Πολύπλοκο οργανικό μόριο στο διαστρικό χώρο

naftemporiki.gr, 28/9/2014

Αστρονόμοι εντόπισαν στο διάστημα με τη βοήθεια της διάταξης τηλεσκοπίων ALMA ένα ασυνήθιστο μόριο με βάση τον άνθρακα, ανακάλυψη που σχετίζεται με το ερώτημα της προέλευσης της ζωής στο Σύμπαν, αφού η ανάπτυξή της βασίζεται στην ύπαρξη μορίων ανάλογης πολυπλοκότητας όπως και αυτό.

Πρόκειται για το ισοπρόπυλο κυάνιο (i-C₂H₃CN), ένα συγγενή άλλων οργανικών μορίων των οποίων η παρουσία είναι γνωστή στο Σύμπαν. Η ειδοποιός διαφορά του νέου μορίου όμως είναι πως η δομή του παρουσιάζει διακλαδώσεις σε αντίθεση με τα υπόλοιπα  μόρια που αναπτύσσονται σε μία μονή αλυσίδα. Η ανακάλυψη έγινε στην περιοχή του Τοξότη Β2 που απέχει 27.000 έτη φωτός από το Ηλιακό μας Σύστημα και στην οποία εντοπίζεται έντονη παραγωγή νέων άστρων. Πρόκειται για τον πρώτο εντοπισμό στο διαστρικό χώρο ενός μορίου που να σχετίζεται τόσο με τη ζωή.

Η ανακάλυψη ανοίγει νέους δρόμους όσον αφορά στην έρευνα για τη δυνατή πολυπλοκότητα που μπορούν να εμφανίσουν τα μόρια στο διάστημα, τα οποία μπορούν με τη σειρά τους να καταλήξουν στην επιφάνεια κάποιου πλανήτη και να αποτελέσουν τους σπόρους για την εμφάνιση μορφών ζωής. Συγκεκριμένα η δομή του ισοπρόπυλο κυανίου είναι πολύ παρόμοια με αυτή των αμινοξέων, των δομικών συστατικών των πρωτεϊνών. Η συγκεκριμένη είδηση προσφέρει νέα επιχειρήματα σε αυτούς που υποστηρίζουν πως τα συστατικά αυτά μπορούν να παραχθούν κατά το σχηματισμό νέων άστρων και στη συνέχεια στο εσωτερικό των μετεωριτών να μεταφερθούν στους πλανήτες.

«Η κατανόηση της παραγωγής οργανικού υλικού στα πρώιμα στάδια του σχηματισμού των άστρων είναι κεντρικής σημασίας ώστε να λύσουμε το παζλ της σταδιακής μετεξέλιξης απλών μορίων σε μόρια που ενδεχομένων μπορούν να σχηματίσουν ζωή», δήλωσε ο Αρνό Μπελός, ερευνητής του εργαστηρίου ραδιοαστρονομίας Μαξ Πλανκ, ο οποίος συμμετείχε στην έρευνα που δημοσιεύει το περιοδικό Science.

Η εύρεση των συγκεκριμένων μορίων σε τόσο μακρινή απόσταση και σε μία τόσο αχανή περιοχή δε θα ήταν δυνατή δίχως τη βοήθεια της διάταξης 66 ραδιοτηλεσκοπίων ALMA (Atacame Large Millimeter Array), η οποία βρίσκεται στην έρημο Ατακάμα της Χιλής και εντόπισε το αποτύπωμα του μορίου στην ακτινοβολία από την περιοχή του Τοξότη Β2. Το ALMA παρείχε στους ερευνητές 10 φορές μεγαλύτερη ακρίβεια από αυτή που υπήρχε σε αντίστοιχες έρευνες που είχαν προηγηθεί. Σκοπός του ALMA είναι να αποτελέσει ένα γιγάντιο μάτι που θα κοιτάξει βαθιά μέσα στο Σύμπαν και θα διαλευκάνει μυστήρια όπως αυτό της προέλευσης της ζωής.   

Ερμηνεύοντας την Δούρου...

της Λώρης Κέζα, ΒΗΜΑ, 22/9/2014

Δυο διαφορετικές νοοτροπίες συγκρούονται. Τη μια εκφράζει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, οραματιστής του μικρότερου κράτους, με ιδανικό την απόλυση της πλειονότητας των δημοσίων υπαλλήλων και την εκχώρηση των υπηρεσιών σε ιδιωτικές εταιρίες. Την άλλη εκφράζει η Ρένα Δούρου που θέλει να παραμείνουν οι εργαζόμενοι στη θέση τους, δηλαδή να μην υπάρξει περαιτέρω «αποστελέχωση» όπως αποκαλεί την αραίωση των δημοσίων υπαλλήλων.  

Ο υπουργός διοικητικής Μεταρρύθμισης έχει το εξής σκεπτικό: το κράτος δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να πληρώνει υπαλλήλους που δεν είναι απαραίτητοι. Η περιφερειάρχης Αττικής λέει το αντίθετο: ο σημερινός αριθμός εργαζομένων δεν επαρκεί για τη σωστή λειτουργία των δομών. Ο Κυριάκος προτείνει: να κρατήσουμε τους καλύτερους, τους πιο αποδοτικούς. Η Ρένα ανθίσταται: η αξιολόγηση είναι ο φερετζές των απολύσεων.  

