπαστικές προτεσταντικές δυνάμεις είχαν την πλειοψηφία στην αγγλική Βουλή, αποφασίστηκε να περιτρέχει κάθε 25η Δεκεμβρίου ο προτεσταντικός στρατός τις πόλεις και τα χωριά της χώρας και να κατάσχει από τις κουζίνες κατσαρόλες και πιατέλες με  πλούσια εδέσματα, καθώς επίσης και φιάλες μπύρας και κρασιού. Υποθέτω ότι τα έτρωγαν και τα έπιναν μετά οι στρατιώτες στα στρατόπεδά τους... Μάλιστα, κάποια εποχή επαναστάτησαν άλλοι Εγγλέζοι για την καταπίεση των πουριτανών και διεκδίκησαν στο Κεντ την ελευθερία να τρώνε και να πίνουν ό,τι και όποτε θέλουν...

Οι σημερινές χριστουγεννιάτικες γιορτές, με τις διακοσμήσεις και τα τραπέζια -για όσους μπορούν να τα καλύψουν οικονομικά- θα προκαλούσαν σοκ στους πουριτανούς πριν από 300-400 χρόνια...

Στις τρέχουσες δεκαετίες αρχίζουν στην Αμερική μετά τη γιορτή  Thanksgiving στα τέλη Νοεμβρίου η διακόσμηση για τα Χριστούγεννα, με πλήθος πολύχρωμων φωτιστικών εγκαταστάσεων και άλλων νηπιωδών διακοσμήσεων, περίπου 8-10 φορές περισσότερες από αυτές που βλέπουμε στις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας. Το αμερικάνικο έθνος βυθίζεται σε μια ζούγκλα από κακόγουστα φωτάκια και επιδίδεται σε ψώνια, ψώνια, ψώνια... όσοι έχουν χρήματα, βεβαίως!

Η συναίνεση των κοινωνικών και θρησκευτικών ομάδων στην Αμερική έχει οδηγήσει σε άτυπη συμφωνία να αποφεύγεται κάθε δημόσια προβολή θρησκευτικών συμβόλων, κυρίως στην περίοδο των Χριστουγέννων. Αλλά στον ιδιωτικό χώρο του κήπου ή τους σπιτιού του μπορεί να αναρτά καθένας ό,τι θέλει. "Παπικοί" επιτρέπεται να διακοσμούν τον κήπο, τα παράθυρα και τη στέγη τους με όσα φώτα επιθυμούν και να τοποθετούν όσα πλαστικά αγγελάκια βρίσκουν να αγοράσουν... Εννοείται καλύτεροι αναδεικνύονται κάθε χρόνο οι Ιταλοί.

Έτσι περιορίζονται οι διακοσμήσεις σε ιδιωτικούς χώρους και δεν βρίσκει κανείς σε πάρκα και πλατείες της Αμερικής φάτνες με Χριστούληδες, Παναγίτσες και έναν Ιωσήφ στο ρόλο του έκπληκτου κερατά, αλλά μόνο Αηβασίληδες με ταράνδους, σε 1000 διαφορετικές παραλλαγές!

Ίσως γι' αυτό έχουν μεταφέρει αυτοί οι άπιστοι τον Αηβασίλη από την πρωτοχρονιά στα Χριστούγεννα, αλλιώς δεν θα είχαν κάποιο πρόσωπο να προβάλλουν...

Τα χριστουγεννιάτικα τραγούδια που ακούγονται στις εμπορικές οδούς των αμερικάνικων πόλεων προέρχονται όμως στη μεγάλη πλειοψηφία τους από συνθέτες εβραϊκής καταγωγής, όπως "White Christmas" (Irving Berlin), "Rudolph the Red-Nosed Reindeer" (Johnny Marks), "Let It Snow" (Sammy Cahn) κ.ά. Ο Philip Roth έγραψε στο μυθιστόρημά του "Operation Shylock" ότι η Αμερική κατάφερε να αφαιρέσει από τις χριστουγεννιάτικες γιορτές το παραδοσιακό αντιεβραϊκό αγκάθι.

Με αυτή την παράδοση πίσω του δεν αποκάλεσε πλέον ο κυβερνήτης του Rhode Island Λίνκολν Τσάφη το υπηρεσιακό χριστουγεννιάτικο δέντρο έτσι αλλά απλώς "εορταστικό δέντρο". Και εκεί που οι συντηρητικοί ρεπουμπλικάνοι έγραφαν και εύχονταν "Merry Christmas", οι πολιτικά ορθοί Αμερικάνοι έλεγαν απλώς: "Compliments of the Season"!

Και του χρόνου!




.

Ψυχοφάρμακα προς δόξαν θεού, τέκνα μου...

Οδήγησαν μοναχό με το ζόρι στο ψυχίατρο επειδή αμφισβήτησε την εξουσία του ηγουμένου

Συνέντευξη στον Μιχάλη Μιχαήλ στην Κυπριακή

εφημερίδα ΓΝΩΜΗ και το ευσεβές blog.

Συγκλονιστική είναι η περιπέτεια που έζησε στο μοναστήρι Οσίου Γρηγορίου στο Άγιο Όρος ο ιερομόναχος Χριστόδουλος. Ο ιερομόναχος Χριστόδουλος μπήκε στη συγκεκριμένη μονή το 1987. Σύμφωνα με την αφήγηση του στη «ΓΝΩΜΗ» όλα κυλούσαν ομαλά μέχρι που ο ίδιος, το 1996 αμφισβήτησε την εξουσία του ηγουμένου.

Ο μοναχός Χριστόδουλος θεωρούσε ότι ο ηγούμενος έπρεπε να αντικατασταθεί αφού έκρινε ότι ήταν ακατάλληλος για το συγκεκριμένο αξίωμα για διάφορους λόγους. Η διαμάχη ξεκίνησε όταν ο μοναχός Χριστόδουλος είπε στον ηγούμενο ότι αυτός θα τον αντικαταστήσει στο αξίωμα του ηγουμένου. Όπως μας εξηγεί, με βάση τους κανονισμούς της μονής είχε κάθε δικαίωμα να αμφισβητήσει την ηγουμενία και να ζητήσει να γίνουν εκλογές.

Ο ηγούμενος αντέδρασε έντονα και νιώθοντας ότι απειλείται, έβαλε το γιατρό της μονής ιερομόναχο Παπαλουκά να διαγνώσει ότι ο π. Χριστόδουλος είχε ψυχολογικές διαταραχές και έπρεπε α επισκεφθεί ψυχίατρο. Όπως υποστηρίζει ο π. Χριστόδουλος, μετά τη «διάγνωση» του Παπαλουκά, στάλθηκε σε ψυχίατρο στον Πολύγυρο.

Ο ψυχίατρος, όπως αναφέρει, ήταν συνεννοημένος με τον ηγούμενο. Χωρίς να γράψει οποιαδήποτε γνωμάτευση ότι ο Χριστόδουλος είχε ψυχολογικά προβλήματα, του χορήγησε ψυχοφάρμακα για μια βδομάδα με το δικαιολογητικό ότι ήταν ψυχασθενής. Ο ψυχίατρος ανακοίνωσε στον «ασθενή» ότι θα του χορηγεί μία ένεση η οποία θα ισχύει για ένα μήνα, πράγμα που ο π. Χριστόδουλος δεν δέχθηκε και σταμάτησε μόνος του τη «θεραπεία».

