Το σινικό τείχος είναι ένα παλιό οχυρωματικό έργο στα βόρεια της Κίνας και αποτελεί το μεγαλύτερο οικοδόμημα στον κόσμο. Το συνολικό μήκος του φτάνει τα 6.350 km, από τα οποία περίπου τα 2.400 km είναι συνεχόμενα. Πρόκειται για ένα σύστημα επιμέρους τειχών, τα οποία δεν συνδέονται μεταξύ τους και έχουν κατασκευαστεί σε ένα χρονικό διάστημα περίπου 2.000 ετών με διαφορετικές τεχνικές.
Οι πρώτες προσπάθειες για κατασκευή ενός προστατευτικού τείχους στη συνοριακή περιοχή της Κίνας πρέπει να άρχισε στο δεύτερο μισό του 5ου π.Χ. αιώνα, όταν εξελίσσονταν πολεμικές συγκρούσεις μεταξύ κινέζικων φυλών. Σ' αυτή την αρχική φάση τα πρώτα κομμάτια του τείχους κατασκευάστηκαν από συμπιεσμένο πηλό που περιείχε ως συνδετικά υλικά άχυρα και φρύγανα.
Το έτος 214 π.Χ. έδωσε εντολή ο πρώτος βασιλιάς της Κίνας, Κιν Σι Χουανγκντί, μετά την επέκταση της χώρας πέρα από τον Κίτρινο Ποταμό, να κατασκευαστούν πιο ανθεκτικά τείχη, με τα οποία θα προστατεύονταν τα νέα εδάφη από επιθέσεις βορείων γειτόνων. Σε αντίθεση με το αρχικό τείχος, τα νέα τμήματα κατασκευάστηκαν στις κορυφογραμμές των βουνών και όχι πια στις πεδιάδες. Επειδή σ' αυτές τις ορεινές περιοχές δεν ήταν διαθέσιμος πηλός, χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή πλάκες από τους βράχους. Από εκείνη την εποχή συνεχιζόταν σταδιακά η επέκταση και η βελτίωση του τείχους.
Η μορφή του τείχους που γνωρίζουμε σήμερα, δόθηκε κατά την εποχή της δυναστείας των Μινγκ. Το έτος 1473 άρχισε η κατασκευή του τείχους των Μινγκ για προστασία από τους Μογγόλους. Η διαδρομή του τείχους πάνω στις κορυφογραμμές διατηρήθηκε και σ' αυτή την περίοδο, μια επιλογή που αποδείχθηκε για την κατασκευή ιδιαίτερα χρονοβόρα και υψηλού κόστους. Ως κατασκευαστικό υλικό χρησιμοποιήθηκαν τώρα, εκτός από κομμάτια βράχου, και ψημένα τούβλα. Η συνδετική λάσπη ήταν από ασβέστη και ένα χυλό ρυζιού που δρούσε συγκολλητικά. Για τα εσωτερικά τμήματα χρησιμοποιήθηκε χαλίκι με λάσπη από πηλό και άμμο.
Το πλάτος των τειχών δεν είναι σταθερό σ' όλη τη διαδρομή. Στην περιοχή του Πεκίνου, όπου συνήθως επισκέπτονται το τείχος οι τουρίστες, το πλάτος είναι 7-8 μέτρα στη βάση και περίπου 5 μέτρα στην κορυφή, η οποία βρίσκεται 6-9 μέτρα πάνω από τη βάση. Σε απόσταση μερικών εκατοντάδων μέτρων έχουν κατασκευαστεί πύργοι, με ύψος περί τα 12 μέτρα, οι οποίοι χρησίμευαν ως παρατηρητήρια, στρατώνες και αποθήκες οπλισμού. Συνολικά έχουν κατασκευαστεί περίπου 25.000 πύργοι ως αποθήκες και στρατώνες και άλλοι 15.000 ως παρατηρητήρια.
Ο λόγος, για τον οποίο κατασκευάστηκε το τείχος, δηλαδή η αποτροπή των επιδρομών κατά της Κίνας, δεν επετεύχθη τελικά. Κύριος λόγος γι' αυτό ήταν η ύπαρξη πολλών ασυνεχειών στη δομή του, τις οποίες εκμεταλλεύονταν οι επιδρομείς και περνούσαν στο εσωτερικό της χώρας.
Το σινικό τείχος δεν διακρίνεται κατά κανόνα από τα διαστημόπλοια, όπως γράφεται καμιά φορά στις εφημερίδες. Μία σχετική φωτογραφία από το διάστημα που έχει δημοσιευτεί, αφήνει να υποπτευθούμε την ύπαρξη του τείχους, επειδή κατά τη φωτογράφηση βρισκόταν ο ήλιος πολύ χαμηλά και ένα τμήμα του τείχους έριχνε μεγάλη σκιά. Ο ταϊκοναύτης (Κινέζος αστροναύτης), Γιανγκ Λιβάι, που εκτοξεύτηκε τον Οκτώβριο του 2003 στο διάστημα, δήλωσε όταν επέστρεψε, ότι η Κίνα φαίνεται πολύ όμορφη από ψηλά, αλλά το «μεγάλο τείχος» δεν μπόρεσε να το διακρίνει. Ο λόγος είναι προφανής: Από το διάστημα και σε απόσταση περί τα 10.000 μέτρα, ένα τείχος στην επιφάνεια της Γης με πλάτος 5-10 μέτρα διακρίνεται, όσο μια κλωστή από απόσταση 500 μέτρων!
Άλλες φωτογραφίες από το σινικό τείχος βρίσκονται εδώ!
(Από την Ιστορία της Τεχνολογίας)
(Στέλιος Φραγκόπουλος, Stelios Frangopoulos)