Στην απλή ερώτηση «ποιο είναι το διακύβευμα στα παραπάνω» η απάντηση είναι εξίσου απλή «αν θα παραμείνουν οι δημόσιοι και δημοτικοί υπάλληλοι στη θέσης τους». Το ζήτημα είναι δηλαδή το πλήθος των εργαζομένων, το κόστος τους, η αποδοτικότητα και τα προσόντα τους. Αυτό λοιπόν είναι το ένα θέμα. Ταυτόχρονα και παράλληλα τίθεται ένα άλλο ζήτημα, ότι δηλαδή κάποιοι επελέγησαν για μια θέση εργασίας προσκομίζοντας ψευδή πιστοποιητικά. Λένε δηλαδή ότι έχουν σπουδάσει, ας πούμε Οικονομικά αλλά δεν ξέρουν ούτε την προπαίδεια. Πόσοι είναι αυτοί οι ψεύτες, που πήραν τις δουλειές αδικώντας άλλους υποψήφιους; Εξετάζονται 25.000 περιπτώσεις.  

Ο ΔΟΑΤΑΠ είναι οργανισμός αρμόδιος για την αναγνώριση των τίτλων σπουδών της αλλοδαπής. Εκεί λοιπόν καταγράφονται αυτές οι χιλιάδες καταγγελίες για υπαλλήλους που κατέθεσαν ψεύτικα πτυχία από πανεπιστήμια του εξωτερικού. Κάποιοι έδωσαν πτυχία από ανύπαρκτα πανεπιστήμια, άλλοι αλλοίωσαν το όνομα πάνω στο έγγραφο, κάποιοι το έκαναν με μεταπτυχιακά, κάποιοι με διδακτορικά ώστε να είναι πιο ανταγωνιστικοί στους διαγωνισμούς.  

Η απάτη πέρα από άδικη για τους υποψήφιους είναι ουσιαστικά επικίνδυνη. Διορίστηκε δάσκαλος χωρίς σπουδές Παιδαγωγικών και κυκλοφορεί γιατρός χωρίς πτυχίο Ιατρικής. Πάνω στην αναμπουμπούλα ορισμένοι καταλογίζουν στη Ρένα Δούρου ότι στηρίζει τους απατεώνες και ότι επικροτεί αυτές τις πρακτικές. Δια της μεθόδου του ανακατέματος των δηλώσεων και της ανάμιξης θεμάτων καθοδηγούν στο συμπέρασμα ότι η Περιφερειάρχης στηρίζει τους ψεύτες.

Πουθενά δεν υπάρχει δήλωση στήριξης όσων προσελήφθησαν με δόλια μέσα. Τουναντίον η Ρένα Δούρου είπε ότι «Όποιος παραβίασε το νόμο, θα αντιμετωπίσει τις ανάλογες κυρώσεις και ό,τι προβλέπεται πειθαρχικά». Να ερμηνεύσουμε τις φράσεις μια μια, σαν να επρόκειτο για ποίηση. Τι εννοεί ως «παραβίαση του νόμου»; Προφανέστατα την παραποίηση εγγράφων. Ποιες είναι οι «κυρώσεις»; Η απόλυση και η επιστροφή μισθών όσων εξαπάτησαν το κράτος. Τι προβλέπεται «πειθαρχικά»; Αργία και τα τοιαύτα μέχρι να εκδοθεί δικαστική απόφαση.

Συμπέρασμα: η Δούρου δεν προτίθεται να προστατεύσει όσους προσκόμισαν πλαστά πτυχία.  

Στη δήλωσή της η Ρένα Δούρου βάζει διάφορες σάλτσες, για το πελατειακό κράτος, το οποίο επιχειρούν να διαλύσουν εκείνοι που το έστησαν. Εντούτοις έκλεισε την τοποθέτησή της με λίγες ξεκάθαρες γραμμές: «Ο έλεγχος των πλαστών πτυχίων διενεργείται υποχρεωτικά βάσει νομοθετικής πρόβλεψης από τις Διευθύνσεις Διοικητικού των δημοσίων υπηρεσιών και μάλιστα υποχρεούνται να ενημερώνουν για τα αποτελέσματα των ελέγχων τους το Σώμα Επιθεωρητών».

Δηλαδή δεν θα την γλιτώσει κανείς!

Για να γίνει κατανοητή, έπρεπε να το πει πιο λαϊκά, μέσα σε 20 λέξεις. Οι σύνθετες δηλώσεις μπερδεύουν το ακροατήριο και εξυπηρετούν τον αντίπαλο, που ερμηνεύει κατά το δοκούν.

Έχω αμφιβολίες αν υπάρχει θεός...

λέει ο επικεφαλής της αγγλικανικής εκκλησίας.

Πρώτο Θέμα, 18/9/2014

«Έβγαλα βόλτα τον σκύλο μου και και κατέληξα να λέω στο Θεό: "Κοίτα, όλα αυτά ειναι πολύ καλά αλλά δεν νομίζεις ότι είναι ώρα τώρα να κάνεις κάτι; - αν είσαι εκεί!"» παραδέχθηκε ο αιδεσιμότατος Justin Welby (Τζάστιν Γουέλμπι).

Τις αμφιβολίες του για την ύπαρξη του Θεού εξομολογήθηκε δημόσια για πρώτη φορά ο επικεφαλής της αγγλικανικής εκκλησίας. Ο αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρι, αιδεσιμότατος Τζάστιν Γουέλμπι, έκανε την αποκάλυψη σε συνέντευξη που παραχώρησε στον καθεδρικό του Μπρίστολ.

Η θρησκευτική κεφαλή περίπου 80 εκατομμύριων Αγγλικανών σε όλο τον κόσμο παραδέχθηκε ότι υπάρχουν στιγμές που και αυτός ακόμα αναρωτιέται «υπάρχει Θεός;» και «πού είναι ο Θεός;».

Όπως είπε οι σκέψεις αυτές του έρχονται στο κεφάλι πολλές φορές κατά τη διάρκεια του πρωινού περιπάτου του ή όταν βγάζει βόλτα τον σκύλο του.