Στη συνέχεια επέστρεψε στο μοναστήρι και μέχρι το 2003 δεν πήρε κανένα ψυχοφάρμακο.

Απόδειξη ότι δεν είναι ψυχασθενής, πρόσθεσε, είναι το γεγονός ότι από το 1996 μέχρι το 2003 δεν εμφάνισε κανένα σύμπτωμα.

Γυρνώντας στο μοναστήρι τυγχάνει εκδικητικής μεταχείρισης από τον ηγούμενο και το συμβούλιο της μονής με αποτέλεσμα να κατέλθει σε τριήμερη απεργία πείνας. Εκδίδει και μια προκήρυξη που την τοιχοκολλά και σε διάφορα σημεία της μονής.

Ο ηγούμενος μόλις μαθαίνει γι’ αυτή την ενέργεια στέλλει εγγράφως στον π. Χριστόδουλο την παραίτηση του. (Ο π. Χριστόδουλος μας δείχνει το σχετικό έγγραφο). Ο μοναχός ζητάει από τον ίδιο τον ηγούμενο να παρουσιάσει την επιστολή στη Γεροντική Σύναξη, που είναι το διοικητικό συμβούλιο της μονής, για να την εγκρίνει. Το συμβούλιο (σε συνεννόηση με τον ηγούμενο) απορρίπτει το αίτημα και ο π. Χριστόδουλος ζητά σύγκληση συνεδρίας στην οποία να πάρουν μέρος όλα τα μέλη της μονής, αίτημα το οποίο εκ πρώτης όψεως εγκρίνεται.

Δεύτερη φορά στον ψυχίατρο

Πριν να γίνει η σύναξη της αδελφότητας, η Γεροντική Σύναξη, παράτυπα, φτιάχνει ένα παραπλανητικό έγγραφο και ζητά από τον εισαγγελέα να εισαγάγει αναγκαστικά τον π. Χριστόδουλο στο δημόσιο ψυχιατρείο Θεσσαλονίκης επειδή, όπως έγραφαν, πάσχει από οξεία ψυχωτική κατάσταση. Το χαρτί συνέταξαν 2 γιατροί της μονής που δεν είχαν ειδικότητα ψυχιάτρου ενώ ο γιατρός που θα τον έστελλαν ήταν και πάλι συνεννοημένος.

Τότε ο π. Χριστόδουλος αντιδρά και κατηγορεί τρία μέλη του Γεροντικού Συμβουλίου για μίζες, αφού προηγουμένως ενώ του είχαν χορηγήσει μαλλί για να φτιάξει κομποσκοίνια ζητούσαν ως αντάλλαγμα για τη χορηγία αριθμό κομποσκοινιών.

Την ίδια μέρα κι ενώ βρισκόταν σε διακόνισμα, αυτοί έφεραν δύο αστυνομικούς οι οποίοι τον μετέφεραν με τη βία στο ψυχιατρείο Θεσσαλονίκης. Εκεί τον κρατάνε για τρεις μέρες κλεισμένο σε ένα δωμάτιο αλλά καταφέρνει να τηλεφωνήσει στα αδέλφια του και τα ενημερώσει για το τι συμβαίνει. Στο ψυχιατρείο βάζουν να τον φυλάνε τρεις «σεκιούριτι» του νοσοκομείου για να τον αναγκάσουν να πειθαρχήσει στις «θεραπείες». Τον έντυσαν με πυτζάμες και τον καθήλωσαν στο κρεβάτι δένοντας του το δεξί πόδι στο κρεβάτι. Χωρίς να προηγηθεί διάγνωση άρχισαν να του χορηγούν ενέσεις.

Την επομένη το πρωί φτάνουν στο νοσοκομείο τα αδέλφια του τα οποία προλαβαίνουν και γυρίζουν ένα βίντεο (το οποίο κατέχουμε) που τον δείχνει δεμένο στο κρεβάτι. Τα αδέλφια εκβιάζουν τη διεύθυνση ότι αν δεν τον αφήσουν να φύγει θα δώσουν το βίντεο στη δημοσιότητα και μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις με τη διεύθυνση τον αφήνουν ελεύθερο μετά από τρεις μέρες.

Ο π. Χριστόδουλος αναφέρει ακόμα ότι η χρήση βίας από τους διοικούντες είναι συνηθισμένο φαινόμενο. Ανέφερε χαρακτηριστικά την περίπτωση ενός μοναχού (του Διονύσιου) ο οποίος φύτεψε λαχανικά για δική του χρήση και κάποιος πήγε για να του τα ξεριζώσει. Ο μοναχός αντέδρασε και τον φοβέρισε με μαχαίρι. Τότε μαζεύτηκαν γύρω του πολλοί άλλοι μοναχοί οι οποίοι αφού τον λίντσαραν τον έστειλαν στο ψυχιατρείο.

Όπως αποκάλυψε ο π. Χριστόδουλος, στην μονή Οσίου Γρηγορίου οι περισσότεροι μοναχοί παίρνουν ψυχοφάρμακα για να βρίσκουν την ψυχική ισορροπία τους.

Ο χριστιανισμός είχε υιοθετήσει παλαιόθεν τις πλατωνικές ιδεοληψίες περί αιώνιας άυλης ψυχής, συγγενούς με τον κόσμο των ιδεών, η οποία ψυχή έχει φυλακιστεί στο σώμα και ενσωματώνεται σ' αυτό κάποια στιγμή μετά τη σύλληψη του εμβρύου στη γυναικεία μήτρα. Υπάρχει ολόκληρο τελετουργικό, σύμφωνα με τις διηγήσεις θεολόγων, πώς και πότε τοποθετείται η ψυχή στο έμβρυο και γεννιέται μαζί του, κάτι σαν καρμπυρατέρ που προστίθεται σε μηχανή εσωτερικής καύσης... Μετά τον θάνατο απελευθερώνεται δε η ψυχή και συμβαίνουν αυτά που διηγούνται οι θεόπληκτοι των μονοθεϊστικών, ίσως και άλλων, θρησκειών. Με αυτή την έννοια αναρωτιέμαι, πώς είναι δυνατόν να συζητάνε ευσεβείς χριστιανοί και δη μοναχοί που έχουν ειδικευτεί στις ευαγγελικές μελέτες, για ψυχασθένεια, ψυχολογία, ψυχιατρική, ψυχολόγο, ψυχίατρο, ψυχοθεραπεία, ψυχοφάρμακα κ.ο.κ. που μπορεί να αποτελούν καθημερινές κουβέντες για μας τους απλούς ανθρώπους... Τοποθετεί ο θεούλης στους ανθρώπους ψυχές με βλάβες; Μια βιομηχανία που θα έβαζε ελαττωματικά καρμπυρατέρ θα έκλεινε την άλλη μέρα!

Κρυπτογραφία και κβαντικό μέλλον

Χάρης Βάρβογλης, ΒΗΜΑ, 15/1/2012

Η αποστολή μηνυμάτων σε «φίλους», με τη φροντίδα να μην τα διαβάσουν οι «εχθροί», είναι γνωστό ότι απασχολεί τους ανθρώπους από τα ιστορικά χρόνια. Στη σύγχρονη όμως εποχή αποτελεί πια στοιχείο της καθημερινής ζωής, από τη λειτουργία των κινητών τηλεφώνων ως τη διενέργεια τραπεζικών πράξεων μέσω του Διαδικτύου. Πόσο άραγε έχει εξελιχθεί η επιστήμη της κρυπτογραφίας από τις πρώτες ιστορικές αναφορές και πόσο ασφαλή είναι τα συστήματα που χρησιμοποιούμε σήμερα για παρόμοιους σκοπούς;

Γερμανική μηχανή κρυπτογραφίας Lorenz, του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου

Μια από τις παλαιότερες αναφορές στην αποστολή «κρυφών» μηνυμάτων είναι σίγουρα το περιστατικό που διηγείται ο Ηρόδοτος σχετικά με την κήρυξη της επανάστασης των ιωνικών πόλεων κατά των Περσών, η οποία απετέλεσε και την αφορμή για τους ελληνοπερσικούς πολέμους.

Σύμφωνα λοιπόν με τον Ηρόδοτο, ο Ιστιαίος, πρώην τύραννος της Μιλήτου και «φιλοξενούμενος» στην αυλή του Δαρείου για λόγους προληπτικής επιτήρησης, ήθελε να ειδοποιήσει τον διάδοχό του στη διοίκηση της Μιλήτου, Αρισταγόρα, να κηρύξει επανάσταση κατά των Περσών. Την άνοιξη του 499 π.Χ. λοιπόν κούρεψε έναν έμπιστο δούλο του και έγραψε στο δέρμα του κεφαλιού του το μήνυμα «Ἱστιαῖος Ἀρισταγόρᾳ· Ἰωνίαν ἀπόστησον» (ο Ιστιαίος προς τον Αρισταγόρα: ξεσήκωσε σε αποστασία την Ιωνία). Στη συνέχεια περίμενε να μεγαλώσουν τα μαλλιά του δούλου και τον έστειλε στον Αρισταγόρα, με την προφορική οδηγία να ζητήσει από τον Αρισταγόρα να τον κουρέψει, για να φανεί το μήνυμα που μεταφέρει.

Από τη σκυτάλη στον Καίσαρα

Ωστόσο η μέθοδος του Ιστιαίου δεν μπορεί να θεωρηθεί ως κρυπτογραφία με τη στενή έννοια, αφού ο αποστολέας είχε αποκρύψει το ίδιο το μήνυμα αντί να το έχει σε κοινή πρόσβαση και να έχει αποκρύψει το «κλειδί» της ανάγνωσής του.

Η πρώτη ιστορική καταγραφή κρυπτογραφικής μεθόδου, και μάλιστα με εφαρμογές σε στρατιωτικές επιχειρήσεις, ήταν η σκυτάλη. Το μήνυμα γραφόταν σε οριζόντια διεύθυνση σε μια δερμάτινη λουρίδα, που ήταν τυλιγμένη γύρω από τη σκυτάλη, έναν στενό ξύλινο κύλινδρο γνωστό στη σημερινή εποχή από τη σκυταλοδρομία. Στη συνέχεια η λουρίδα ξετυλιγόταν και στελνόταν στον παραλήπτη του μηνύματος. Αν αυτός είχε μια πανομοιότυπη σκυτάλη, με την ίδια διάμετρο, τότε μπορούσε να διαβάσει το μήνυμα τυλίγοντας τη δερμάτινη λουρίδα γύρω της. Το τύλιγμα της λουρίδας σε σκυτάλη διαφορετικής διαμέτρου έδινε μια σειρά ανακατεμένων γραμμάτων σε, φαινομενικά, τυχαία σειρά. Φυσικά ένας υπομονετικός «εχθρός» μπορούσε να δοκιμάζει διαδοχικά σκυτάλες διαφορετικής διαμέτρου, ώσπου να πετύχει τη «σωστή».

Η επόμενη, ιστορικά, μέθοδος κρυπτογραφίας είχε επινοηθεί από τον Ιούλιο Καίσαρα και στην αρχή της βασίζονται όλες οι σημερινές σχετικές μέθοδοι. Ο Καίσαρας αντικαθιστούσε κάθε γράμμα του μηνύματος με κάποιο επόμενο, συνήθως το τρίτο κατά σειρά. Ετσι, για παράδειγμα, το όνομά του θα γραφόταν ως «Μσψνμσφ Νδμφδυδφ». Η μέθοδος της αντικατάστασης είναι ευαίσθητη στη στατιστική ανάλυση του κρυπτογραφημένου μηνύματος, όπως πρώτος ανακάλυψε ο άραβας μαθηματικός Αλ Κιντί (ελληνικά Αλκιντος) τον 9ο αιώνα μ.Χ. Για παράδειγμα, από το κρυπτογραφημένο όνομα του Καίσαρα είναι εύκολο να φανταστεί κανείς ότι το «φ» αντιστοιχεί στο τελικό «ς» και ότι το «δ» αντιστοιχεί στο «α», το γράμμα με τη μεγαλύτερη συχνότητα στις περισσότερες γλώσσες (και στα ελληνικά, όπως θα γνωρίζουν οι φανατικοί λύτες σταυρολέξων).

Για τον λόγο αυτόν από την εποχή του Καίσαρα η μεγάλη προσπάθεια των κρυπτογράφων ήταν να πετύχουν μεθόδους αντικατάστασης που να «καλύπτουν» τη συχνότητα εμφάνισης των γραμμάτων, έτσι ώστε ο μοναδικός τρόπος για να διαβαστεί ένα κρυπτογραφημένο μήνυμα να είναι η γνώση του «κλειδιού» της αντικατάστασης.

Γερμανική τεχνογνωσία, Αίνιγμα και Λόρεντς

Ενας κανόνας αντικατάστασης που δεν είναι τόσο εύκολο να «σπάσει» είναι η τοποθέτηση γραμμάτων, συλλαβών ή και ολόκληρων λέξεων σε έναν πίνακα γραμμών και στηλών. Η επιλογή του γράμματος, συλλαβής ή λέξης που θέλουμε να αντικαταστήσουμε ορίζεται από τις «συντεταγμένες» του στον πίνακα, δηλαδή από ένα ζευγάρι αριθμών, ο ένας από τους οποίους ορίζει τη θέση της γραμμής και ο άλλος τη θέση της στήλης.

Στην περίπτωση αυτή «κλειδί» αποτελεί η γνώση του συγκεκριμένου πίνακα. Ως τέτοιου είδους πίνακας μπορεί να ληφθεί και ένα βιβλίο, οπότε για συντεταγμένες δίνουμε τον αριθμό της σελίδας και τον αύξοντα αριθμό του γράμματος ή της λέξης στη σελίδα αυτή. Εναν τέτοιον κώδικα χρησιμοποιούσε το δίκτυο του γερμανού κατασκόπου Ζόργκε στην Ιαπωνία, με κλειδί ένα γερμανικό βιβλίο στατιστικής. Οι Ιάπωνες δεν κατάφεραν να «σπάσουν» τον κώδικα, ακόμη και μετά τη σύλληψη του Ζόργκε και του ασυρματιστή του.

Μια βελτίωση της μεθόδου αντικατάστασης ήταν οι κρυπτογραφικές μηχανές των Γερμανών κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι μηχανές αυτές χρησιμοποιούσαν διαδοχικούς δίσκους για την αντικατάσταση των γραμμάτων. Ετσι, για παράδειγμα, το γράμμα «α» αντικαθίσταται από τον πρώτο δίσκο με το «ζ», το «ζ» με τον δεύτερο με το «π» κ.ο.κ. Η θέση των δίσκων άλλαζε με κάθε αντικατάσταση, έτσι ώστε η αποκρυπτογράφηση να γίνεται εξαιρετικά δύσκολη με στατιστική ανάλυση.