«Το πρωί πηγαίνω βόλτα, εγώ το λέω τρέξιμο, ο σκύλος μου το λέει χαλινάρι, και τις προάλλες προσευχόμουν για κάτι και κατέληξα να λέω στο Θεό: "Κοίτα, όλα αυτά ειναι πολύ καλά αλλά δεν νομίζεις ότι είναι ώρα τώρα να κάνεις κάτι-αν είσαι εκεί", και αυτό πιθανότατα δεν περιμένατε να το ακούσετε από τον Αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπουρι» είπε ο Γουέλμπι.

Όπως εξήγησε πάντως η άποψή του αυτή δεν έχει να κάνει με τα συναισθήματα αλλά «με το γεγονός ότι ο Θεός είναι πιστός και το εξωπραγματικό γεγονός με το να είναι κανείς χριστιανός έχει να κάνει με το ότι ο Θεός είναι πιστός όταν εμείς δεν είμαστε».

Ερωτηθείς, πώς θα μπορούσε να πείσει όσους διαπιστώνουν ότι η θρησκεία δεν έχει θέση στο μοντέρνο κόσμο, παραδέχθηκε ο Γουέλμπι ότι οι Χριστιανοί δεν έχουν όλες τις απαντήσεις σε κάθε ερώτηση, όπως γιατί ο καλός Θεός αναγκάζει τους ανθρώπους να υποφέρουν. «Ξέρουμε, όμως, για τον Ιησού. Δεν μπορούμε να εξηγήσουμε όλες τις ερωτήσεις του κόσμου, δεν μπορούμε να εξηγήσουμε πολλά πράγματα αλλά ξέρουμε για τον Ιησού. Μπορούμε να μιλάμε γι' αυτόν, γιατί τις άλλες ερωτήσεις δεν μπορώ να τις απαντήσω» ήταν η απάντησή του.

«Ξέρουμε, όμως, για τον Ιησού», λέει ο αργόσχολος, ο οποίος Ιησούς δεν υπήρξε βέβαια ποτέ και τα δήθεν λεγόμενά του είναι μυθεύματα μεταγενέστερων αργόσχολων...

Επαναφορά ανθρώπινων βλαστικών κυττάρων...

στην αρχέγονη κατάστασή τους

in.gr, 12/9/2014

Βρετανοί, Γερμανοί και Ιάπωνες επιστήμονες ;ανακοίνωσαν ότι κατάφεραν να επαναφέρουν ανθρώπινα πολυδύναμα βλαστοκύττταρα στην «παρθένα» αρχέγονη κατάστασή τους, όπως δηλαδή είναι σε ένα έμβρυο επτά έως δέκα ημερών, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσαν στο επιστημονικό έντυπο Cell.

Στο εμβρυικό στάδιο, τα βλαστικά κύτταρα έχουν το μέγιστο αναπτυξιακό δυναμικό τους και μπορούν να διαφοροποιηθούν σε οποιοδήποτε επιμέρους κύτταρο του σώματος. Το νέο αυτό επίτευγμα θα δώσει αυξημένες δυνατότητες στους επιστήμονες μελλοντικά στον τομέα της Αναγεννητικής Ιατρικής.

Μέχρι σήμερα, οι επιστήμονες είχαν καταφέρει να αναπρογραμματίσουν ενήλικα ανθρώπινα κύτταρα από δέρμα, πνεύμονες, ήπαρ και άλλα όργανα και να τα επαναφέρουν σε μια πρότερη κατάσταση, ώστε να γίνουν πολυδύναμα βλαστικά κύτταρα. Αυτά όμως δεν θεωρούνται «παρθένα» εμβρυικά βλαστικά κύτταρα, αλλά ώριμα, γι' αυτό έχουν ελαφρώς διαφορετικές ιδιότητες, γεγονός που περιορίζει τη γκάμα των επιμέρους κυττάρων στα οποία μπορούν να διαφοροποιηθούν. Επίσης, μέχρι τώρα οι επιστήμονες είχαν καταφέρει να γυρίσουν προς τα πίσω το αναπτυξιακό «ρολόι» και να πάρουν εμβρυικά βλαστικά μόνο από ποντίκια και αρουραίους.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Δρ Πολ Μπερτόουν του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Βιοπληροφορικής (EMBL-EBI), κατάφεραν για πρώτη φορά συμβαίνει κάτι ανάλογο με ανθρώπινα κύτταρα. Αυτό επετεύχθη χάρη στην υιοθέτηση μιας νέας μεθόδου κυτταρικού αναπρογραμματισμού, με τη βοήθεια των γονιδίων NANOG και KLF2, με τα οποία έκαναν κυριολεκτική «επανεκκίνηση» στα κύτταρα. Το τελικό αποτέλεσμα είναι ότι τα βλαστικά κύτταρα που προέκυψαν, είναι πια ικανά στη συνέχεια να μετατραπούν πραγματικά σε οποιοδήποτε είδος εξειδικευμένου σωματικού κυττάρου.

«Το να αναστρέψουμε τα κύτταρα ποντικιών σε μια τελείως 'παρθένα' κατάσταση, έχει γίνει πια ρουτίνα, όμως το να κάνουμε το ίδιο με ανθρώπινα κύτταρα, είχε αποδειχτεί πολύ πιο δύσκολο», εξήγησε ο Δρ Μπερτόουν.

Τώρα όμως ευελπιστούν ότι θα μπορέσουν να μάθουν πιο πολλά πράγματα για το αρχικό στάδιο ανάπτυξης ενός εμβρύου. «Ελπίζουμε ότι μια ημέρα θα καταφέρουμε να 'ξεκλειδώσουμε' τη θεμελιακή βιολογία της πρώιμης ανάπτυξης, κάτι που είναι αδύνατο να μελετήσουμε απευθείας στους ανθρώπους», συμπλήρωσε ο Δρ Όστιν Σμιθ, διευθυντής του Ινστιτούτου Βλαστοκυττάρων του Πανεπιστημίου Κέιμπριτζ.