Ο κώδικας της μηχανής Αίνιγμα «έσπασε» ύστερα από επίμονες προσπάθειες πολωνών κρυπταναλυτών πριν από τον πόλεμο, ενώ ο κώδικας της μηχανής Λόρεντς έσπασε κατά τη διάρκεια του πολέμου, όταν ένας χειριστής έστειλε από την Αθήνα στη Βιέννη το ίδιο μήνυμα και δεύτερη φορά, επειδή η πρώτη δεν είχε ληφθεί καλά, με αποτέλεσμα να γίνει αντιληπτός ο κανόνας αντικατάστασης.

Εικονικοί πίνακες και κβαντομηχανική

Οι σύγχρονοι κώδικες αντικατάστασης βασίζονται σε «εικονικούς πίνακες» απίστευτα μεγάλου αριθμού γραμμών και στηλών.

Ετσι, ενώ από το μήνυμα μπορεί να προκύψει ο αριθμός των στοιχείων που έχει ο πίνακας, δεν είναι εύκολο να βρεθεί ο αριθμός των γραμμών και των στηλών. Για παράδειγμα, αν ο αριθμός των στοιχείων του πίνακα είναι 1038 (δηλαδή η μονάδα ακολουθούμενη από 38 μηδενικά), τότε υπάρχουν 1036 διαφορετικά δυνατά ζευγάρια αριθμού γραμμών - στηλών.

Ακόμη και αν ένας υπολογιστής μπορούσε να ελέγξει ένα τρισεκατομμύριο συνδυασμούς το δευτερόλεπτο, θα χρειαζόταν περισσότερο χρόνο από την ηλικία του Σύμπαντος για να πετύχει το σωστό ζευγάρι αριθμών.

Επομένως το μοναδικό ασθενές σημείο αυτού του είδους της κρυπτογραφίας είναι η ενημέρωση του λήπτη του μηνύματος για το ζευγάρι των αριθμών, που είναι το «κλειδί» της αποκρυπτογράφησης. Εδώ έρχεται να βοηθήσει η Κβαντομηχανική, η οποία υπόσχεται την ασφαλέστερη δυνατή μετάδοση του «κλειδιού».

Σύμφωνα με τους νόμους της Κβαντομηχανικής, αν κάποιος προσπαθήσει να υποκλέψει το μήνυμα που μεταφέρει το «κλειδί», τότε το μήνυμα αλλοιώνεται και ο λήπτης αντιλαμβάνεται ότι η μετάδοση δεν είναι πια ασφαλής. Η μέθοδος αυτή δεν έχει ακόμη εφαρμοστεί σε πρακτικό επίπεδο, αλλά και χωρίς αυτήν σήμερα τα κρυπτογραφημένα μηνύματα θεωρούνται άκρως ασφαλή.

Τα πολλά πρόσωπα του χρόνου II

Το βέλος του χρόνου
(<<< βλέπε αρχική δημοσίευση)

της Amanda Gefter, BHMA, 31/12/2011

Προχωρήστε μερικά βήματα προς τα εμπρός, κάντε μεταβολή και γυρίστε ξανά πίσω. Κανένα πρόβλημα. Τώρα αφήστε να περάσουν μερικά δευτερόλεπτα και ύστερα κάντε μεταβολή και προσπαθήστε να γυρίσετε ξανά πίσω μερικά δευτερόλεπτα στον χρόνο. Αδύνατον; Φυσικά. Οπως ξέρουμε πολύ καλά, ο χρόνος, αντίθετα από τον χώρο, έχει μόνο μία κατεύθυνση – κυλάει από το παρελθόν προς το μέλλον και ποτέ αντίστροφα.

Οι φυσικοί νόμοι πάνε μπρος - πίσω

Ολα αυτά φαίνονται σαν να αποτελούν τη φυσική ροή των πραγμάτων, αν όμως κοιτάξετε προσεκτικά στη Φύση θα δείτε ότι δεν είναι έτσι. Μια ενδελεχής έρευνα των νόμων της Φυσικής δεν αποκαλύπτει ένα τέτοιου είδους «βέλος» του χρόνου. Για παράδειγμα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τους νόμους της κίνησης του Νεύτωνος για να υπολογίσετε από πού πετάχτηκε μια μπάλα από το παρελθόν, καθώς και το πού θα προσγειωθεί στο μέλλον. Οσον αφορά δε τα σωματίδια, οι νόμοι και οι δυνάμεις που κυβερνούν τη συμπεριφορά τους δεν αλλάζουν αν αντικαταστήσετε το μέλλον με το παρελθόν.

«Το πραγματικά παράξενο είναι ότι οι νόμοι της Φυσικής, οι οποίοι οπωσδήποτε θα πρέπει να είναι υπεύθυνοι γι’ αυτό που βλέπουμε στον κόσμο, μπορούν να λειτουργήσουν εξίσου καλά τόσο προς τα εμπρός όσο και προς τα πίσω στον χρόνο» λέει ο Ντιν Ρικλς, φιλόσοφος της Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ της Αυστραλίας. «Δεν θα έπρεπε να υπάρχει βέλος».

Αν το βέλος του χρόνου δεν υπάρχει στους νόμους της Φυσικής, από πού προέρχεται; Μια σημαντική ένδειξη έρχεται από τις πολύπλοκες αλληλεπιδράσεις μεταξύ μεγάλων αριθμών σωματιδίων. Κάθε αντικείμενο που βλέπετε γύρω σας, συμπεριλαμβανομένου του εαυτού σας, αποτελείται από ένα τεράστιο σύνολο σωματιδίων. Τα σωματίδια αυτά δεν κάθονται απλώς σε ένα σημείο – αλλάζουν διαρκώς θέση και διάταξη.

Η λακκούβα «παγώνει» τον χρόνο;

Σε κάθε μακροσκοπικό σύστημα – ας πούμε, σε μια λακκούβα με νερό ή σε έναν κρύσταλλο πάγου – οι φυσικοί αποδίδουν μια εντροπία. Η εντροπία αντανακλά τον αριθμό των τρόπων με τους οποίους μπορείτε να αναδιατάξετε τα σωματίδια που αποτελούν ένα σύστημα χωρίς να αλλάξετε τη συνολική του εμφάνιση. Μια λακκούβα με νερό μπορεί να φτιαχτεί αν τοποθετήσετε μόρια νερού με έναν τεράστιο αριθμό τρόπων, κάτι το οποίο σημαίνει ότι πρόκειται για ένα σύστημα υψηλής εντροπίας. Ενας κρύσταλλος πάγου, από την άλλη πλευρά, πρέπει να έχει πολύ συγκεκριμένη διάταξη και επειδή οι τρόποι για να επιτευχθεί αυτό είναι λιγότεροι, έχει χαμηλή εντροπία.

Από την άποψη της καθαρής στατιστικής τα συστήματα με υψηλή εντροπία είναι πιθανότερα απ’ ό,τι αυτά με χαμηλή εντροπία, εφόσον οι τρόποι με τους οποίους μπορούν να παραχθούν είναι πολύ περισσότεροι. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο σε θερμοκρασίες που είναι αρκετά υψηλές ώστε να επιτρέψουν στα μόρια να πάρουν νέες θέσεις θα δείτε πάντα τον πάγο να μετατρέπεται σε νερό, ενώ δεν θα δείτε ποτέ μια λακκούβα με νερό να κρυσταλλοποιείται αυθόρμητα σε πάγο. Αντιθέτως, αν παρακολουθούσατε μια ταινία και βλέπατε μια σκηνή όπου μια λακκούβα με νερό ξαφνικά παγώνει σε μια ζεστή ημέρα θα υποθέτατε ότι η ταινία παιζόταν αντίστροφα – ότι ο χρόνος κινούνταν προς τα πίσω.

Αν και η εντροπία αποτελεί ένα στατιστικό και όχι θεμελιώδες φαινόμενο, αυτή είναι αρκετή για να οδηγήσει στη γέννηση ενός σημαντικού στυλοβάτη της Φυσικής: του δεύτερου νόμου της Θερμοδυναμικής. Σύμφωνα με αυτόν τον νόμο, η εντροπία του Σύμπαντος δεν μπορεί ποτέ να μειωθεί. Και εδώ, μπορεί να σκεφθείτε, βρίσκεται το κλειδί για το βέλος του χρόνου – η σταθερή πορεία από τη χαμηλή εντροπία στην υψηλή είναι αυτό το οποίο αντιλαμβανόμαστε ως το πέρασμα από το παρελθόν στο μέλλον.

Μακάρι τα πράγματα να ήταν τόσο εύκολα. Δυστυχώς ο δεύτερος νόμος δεν εξηγεί στην πραγματικότητα το βέλος του χρόνου. Απλώς λέει ότι οι καταστάσεις υψηλής εντροπίας είναι πιο πιθανές από τις καταστάσεις χαμηλής εντροπίας. Ο χρόνος δεν εμφανίζεται πουθενά, κάτι το οποίο σημαίνει ότι ο κόσμος σε πέντε λεπτά από τώρα θα έχει πιθανότατα υψηλότερη εντροπία, αλλά το ίδιο θα είχε και ο κόσμος πριν από πέντε λεπτά.

Γιατί το Σύμπαν δεν είναι πληκτικό

Ο μόνος τρόπος για να εξηγήσουμε το βέλος του χρόνου λοιπόν είναι να θεωρήσουμε ότι το Σύμπαν απλώς έτυχε να ξεκινήσει από μια κατάσταση εξαιρετικά απίθανα χαμηλής εντροπίας. Αν αυτό δεν συνέβαινε, ο χρόνος θα είχε κολλήσει και τίποτε ενδιαφέρον, όπως εμείς, δεν θα είχε προκύψει ποτέ. «Το βέλος του χρόνου εξαρτάται από το γεγονός ότι το Σύμπαν ξεκίνησε από μια πολύ ιδιόμορφη κατάσταση» λέει ο φυσικός Κάρλο Ροβέλι του Κέντρου Θεωρητικής Φυσικής στη Μασσαλία της Γαλλίας. «Αν είχε ξεκινήσει σε μια τυχαία κατάσταση δεν θα υπήρχε τίποτε για να ξεχωρίζουμε το μέλλον από το παρελθόν».

Πράγματι, η παρατήρηση αποδεικνύει ότι το Σύμπαν ξεκίνησε σε μια κατάσταση χαμηλής εντροπίας. Η ακτινοβολία που έχει απομείνει από τη Μεγάλη Εκρηξη προσφέρει ένα στιγμιότυπο του Σύμπαντος σε βρεφικό στάδιο. Δείχνει ότι κοντά στη στιγμή της έναρξης του χρόνου η ύλη και η ακτινοβολία είχαν εξαπλωθεί υπερβολικά ομαλά στο Διάστημα. Εκ πρώτης όψεως αυτό μοιάζει με κατάσταση υψηλής εντροπίας – ώσπου όμως να λάβουμε υπόψη τη βαρύτητα.

Η βαρύτητα πάντα θέλει να στριμώχνει τα πράγματα μαζί, επομένως σε ένα σύστημα που κυβερνάται από τη βαρύτητα μια μαύρη τρύπα αποτελεί μια πολύ πιο πιθανή κατάσταση και έχει υψηλότερη εντροπία από μια ομαλή κατανομή. Αυτή η χαμηλής εντροπίας ομαλότητα είναι εκπληκτικά απίθανη – πώς λοιπόν σταθήκαμε τόσο τυχεροί; «Αν μπορέσουμε να εξηγήσουμε το παρελθόν της χαμηλής εντροπίας, τότε θα έχουμε σε μεγάλο βαθμό λύσει το πρόβλημα του βέλους του χρόνου» λέει ο κ. Ρικλς.

Πληθωριστικά διλήμματα

Οι κοσμολόγοι έχουν μια ερμηνεία για την ομαλότητα που βλέπουμε στον νεογέννητο κόσμο. Στο πρώτο κλάσμα ενός δευτερολέπτου μετά την έναρξη του χρόνου το Σύμπαν υπέστη μια σύντομη αλλά δραματική έκρηξη επέκτασης, γνωστή ως «πληθωρισμός», η οποία τέντωσε τον χώρο σαν φύλλο από λάστιχο ισιώνοντας κάθε «ζαρωματιά» του.

Ο πληθωρισμός φαίνεται ότι έλυσε το δίλημμα. Αν το εξετάσουμε καλύτερα όμως, απλώς «σπρώχνει» το πρόβλημα πιο πίσω. Για να γίνει ο πληθωρισμός με τον κατάλληλο τρόπο ώστε να παραγάγει το Σύμπαν μας το πεδίο που τον κινούσε, γνωστό ως πληθωριστικό πεδίο, θα πρέπει να είχε ορισμένες αξιοσημείωτα απίθανες ιδιότητες. Ετσι, ενώ το πληθωριστικό πεδίο εξηγεί το μυστήριο του χαμηλής εντροπίας Σύμπαντος, αυτό το ίδιο έχει χαμηλή εντροπία. Πώς απαντούν οι φυσικοί σε αυτό;

Μια πιθανότητα είναι ο πληθωρισμός να μη συντελείται μόνο μία φορά. Ας πούμε ότι το πληθωριστικό πεδίο ξεκίνησε σε μια χαοτική κατάσταση υψηλής εντροπίας – ένα πολύ πιθανότερο σενάριο – έτσι ώστε οι ιδιότητές του να διαφέρουν από μέρος σε μέρος. Ο πληθωρισμός χαμηλής εντροπίας που οδήγησε στο ομαλό Σύμπαν μας και άρα στο βέλος του χρόνου μας θα ήταν σε αυτή την περίπτωση μόνο μια τυχαία κουκκίδα σε ένα μεγαλύτερο πεδίο υψηλής εντροπίας. Κάποια κομμάτια αυτού του πεδίου θα είχαν τις κατάλληλες συνθήκες για να παραγάγουν ένα σύμπαν σαν το δικό μας, ενώ άλλα θα παρέμειναν στείρα ή θα παρήγαν άλλα σύμπαντα.

Λύση το πολυσύμπαν

Στην πραγματικότητα η Φυσική του πληθωριστικού πεδίου εγγυάται ότι υπάρχουν πάντα αρκετά υπολείμματα για τη δημιουργία περισσότερων συμπάντων – οδηγώντας αναπόφευκτα σε ένα άπειρο πολυσύμπαν.