Φανταστικός διάλογος μεταξύ Αϊνστάιν και ενός καθηγητή του...

 ellinikahoaxes.gr, 4/11/2013 

Κυκλοφορεί συχνά ως μαζικό ηλεκτρονικό μήνυμα ο ακόλουθος διάλογος που αποδίδεται στον Albert Einstein με ένα άθεο καθηγητή του. Είναι όμως αλήθεια; Ας διαβάσουμε πρώτα το διάλογο.

Καθηγητής: Λοιπόν, πιστεύεις στον Θεό;
Φοιτητής: Βεβαίως, κύριε.Καθηγητής.: Είναι καλός ο Θεός;
Φοιτητής: Φυσικά.Καθηγητής.: Είναι ο Θεός παντοδύναμος;
Φοιτητής: Ναι.Καθηγητής: Ο αδερφός μου πέθανε από καρκίνο παρότι παρακαλούσε τον Θεό να τον γιατρέψει και προσευχόταν σε Αυτόν. Οι περισσότεροι από εμάς θα προσπαθούσαν να βοηθήσουν αυτούς που έχουν την ανάγκη τους. Πού είναι η καλοσύνη του Θεού λοιπόν;
Φοιτητής:
Καθηγητής: Δεν μπορείς να απαντήσεις, έτσι δεν είναι; Ας ξαναρχίσουμε, μικρέ μου. Είναι καλός ο Θεός;Φοιτητής: Ναι.Καθηγητής: Είναι καλός ο διάβολος;
Φοιτητής: Όχι.Καθηγητής: Ποιος δημιούργησε τον διάβολο;
Φοιτητής: Ο… Θεός…Καθηγητής: Σωστά. Πες μου, παιδί μου, υπάρχει κακό σ” αυτόν τον κόσμο;
Φοιτητής: Ναι.Καθηγητής: Το κακό βρίσκεται παντού, έτσι δεν είναι; Και ο Θεός έπλασε τα πάντα, σωστά;
Φοιτητής: Ναι.Καθηγητής: Άρα λοιπόν, ποιος δημιούργησε το κακό;
Φοιτητής: …..Καθηγητής: Υπάρχουν αρρώστιες; Ανηθικότητα; Μίσος; Ασχήμια; Όλα αυτά τα τρομερά στοιχεία υπάρχουν σ’ αυτόν τον κόσμο, έτσι δεν είναι;
Φοιτητής: Μάλιστα.Καθηγητής: Λοιπόν, ποιος τα δημιούργησε;
Φοιτητής: …Καθηγητής: Η επιστήμη λέει ότι χρησιμοποιείς τις 5 αισθήσεις σου για να αναγνωρίζεις το περιβάλλον γύρω σου και να προσαρμόζεσαι σε αυτό. Πες μου, παιδί μου, έχεις δει ποτέ τον Θεό; Φοιτητής: Όχι, κύριε.Καθηγητής: Έχεις ποτέ αγγίξει το Θεό; Έχεις ποτέ γευτεί το Θεό, μυρίσει το Θεό σου; Και, τέλος πάντων, έχεις ποτέ αντιληφθεί με κάποια από τις αισθήσεις σου το Θεό;
Φοιτητής: …Όχι, κύριε. Φοβάμαι πως όχι.Καθηγητής: Και παρόλα αυτά πιστεύεις ακόμα σε Αυτόν;
Φοιτητής: Ναι.Καθηγητής: Σύμφωνα με εμπειρικό, ελεγχόμενο και με δυνατότητα μελέτης των αποτελεσμάτων ενός φαινομένου πρωτόκολλο, η επιστήμη υποστηρίζει ότι ο Θεός σου δεν υπάρχει. Τι έχεις να απαντήσεις σε αυτό, παιδί μου;
Φοιτητής: Τίποτα. Εγώ έχω μόνο την πίστη μου.Καθηγητής: Ναι, η πίστη. Και αυτό είναι το πρόβλημα της επιστήμης.Φοιτητής: Καθηγητά, υπάρχει κάτι που το ονομάζουμε θερμότητα; Καθηγητής: Ναι.Φοιτητής: Και υπάρχει κάτι που το ονομάζουμε κρύο;
Καθηγητής: Ναι.Φοιτητής: Όχι, κύριε. Δεν υπάρχει. Μπορεί να έχεις μεγάλη θερμότητα, ακόμα περισσότερη θερμότητα, υπερθερμότητα, καύσωνα, λίγη θερμότητα ή καθόλου θερμότητα. Αλλά δεν υπάρχει τίποτα που να ονομάζεται κρύο. Μπορεί να χτυπήσουμε 458 βαθμούς υπό το μηδέν, που σημαίνει καθόλου θερμότητα, αλλά δεν μπορούμε να πάμε πιο κάτω από αυτό. Δεν υπάρχει τίποτα που να ονομάζεται «κρύο».«Κρύο» είναι μόνο μια λέξη, που χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε την απουσία θερμότητας. Δεν μπορούμε να μετρήσουμε το κρύο. Η θερμότητα είναι ενέργεια. Το κρύο δεν είναι το αντίθετο της θερμότητας, κύριε, είναι απλά η απουσία της.Στην αίθουσα επικρατεί σιγή…Φοιτητής: Σκεφτείτε το σκοτάδι, καθηγητά. Υπάρχει κάτι που να ονομάζουμε σκοτάδι;
Καθηγητής: Ναι, τι είναι η νύχτα αν δεν υπάρχει σκοτάδι;Φοιτητής: Κάνετε και πάλι λάθος, κύριε καθηγητά. Το «σκοτάδι» είναι η απουσία κάποιου άλλου παράγοντα. Μπορεί να έχεις λιγοστό φως, κανονικό φως, λαμπερό φως, εκτυφλωτικό φως…Αλλά, όταν δεν έχεις φως, δεν έχεις τίποτα και αυτό το ονομάζουμε σκοτάδι, έτσι δεν είναι; Στην πραγματικότητα το σκοτάδι απλά δεν υπάρχει. Αν υπήρχε θα μπορούσες να κάνεις το σκοτάδι σκοτεινότερο.Καθηγητής: Πού θέλεις να καταλήξεις με όλα αυτά, νεαρέ;
Φοιτητής: Κύριε, ότι η φιλοσοφική σας σκέψη είναι ελαττωματική.Καθηγητής: Ελαττωματική!; Μήπως μπορείς να μου εξηγήσεις γιατί;Φοιτητής.: Καθηγητά, σκέφτεστε μέσα στα όρια της δυαδικότητας. Υποστηρίζετε ότι υπάρχει η ζωή και μετά υπάρχει και ο θάνατος, ένας καλός Θεός και ένας κακός Θεός. Βλέπετε την έννοια του Θεού σαν κάτι τελικό, κάτι που μπορεί να μετρηθεί.Κύριε, η επιστήμη δεν μπορεί να εξηγήσει ούτε κάτι τόσο απλό όπως τη σκέψη. Χρησιμοποιεί την ηλεκτρική και μαγνητική ενέργεια, αλλά δεν έχει δει ποτέ, πόσο μάλλον να καταλάβει απόλυτα αυτήν την ενέργεια.Το να βλέπεις το θάνατο σαν το αντίθετο της ζωής είναι σαν να αγνοείς το γεγονός ότι ο θάνατος δεν μπορεί να υπάρξει αυτόνομος. Ο θάνατος δεν είναι το αντίθετο της ζωής: είναι απλά η απουσία της.Τώρα πείτε μου, καθηγητά, διδάσκετε στους φοιτητές σας ότι εξελίχτηκαν από μια μαϊμού;
Καθηγητής: Εάν αναφέρεσαι στη φυσική εξελικτική πορεία, τότε ναι, και βέβαια.Φοιτητής: Έχετε ποτέ παρακολουθήσει με τα μάτια σας την εξέλιξη; Καθηγητής: …Φοιτητής: Εφόσον κανένας δεν παρακολούθησε ποτέ τη διαδικασία εξέλιξης επιτόπου και κανένας δεν μπορεί να αποδείξει ότι αυτή η διαδικασία δεν σταματά ποτέ, τότε διδάσκετε την προσωπική σας άποψη επί του θέματος. Τότε μήπως δεν είστε επιστήμονας, αλλά …απλά ένας κήρυκας;
Καθηγητής: …Φοιτητής: Υπάρχει κάποιος στην τάξη που να έχει δει τον εγκέφαλο του καθηγητή; Που να έχει ακούσει ή νιώσει ή ακουμπήσει ή μυρίσει τον εγκέφαλο του καθηγητή; Κανένας!Άρα, σύμφωνα με τους κανόνες του εμπειρικού, ελεγχόμενου και με δυνατότητα προβολής πρωτοκόλλου, η επιστήμη ισχυρίζεται ότι ….δεν έχετε εγκέφαλο, κύριε.Και αφού είναι έτσι τα πράγματα, τότε, με όλο τον σεβασμό, πώς μπορούμε να εμπιστευτούμε αυτά που διδάσκετε, κύριε;
Καθηγητής: Μου φαίνεται ότι απλά θα πρέπει να στηριχτείς στην πίστη σου, παιδί μου.φοιτητής: Αυτό είναι, κύριε… Ο σύνδεσμος μεταξύ του ανθρώπου και του Θεού είναι η ΠΙΣΤΗ. Αυτή είναι που κινεί τα πράγματα και τα κρατάει ζωντανά.Αυτός ο νεαρός φοιτητής ήταν ο ALBERT EINSTEIN…