Αρκετά στοιχεία τώρα συγκλίνουν προς το πολυσύμπαν, οδηγώντας πολλούς κοσμολόγους στο να αρχίσουν να παίρνουν την ιδέα στα σοβαρά. Σε ένα πολυσύμπαν κάποια σύμπαντα θα έχουν βέλη χρόνου ενώ πολύ περισσότερα δεν θα έχουν. Δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει το γεγονός ότι βρισκόμαστε σε ένα που έχει, εφόσον φαίνεται ότι αυτό είναι το μοναδικό είδος σύμπαντος που μπορεί να οδηγήσει στη ζωή. «Αυτό είναι το αγαπημένο μου σενάριο» λέει ο Σον Κάρολ, φυσικός στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας στην Πασαντίνα. «Ακόμη δεν έχει πιάσει εντελώς, ελπίζω όμως ότι σύντομα όλοι θα πιστεύουν ότι είναι απόλυτα προφανές».

Ακόμη όμως και αν το πολυσύμπαν μπορεί να εξηγήσει το βέλος του χρόνου, πολλά μυστήρια παραμένουν άλυτα. Για παράδειγμα, πώς συνάδει ο δεύτερος νόμος προς την κβαντική φύση του Σύμπαντος; Τα κβαντικά συστήματα φαίνονται να επιδεικνύουν ένα δικό τους βέλος, περιγράφονται πάντα από υπερθέσεις πιθανών καταστάσεων μέχρις ότου μια μέτρηση μυστηριωδώς επιλέξει μια μοναδική κατάσταση – διαδικασία η οποία φαίνεται να είναι μη αναστρέψιμη. Η Νευροεπιστήμη θέτει επίσης τα δικά της μυστήρια: γιατί ο ανθρώπινος εγκέφαλος θυμάται μόνο το παρελθόν και όχι το μέλλον;

«Η κατανόησή μας για το πώς το βέλος του χρόνου εκδηλώνεται πραγματικά σε διάφορες περιστάσεις – στην εξέλιξη, στη γήρανση, στη μνήμη, στην αιτιότητα, στην πολυπλοκότητα – εξακολουθεί να περιορίζεται από ένα ευρύ φάσμα αναπάντητων ερωτημάτων» λέει ο κ. Κάρολ.

Ας ελπίσουμε ότι οι φυσικοί θα έχουν περισσότερες απαντήσεις στο μέλλον – υπό την προϋπόθεση φυσικά ότι κάτι τέτοιο υπάρχει.

(βλέπε συνέχεια >>>)

Κρίση στη θρησκευτική επιχείρηση της Σαϊεντολογίας...

Σε παλαιότερη ανάρτηση είχε παρουσιαστεί σ’ αυτό το blog αναλυτικά η «θρησκεία» ή «συγκροτημένη ιδεοληψία» της Σαϊεντολογίας (Scientology), γι’ αυτό δεν χρειάζεται επανάληψη αυτών των θεμάτων εδώ. Τώρα βγαίνει στη δημοσιότητα η σύγκρουση υψηλόβαθμων μελών με την ηγεσία της οργάνωσης. Η κρίση ξέσπασε δημόσια, όταν το επίλεκτο μέλος, κυρία Debbie Cook, έστειλε σε χιλιάδες Σαϊεντολόγους ένα ηλεκτρονικό μήνυμα, στο οποίο κατηγορεί τον πρόεδρο David Miscavige ότι σπαταλάει τα χρήματα που συνεισφέρουν οι «πιστοί».

Παλαιότερη αποχώρηση υψηλόβαθμου στελέχους έγινε το 2007, όταν ο Αυστραλός Michael Rinder (MR), ο οποίος ηγείτο επί περίπου 20 χρόνια της «μυστικής υπηρεσία αντικατασκοπείας» (Office of Special Affairs), διαχώρισε τη θέση του, επειδή δεν μπορούσε να συμφωνήσει πλέον, όπως είχε δηλώσει, με τις ολοκληρωτικές μεθόδους της ηγεσίας.

Αυτά που αναφέρει ο Rinder στην ακόλουθη συνέντευξη στη γερμανική εφημερίδα Süddeutsche Zeitung (SZ) αφορούν εξ ίσου οποιαδήποτε άλλη θρησκευτική οργάνωση με ιεραρχική δομή της διοίκησης και με αυτοτελές ταμείο· η μόνη σημαντική διαφορά είναι ότι οι κατεστημένοι θρησκευτικοί μηχανισμοί έχουν τη σταθερή οικονομική και διοικητική στήριξη του κράτους.

SZ: Κύριε Ρίντερ, βρίσκεται η εκκλησία της Σαϊεντολογίας σε κρίση;

MR: Βεβαίως! Κι αν θέλετε να ξέρετε γιατί, πρέπει να σας ενημερώσω ότι η Debbie Cook που έστειλε αυτό το e-mail εις βάρος της ηγεσίας, ανήκει στην Sea Organisation (σημ.: επίλεκτη ομάδα της Σαϊεντολογίας, τα μέλη της οποίας φοράνε κάτι σαν στρατιωτικές στολές και προσφωνούν τους ανώτερους με Sir). Η Debbie ήταν δημοφιλές μέλος και έχαιρε μεγάλης εκτίμησης, γι’ αυτό πιστεύω ότι έχει διαβαστεί το μήνυμά της από πολλές χιλιάδες μέλη. Η Debbie επαναλαμβάνει τους κανόνες του L. Ron Hubbard (σημ.: ιδρυτής της οργάνωσης που πέθανε το 1986 και τιμάται φλογερά από τα μέλη) και διαπιστώνει ότι πάρα πολλά απ’ αυτά βρίσκονται σε αντίθεση με τις πρακτικές της ηγεσίας.

SZ: Η διοίκηση της οργάνωσης δήλωσε ότι η Debbie Cook εκφράζει μια προσωπική άποψη, με την οποία δείχνει ότι διαθέτει «μία αδαή και στενόχωρη ματιά από το σημερινό κόσμο».

MR: Είναι μια κουτσή απάντηση δημοσίων σχέσεων, μια προσπάθεια να περιορίσει τις ζημιές.

SZ: Πόσο μεγάλες είναι αυτές οι ζημιές;

MR: Μεγάλες, φαίνεται κι από τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν από την πρώτη τοποθέτηση. Η Debbie χαρακτηρίζεται αποστάτρια: Μπορεί να ακούγεται ακραίο, αλλά το μήνυμα στα μέλη είναι «έχει εκπέσει, μην πιστεύετε καμιά λέξη της!»

SZ: Πόσα μέλη πιστεύετε ότι διάβασαν κρυφά την κριτική της Debbie Cook;

MR: Η πλειοψηφία.

SZ: Αλήθεια;

MR: Αν τα μέλη της οργάνωσης μίλαγαν ανοιχτά μαζί σας, θα σας έλεγαν για την «vulture culture» που επικρατεί.

SZ: Τι εννοείτε με «vulture culture»;

MR: Το πνεύμα του γύπα. Η υποχρέωση να αρπαχτεί από τα μέλη όσο περισσότερο χρήμα γίνεται… Αυτό το πνεύμα διαχέεται σε όλη την οργάνωση και όταν η Debbie κάνει λόγο γι’ αυτό, κάθε Σαϊεντολόγος ξέρει τι εννοεί.

SZ: Γιατί δεν κυκλοφορούν τότε χιλιάδες μηνυμάτων διαμαρτυρίας;

MR: Οι άνθρωποι φοβούνται, ιδίως από τα μέσα ενημέρωσης. Ούτε η Debbie σκόπευε να γίνει δημόσια γνωστό το μήνυμά της.

SZ: Ξέρετε τι θα συμβεί τώρα με την κυρία;

MR: Δεν έχω καμιά επαφή και δεν ξέρω.

SZ: Όμως, αν υπάρχει κάποιος που ξέρει τι συμβαίνει με αυτούς που ασκούν κριτική, αυτός είστε εσείς!

MR: Πράγματι, έχω μάλιστα σαφή αντίληψη τι γίνεται τώρα. Καταρχάς ενεργοποιείται η «αστυνομία του Facebook». Όλα τα μέλη ενημερώνονται ότι το όνομα της Debbie δεν επιτρέπεται να εμφανίζεται στη λίστα των «φίλων». Παράλληλα διαδίδεται ο χαρακτηρισμός «καταπιεστικό πρόσωπο» που σημαίνει ότι κανένα από τα μέλη δεν επιτρέπεται να σχετίζεται μαζί του. Και στη συνέχεια ανακαλούνται ιστορίες, με τις οποίες αποδεικνύεται ότι το συγκεκριμένο πρόσωπο «ψεύδεται» και «δεν έχει ιδέα» για την πραγματικότητα, ότι είναι «απογοητευμένο μέλος που θέλει να εκδικηθεί για παλιές αντιδικίες». Αυτά αποτελούν τη συνήθη διαδικασία απομόνωσης και εξοβελισμού…

SZ: Λειτουργεί αυτή η τακτική;

MR: Όχι τόσο καλά όπως παλαιότερα! Πολλά μέλη της Σαϊεντολογίας ζουν τελείως απομονωμένα, δεν διαβάζουν εφημερίδες, δεν παρακολουθούν τηλεόραση και ραδιόφωνο. Περιχαρακώνονται από κάθε κριτική άποψη. Αυτό που έχει αλλάξει με τον καιρό είναι όμως η αντίληψη των απλών μελών και μέσω αυτών φτάνει η ατμόσφαιρα και στους συνεργάτες της ηγεσίας. Για κάθε μέλος που θέτει ερωτήματα, απαιτείται κάποιος που θα τα επεξεργαστεί και θα απαντήσει. Αυτός ο έμπιστος βρίσκεται λοιπόν συνεχώς αντιμέτωπος με αμφισβητήσεις και κάποια στιγμή κάνει και ο ίδιος τις σκέψεις του. Αυτό είναι το όμορφο με την κριτική της Debbie! Βραχυπρόθεσμα προκάλεσε συζητήσεις στα μέσα ενημέρωσης, αλλά μακροπρόθεσμα οι επιπτώσεις θα έιναι σημαντικές. Έσπειρε κάτι, το οποίο θα βλαστήσει…

SZ: Ας μιλήσουμε για τον David Miscavige που είναι ηγέτης της Σαϊεντολογίας και καλύτερος φίλος του Tom Cruise (σημ.: γνωστός ηθοποιός και υψηλόβαθμο στέλεχος της οργάνωσης). Θα ζήσουμε την καθαίρεση του ηγέτη;

MR: Δεν πιστεύω ότι θα συμβεί σύντομα, αλλά αυτά που συμβαίνουν θα επιταχύνουν την πτώση του. Η εξουσία του έγκειται στην υπακοή των μελών. Πιστεύουν ότι θα οδηγήσει την Σαϊεντολογία στη γη της επαγγελίας. Εφόσον αμφισβητείται η φήμη του ηγέτη, αμφισβητείται και η συνολική δομή της εκκλησίας των Σαϊεντολόγων. Όλα επικεντρώνονται σ’ αυτόν, κανένας δεν μπορεί να αποφασίσει ή να πράξει οτιδήποτε χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του Mescavige.

SZ: Είναι ένας δικτάτορας;

MR: Απολύτως!

SZ: Πόσο καλά τον γνωρίζετε;

MR: Ξέρω πολύ καλά τον David Mescavige, έχουμε δουλέψει μαζί πολλά χρόνια.

SZ: Πώς είναι αυτός ο άνθρωπος, στις καλές του και στις κακές του;

MR: Το κακό υπερισχύει οπωσδήποτε. Εντάξει, μαθαίνει με τεράστια ταχύτητα, είναι πανέξυπνος. Ίσως να μην υπάρχει κάτι που δεν μπορεί να αντιληφθεί με το μυαλό του. Αξιοποιεί όμως την ευφυΐα του για να μαγειρέψει καταστάσεις. Είναι πάρα πολύ ματαιόδοξος και μνησίκακος. Αν αμφισβητήσεις κάτι που λέει, τότε θα υποστείς την αντίδρασή του. Δεν αφήνει τους ανθρώπους γύρω του σε ησυχία, μοιράζει αυθαίρετα ποινές. Δεν ξέρεις πότε θα σε βάλει να καθαρίσεις τις τουαλέτες ή πότε θα φας ένα χαστούκι.

SZ: Σας έχει κτυπήσει;

MR: Ίσως και 50 φορές… Με έχει κτυπήσει, με έχει βάλει να καθαρίσω τουαλέτες, με ανάγκασε να κοιμάμαι στο δάπεδο, σε γυμνά πλακάκια, με έβαζε στην απομόνωση…

SZ: Αμυνθήκατε ποτέ;

MR: Όταν με κτύπαγε έβαζα τα χέρια μπροστά στο πρόσωπο, δεν ήμουν και ο μόνος. Υπάρχουν πολλές μαρτυρίες για τις επιθέσεις του.

SZ: Όμως κτυπήσατε κι εσείς άλλους…

MR: Ναι! Ο Miscavige έλεγε σε μένα και σε άλλους: «Θα πας στον τάδε και θα τον χαστουκίσεις». Κι αν δεν το κάνεις θα πάω εγώ να το κάνω και μετά θα πλακώσω εσένα.

SZ: Η οργάνωση της Σαϊεντολογίας διαψεύδει αυτό πράγμα. Και η γυναίκα σας δήλωσε στο CNN ότι είστε ψεύτης.

MR: Άνθρωποι όπως η γυναίκα μου λένε τα πάντα από το φόβο τους. Τρέχουν σαν μικρά ρομπότ και λένε αυτά που τους υπαγόρεψε ο Mescavige. Στην εκπομπή του CNN βρίσκονταν πολλές σύζυγοι «αποστατών». Όλες χρησιμοποιούσαν ακριβώς τις ίδιες εκφράσεις.

SZ: Λέγεται ότι ο Mescavige έχει και ένα σκύλο που του φόρεσαν στολή και πρέπει τα μέλη να τον χαιρετάνε.

MR: Ακριβώς! Η στολή είναι μπλε και μπροστά έχει χρυσές λουρίδες.

SZ: Τώρα χαρακτηρίζετε τον εαυτό σας «ανεξάρτητο σαϊεντολόγο». Τι μπορεί να σημαίνει αυτός.

MR: Πιστεύω ότι η φιλοσοφία μας μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να κάνουν μια καλύτερη ζωή. Η οργάνωση εκμεταλλεύεται βέβαια αυτή τη δυνατότητα για να τους πάρει τα λεφτά από την τσέπη.