Ανάλυση: Η παραπάνω ιστορία με το διάλογο του φοιτητή Αϊνστάιν με τον άθεο καθηγητή (πρέπει να έγινε πριν από ~120 χρόνια!) άρχισε να κυκλοφορεί με μαζικά μηνύματα το 2004. Ένας από τους λόγος που αποδεικνύουν ότι δεν είναι αλήθεια είναι ότι η ίδια η ιστορία είχε ήδη εμφανιστεί το 1999 χωρίς αναφορά στον Αϊνστάιν (εικόνα δεξιά).  

Ένας άλλος λόγος που ξέρουμε ότι δεν είναι αλήθεια είναι ότι ο Αϊνστάιν ήταν ένας αυτοαποκαλούμενος αγνωστικιστής. Όπως μπορούμε να δούμε στο χειρόγραφο σημείωμα του, έγραψε: «Ο λόγος του Θεού είναι για μένα τίποτα περισσότερο από την έκφραση και προϊόν ανθρώπινων αδυναμιών, η Βίβλος μια συλλογή αξιότιμων, αλλά ακόμη πρωτόγονων μύθων που είναι εντούτοις αρκετά παιδαριώδεις». Χειρόγραφο και μετάφραση βρίσκεται εδώ!

Επιπλέον δεν υπάρχει πουθενά κάτι που να επιβεβαιώνει τον παραπάνω φανταστικό διάλογο. Διαβάστε τις θρησκευτικές του απόψεις που έχουν δημοσιευτεί εδώ!

Όλη αυτή η ιστορία μπορεί όμως να χρησιμοποιηθεί ως απόδειξη αυτού που λέγεται ότι πράγματι έχει πει ο Αϊνστάιν: «Δύο πράγματα είναι άπειρα, το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία – αλλά για το πρώτο δεν είμαι και σίγουρος»…

Φυσικά ο «φοιτητής» δεν ήταν ο Αϊνστάιν — το όνομά του, ως κατ’ εξοχήν στερεότυπο, έχει υποστεί απίστευτη καπηλεία. Το δε παιδαριώδες αυτό κείμενο είναι φανταστική ιστορία. Γράφει ο ίδιος ο μεγάλος ερευνητής: 

«[Mικρός] οδηγήθηκα… σε βαθιά θρησκευτικότητα (ήταν Εβραίος), η οποία όμως σταμάτησε απότομα στην ηλικία των 12 ετών. Διαβάζοντας εκλαϊκευμένα επιστημονικά βιβλία, κατέληξα σύντομα στην πεποίθηση ότι πολλά στις ιστορίες της Βίβλου δεν θα μπορούσαν να αληθεύουν… Από αυτήν την εμπειρία προέκυψε καχυποψία προς κάθε είδος εξουσίας… στάση που δεν με εγκατέλειψε ποτέ».

«Δεν προσπαθώ να φανταστώ κάποιον Θεό: μου αρκεί να στέκομαι με δέος απέναντι στη δομή του κόσμου».

«Δεν μπορώ να φανταστώ κάποιον Θεό που ανταμείβει και τιμωρεί τα αντικείμενα της δημιουργίας του, που οι στόχοι του είναι αντίγραφο των δικών μας – κάποιο Θεό, εν ολίγοις, που δεν είναι παρά αντανάκλαση των αδυναμιών του ανθρώπου. Mου είναι αρκετό να ατενίζω το μυστήριο της συνειδητής ζωής που αναπαράγεται στην αιωνιότητα, να στοχάζομαι τη θαυμαστή δομή του σύμπαντος που αντιλαμβανόμαστε αχνά και να προσπαθώ ταπεινά να κατανοήσω έστω ένα απειροελάχιστο μέρος της ευφυΐας που εκδηλώνεται στη φύση».

(Από το «The Quotable Einstein», Princeton University Press.)

Ο Αϊνστάιν υπερασπίζεται την ορθολογική γνώση, είναι υπέρμαχος της ηθικής που βασίζεται σε ανθρωπιστικές αξίες και όχι στον φόβο κάποιου θεού, αρνείται την ιδέα προσωπικού, τιμωρού θεού που επεμβαίνει και επιβραβεύει. Θεωρεί αυτή την ιδέα ανθρώπινο δημιούργημα και δεν δέχεται την προσευχή, την ύπαρξη ψυχής και τη μετά θάνατο ζωή. Ως θρησκευτικότητα αντιλαμβάνεται ένα αίσθημα που βρίσκεται στη βάση της τέχνης και της επιστήμης και συνίσταται στην απορία, το θαυμασμό, την κατάπληξη, το δέος, την έκσταση και την ταπεινότητα απέναντι στη λογική, τη δομή και την ομορφιά του κόσμου.

Ο ίδιος λέει (γράμμα του 1954): «Ήταν, βέβαια, ψέμα αυτό που διαβάσατε σχετικά με τις θρησκευτικές μου πεποιθήσεις, ένα ψέμα που επαναλαμβάνεται συστηματικά. […] Αν υπάρχει κάτι μέσα μου που μπορεί να χαρακτηριστεί θρησκευτικό, αυτό είναι ο απεριόριστος θαυμασμός για τη δομή του κόσμου, στο βαθμό που μπορεί η επιστήμη να την αποκαλύψει».

Κανένας, όχι επιπέδου Αϊνστάιν αλλά απλώς με κανονικό μυαλό και στοιχειώδεις σχετικές γνώσεις, δεν θα έλεγε τις ανοησίες που λέει ο δήθεν Φοιτητής και κανένας «Καθηγητής» άξιος του ονόματός του δεν θα έμενε βουβός απέναντι στις ανοησίες αυτές, που προσπαθούν να παρουσιάσουν ως συστατικά της επιστήμης ή της επιστημονικής σκέψης πράγματα που δεν είναι παρά επίδειξη ασχετοσύνης.

-«Η επιστήμη δεν μπορεί να εξηγήσει ούτε κάτι τόσο απλό όπως την σκέψη».

Πρώτον δεν είναι καθόλου απλό, δεύτερον διαβάστε κανένα βιβλίο νευρολογίας, τρίτον η επιστήμη δεν ισχυρίζεται ότι έχει εξηγήσει τα πάντα.

-«Το κρύο δεν είναι το αντίθετο της θερμότητας». Ποιός «καθηγητής» λέει ότι είναι;

Το κρύο είναι το αντίθετο του ζεστού ή της ζέστης, και αμφότερα είναι υποκειμενικές αισθήσεις (10 βαθμοί Κελσίου είναι κρύο για μιά καμηλοπάρδαλη αλλά ζέστη για έναν πιγκουίνο). Άλλο κρύο και ζέστη, άλλο θερμοκρασία, άλλο θερμότητα. Ανοίξτε κανα βιβλίο φυσικής.

-«Ο θάνατος δεν είναι το αντίθετο της ζωής». Ποιος «καθηγητής» λέει ότι είναι;

Αλλά δεν είναι ούτε «η απουσία της». Θάνατος είναι η παύση των ζωτικών λειτουργιών ενός έμβιου όντος. Ανοίξτε κανένα λεξικό.