SZ: Δεν έχετε εσείς ο ίδιος την επιθυμία να εξαφανίσετε αυτούς που ασκούν κριτική και να καταλάβετε τον κόσμο, όπως προγραμματίζει η οργάνωση;

MR: Όχι και ξέρω ότι αυτό αποτελεί ένα τεράστιο ζήτημα στη Γερμανία. Αυτή η μεγαλομανία μας υποβαθμίζει: είμαστε ανώτεροι, μόνο εμείς γνωρίζουμε το δρόμο προς την ευτυχία. Ο Mescavige είναι υπεύθυνος που η Σαϊεντολογία και τα μέλη της θεωρούνται ακραία, κάτι σαν παλαβοί αγωνιστές της τζιχάντ. Αυτή η εικόνα δεν ανταποκρίνεται, βέβαια, στην πραγματικότητα, αλλά ενισχύεται από το γεγονός ότι η εκκλησία της Σαϊεντολογίας καταπολεμάει κριτικά σκεπτόμενους και δημοσιογράφους, τους θεωρεί σκουπίδια.

SZ: Εννοείτε σίγουρα τον διαβόητο κανόνα της «ανελέητης αντιμετώπισης» των κριτικών, στον οποίο κανόνα οφείλει η Σαϊεντολογία την κακοφημία της. Αυτό είναι ήδη επινόηση του ιδρυτή L. Ron Hubbard.

MR: Θα μπορούσε να γίνει μακριά συζήτηση πάνω σ’ αυτό. Καταλαβαίνω ότι εσείς το βλέπετε έτσι. Αυτός ο κανόνας της «ανελέητης αντιμετώπισης» δεν έπρεπε να έχει γραφτεί έτσι και ερμηνεύτηκε κακόβουλα. Το ίδιο ισχύει και για τον κανόνα «αποκοπής»…

SZ: Ναι, είναι ο κανόνας, σύμφωνα με τον οποίο δεν επιτρέπεται επαφή με «καταπιεστικά άτομα», δηλαδή μέλη που κάνουν κριτική.

MR: Ακριβώς! Αν διαβάσετε όλα αυτά που έγραψε ο Hubbard για το ζήτημα, θα καταλάβετε ότι πρόκειται για την τελευταία διέξοδο. Η «αποκοπή» αποβλέπει σε κάποιον να ζει ευτυχισμένος. Αν γίνεται εκμετάλλευση της θέσης σας σε μια σχέση, τότε είναι καλύτερα να μην υπάρχει επαφή. Αυτή ήταν η έννοια. Ένα βοήθημα για κάθε μέλος, όχι πολιτικό μέσο ελέγχου της εκκλησίας, η οποία επιτρέπεται να σου πει, μην βλέπεις εκείνο ή το άλλο το μέλος.

SZ: Έτσι που σας ακούω ακούγεται σαν να ήταν ο Hubbard ένα ακίνδυνο πρόσωπο. Ο μεγαλύτερος γιος του Hubbard, ο Ronald DeWolf που πέθανε το 1991, είχε πει ότι ο πατέρας του ήταν ένας σαδιστικός, βίαιος και παρανοϊκός μυστικιστής, ο οποίος έπινε σαν τρελός και κατάπινε χάπια, ενάντια στη διδασκαλία περί καθαρότητας της οργάνωσης.

MR: Πρώτο ξέρω ότι ο γιος πήρε αργότερα πίσω αυτούς τους χαρακτηρισμούς και δεύτερον, έζησα για πολύ καιρό δίπλα στον Hubbart, όσο ελάχιστοι άλλοι. Ήταν ο πιο αστραφτερός άνθρωπος που γνώρισα ποτέ. Φυσικά, είχε και τις αντιδράσεις του, μπορεί να γινόταν έξαλλος, αν κάτι δεν πήγαινε καλά. Αλλά γινόταν αυτό πάντα; Όχι! Μεταχειριζόταν ανθρώπους όπως ο Mescavige; Καθόλου! Ενδιαφερόταν για την οικογένειά του; Απολύτως! Έπαιρνε ναρκωτικά; Απολύτως όχι! Ήταν ευγενικός; Απίστευτα! Είχε χιούμορς Πάρα πολύ…

SZ: Αυτά ακούγονται πολύ δελεαστικά. Αλλά ο Hubbard ήταν εκείνος που τράβαγε σαφείς διαχωριστικές γραμμές μεταξύ των απελευθερωμένων Σαϊεντολόγων και όλων των υπολοίπων, των «Wogs», των «κρεάτων», των «καταπιεστών». Αυτή η ιδεολογία του μαύρου-άσπρου, εχθρός-φίλος, είναι η καθαρή μορφή του Hubbard. Και το βλέπετε κ. Rinder με την αποχώρησή σας, τώρα είστε ένας «κακός», ακόμα και η οικογένειά σας σάς κήρυξε τον πόλεμο. Πώς συμβιβάζονται όλα αυτά;

MR: Απωθώ από τη ζωή μου ατό το είδος εκκλησίας… Το βλέπω όπως κι εσείς. Αυτή η θέση να αγωνιζόμαστε ενάντια στον υπόλοιπο κόσμο και να αντιμετωπίζουμε κάθε άνθρωπο με αντίθετη άποψη σαν εχθρό, είναι λαθεμένη. Ίσως βρίσκετε μερικά σημεία στη διδασκαλία του Hubbard, στα οποία δεν συμφωνούμε. Και λοιπόν; Υπάρχουν πολύ περισσότερα σημεία που λένε διαφορετικά πράγματα… Δεν είμαι ερμηνευτής πλήρους απασχόλησης των γραφών του Hubbard, ο οποίος σκέφτεται πώς θα μπορέσει να υπερασπιστεί κάθε πρόταση. Εγώ θέλω να σταματήσει η κακομεταχείριση που ασκείται καθημερινά στην εκκλησία.

SZ: Η σύζυγός σας σας χαρακτηρίζει σαν άνθρωπο που μισεί τα παιδιά, η κόρη σας σας θεωρεί δίγαμο… Σας πονάει αυτό;

MR: Φυσικά με πονάει. Ξέρω γιατί το κάνουν, δεν έχουν άλλη επιλογή. Έπιασαν ακόμα και τη μητέρα μου, 86 ετών, που ζει σε γηροκομείο και την έπεισαν να μου γράψει γράμματα με κακίες. Ξέρω όμως ποιος είμαι και πώς ζω. Έχω έναν 5χρονο υιοθετημένο γιο, τον οποίο υπεραγαπώ. Αν ήμουν πράγματι ένας απάνθρωπος, γιατί έμεινε η Cathy 30 χρόνια παντρεμένη; Να ξέρετε ότι έχω πάψει να διαβάζω πλέον τις βρωμιές που γράφουν για μένα.

SZ: Υπάρχει ελπίδα να κλείσετε κάποτε ειρήνη με την οικογένειά σας;

MR: Μόνο αν ξυπνήσουν, μόνο αν καταλάβουν ότι έχουν υποστεί πλύση εγκεφάλου.

SZ: Αν μαζέψετε όλες τις εμπειρίες σας, πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας, θύμα ή δράστη;

MR: Δεν είμαι θύμα, απλά θερίζω ένα μέρος εκείνων που έσπειρα κατά καιρούς. Και γι’ αυτό θέλω να συμβάλλω με το δικό μου μερίδιο να πάψει η εκμετάλλευση από αυτή την οργάνωση.