-«Έχετε ποτέ παρακολουθήσει με τα μάτια σας την εξέλιξη;»

Η φυσική εξέλιξη είναι μια πολύ αργή διαδικασία με χρονική κλιμάκωση χιλιάδων ή και εκατομμυρίων ετών. Όμως μπορεί ένας ερευνητής να εντοπίσει φαινόμενα φυσικής εξέλιξης με μια προσεκτική παρατήρηση. Για παράδειγμα, το πουλί με το επιστημονικό όνομα Sylvia atricapilla (σταφιδο-τσιροβάκος ή μαυροσκούφης) που ζει σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες, διαχωρίζεται σταδιακά σε δύο ανεξάρτητα είδη, ανάλογα με τις διαδρομές αποδήμησης στην Αφρική που ακολουθεί, είτε μέσω της Ιβηρικής χερσονήσου, είτε μέσω Βαλκανίων και Μικράς Ασίας.

Κι άλλα φαινόμενα της φυσικής εξέλιξης μπορούμε βεβαίως να τα διαπιστώσουμε οπτικά: π.χ. την εξαφάνιση ορισμένων ειδών κατά τον 20^ο αιώνα, ή την εξέλιξη των ιών (που μεταλλάσσονται γρήγορα), ή τις νέες ποικιλίες φυτών και ζώων που δημιουργεί με ελεγχόμενη διασταύρωση και αναπαραγωγή τους ο άνθρωπος, ή το κλασικό παράδειγμα για τους σκόρους στην Αγγλία μετά τη βιομηχανική επανάσταση. Ανοίξτε κανένα βιβλίο βιολογίας κι αν δεν θέλετε να ανοίξετε, δικαίωμά σας, αλλά μην μπαίνετε σε τέτοιες συζητήσεις!

-«Η επιστήμη… χρησιμοποιεί την ηλεκτρική και μαγνητική ενέργεια, αλλά δεν έχει δει ποτέ αυτήν την ενέργεια».

Ανοίξτε μία πρίζα και ενώστε με τα χεράκια σας τα δύο καλώδια να γνωρίζετε τις επιπτώσεις του ηλεκτρομαγνητισμού. Πόσο άσχετος πρέπει να είναι κάποιος για να συγχέει το εκδηλούμενο, πιστοποιούμενο, μετρούμενο και χρησιμοποιούμενο με το ορατό; Και πόσο άσχετοι πρέπει να θεωρεί και τους άλλους για να προσπαθεί έτσι να τους παρασύρει προς το ότι η επιστήμη μόνο τα ορατά διά γυμνού ανθρωπίνου οφθαλμού αποδέχεται ως υπαρκτά;

Η επιστήμη ασχολείται με ένα σωρό φαινόμενα που δεν τα βλέπουν τα μάτια μας (λόγω του μεγέθους τους ή της αποστάσεώς τους ή της ταχύτητάς τους ή του ότι δεν είναι καν οπτικά ερεθίσματα). Μεταξύ αυτών, με φαινόμενα που ξεπερνούν το χρονικό πλαίσιο ζωής ενός ανθρώπου, όπως πολλά από όσα μελετά η εξελικτική βιολογία ή η γεωλογία (ούτε π.χ. τη μετακίνηση των ηπείρων την «βλέπουμε», αλλά όχι επειδή δεν είναι γεγονός, απλώς επειδή είναι πολύ αργή – πιο αργή ακόμα και από την αντίληψη του κάθε άσχετου που μπλέκεται με την επιστήμη).

Στην επιστήμη και στην τεχνολογία δεν λέμε συνήθως «βλέπουμε» αλλά «παρατηρούμε» που σημαίνει ότι, ένας παρατηρητής διαπιστώνει κάτι. «Παρατηρητής» δεν είναι όμως ένας άνθρωπος που χαζεύει και περιμένει να δει κάτι με τα μάτια του, αλλά ένας μηχανισμός (observer) που καταγράφει μεταβολές και τις μεταφράζει σε ήχους, εικόνες και ό,τι άλλο επιθυμούμε. Υπάρχει δε και ολόκληρη «τεχνολογία παρατηρητών»!

-«Διδάσκετε στους φοιτητές σας ότι εξελίχτηκαν από μια μαϊμού;

-Καθ.: Εάν αναφέρεσαι στην φυσική εξελικτική πορεία, τότε ναι, και βέβαια».

Πρώτον, όχι μαϊμού (είναι μακρινότερος συγγενής) αλλά πίθηκο, δεύτερον η βιολογία δεν λέει κάτι τέτοιο. Με την έννοια που χρησιμοποιεί ο απλός άνθρωπος τη λέξη πίθηκος, με τους πιθήκους έχουμε κοινό άμεσο πρόγονο. Mε την έννοια που χρησιμοποιείται στην ταξονομία, είμαστε πίθηκοι: ανήκουμε στην οικογένεια των ανθρωποειδών (πίθηκοι που δεν έχουν ουρά), η οποία έχει δύο κλάδους: ουρανγκοτάνγκοι, ο ένας, γορίλλες, χιμπατζήδες και η ανθρώπινη υψηλότητά μας, ο άλλος – με περίπου 97% των γονιδίων μας κοινό. Εσείς δηλαδή δεν την βλέπετε την ομοιότητα;

-«Διδάσκετε την προσωπική σας άποψη επί του θέματος. Τότε μήπως δεν είστε επιστήμονας, αλλά απλά ένας κήρυκας;»

Η επιστήμη δεν έχει απαντήσεις για τα πάντα, αλλά έχει βέβαιες απαντήσεις για αρκετά, υπό αίρεσιν για αρκετά άλλα, και ψάχνει για τα υπόλοιπα (δουλειά της είναι να ερευνά με αξιόπιστο τρόπο, όχι να κηρύσσει). Προσωπικές απόψεις μπορεί να υπάρχουν για τα μη βέβαια ή για τα υπό διερεύνηση ή ως έναυσμα για περαιτέρω έρευνα, αλλά από μόνες τους δεν συνιστούν επιστημονική γνώση. Η επιστημονική μέθοδος απαιτεί αποδείξεις, διαρκή έλεγχο, αμφισβήτηση και επαλήθευση από πολλούς ανεξάρτητους ερευνητές, δηλαδή ακριβώς όχι προσωπικές απόψεις.

Και όποιος νομίζει ότι η θεωρία της εξελίξεως είναι «προσωπική άποψη», απλώς δεν ξέρει τίποτα από την ιστορία των επιστημών. Τίποτα για απολιθώματα έχετε ακούσει; Τίποτα για σκελετούς εξαφανισμένων ειδών έχετε ακούσει; Πηγαίνετε να μάθετε για τη Μαδαγασκάρη, όπου λόγω της απομονώσεώς της τα είδη εξελίχθηκαν διαφορετικά από ό,τι στην Αφρική με την οποίαν ήταν αρχικά ενωμένη. Πηγαίνετε να μάθετε τι θα πει συγκλίνουσα εξέλιξη, δηλαδή λόγω όμοιων συνθηκών ανάπτυξη όμοιων χαρακτηριστικών σε μη συγγενή είδη.

Κοιτάξτε το έμβρυο μιας γάτας και ενός ανθρώπου να δείτε ότι αρχικά είναι σχεδόν ίδια. Κοιτάξτε τα μάτια της γλώσσας που έχουν πάει και τα δύο απ’ την ίδια μεριά. Ανοίξτε το φτερό μιας νυχτερίδας να δείτε ότι είναι η πρώην παλάμη της. Ανοίξτε ένα φίδι να δείτε την πρώην λεκάνη του. Ανοίξτε το πτερύγιο μιας φάλαινας να δείτε τα πρώην δάχτυλά της. Ανοίξτε την κοιλιά της να δείτε τα υπολείμματα των ποδιών της. Βγάλτε τον πισινό σας ακτινογραφία να σας δείξουν και το υπόλειμμα της δικιάς μας ουράς. Οι αποδείξεις είναι ατελείωτες, όπως και η άγνοια κάποιων ανθρώπων.

-«Πώς μπορούμε να εμπιστευτούμε αυτά που διδάσκετε, κύριε;

-Καθ.: Μου φαίνεται ότι απλά θα πρέπει να στηριχτείς στην πίστη σου, παιδί μου».

Κανένας επιστήμονας δεν θα απαντούσε ποτέ, μα ποτέ, έτσι! Πίστη σημαίνει αποδοχή χωρίς αμφισβήτηση και παρά την έλλειψη αποδείξεων ή έστω ισχυρών ενδείξεων, δηλαδή ακριβώς το αντίθετο της επιστημονικής σκέψεως. Και το να προτείνει κάποιος πίστη στα λεγόμενά του (οι παπάδες το κάνουν αυτό, όχι οι επιστήμονες) είναι το εντελώς αντιεπιστημονικό σφάλμα που ονομάζεται επίκληση στην αυθεντία. Ανοίξτε κανένα βιβλίο λογικής.

(Το δε κείμενο ολόκληρο διαπράττει κατά συρροή το άλλο σφάλμα που λέγεται αχυράνθρωπος, καθώς -τόσο για την επιστήμη όσο και για το θεό- βάζει στο στόμα του καθηγητή μπαρούφες αντί για τις πραγματικές θέσεις αυτών που προσπαθεί να πολεμήσει. Διαπράττει και το άλλο που λέγεται ψευδής αναλογία, καθώς προσπαθεί να εξομοιώσει ανόμοια πράγματα, π.χ. την ηλεκτρική ενέργεια με τον θεό για να προβάλει τον εντελώς εσφαλμένο συλλογισμό ότι και τα δύο δεν τα βλέπουμε, άρα αφού υπάρχει το ένα θα υπάρχει και το άλλο… Ξανανοίξτε το βιβλίο λογικής.)

-«Ο σύνδεσμος μεταξύ του ανθρώπου και του Θεού είναι η ΠΙΣΤΗ».

Ακριβώς, γιατί δεν υπάρχει καμία απόδειξη ή έστω ένδειξη ότι ο δεύτερος υπάρχει, ότι είναι κάτι περισσότερο από εξαιρετικά διαδεδομένος μύθος που ξεκίνησε λόγω ψυχολογικών αναγκών του ανθρώπου και διαιωνίζεται για τους ίδιους και άλλους λόγους. Άλλο όνομα για τον ίδιο σύνδεσμο είναι η λέξη φαντασιοπληξία. Η επιστήμη, αντίθετα, είναι ο σύνδεσμος μεταξύ του ανθρώπου και της κατανοήσεως του υπαρκτού κόσμου.

-«Υπάρχει κάποιος στην τάξη που να έχει δει τον εγκέφαλο του καθηγητή; Που να έχει ακούσει ή νιώσει ή ακουμπήσει ή μυρίσει τον εγκέφαλο του καθηγητή; Κανένας. Άρα σύμφωνα με τους κανόνες του εμπειρικού, ελεγχόμενου και με δυνατότητα προβολής πρωτοκόλλου, η επιστήμη ισχυρίζεται ότι δεν έχετε εγκέφαλο, κύριε».

Εδώ η παρωδία ξεπερνάει κάθε όριο γελοιότητας. Δεν χρειάζεται καν να μιλήσουμε για τα μυθικά δημιουργήματα της τεχνολογίας που λέγονται ακτινογραφία, χειρουργείο και νεκροτομείο (σε ένα ή περισσότερα εκ των οποίων θα οδηγείτο αργά ή γρήγορα λόγω εγκεφαλικού ο καθηγητής αν άκουγε πολλά τέτοια): το ότι έχουμε εγκέφαλο το ήξεραν μέχρι και οι βάρβαροι, που τον έβλεπαν όταν έσπαγαν τα κεφάλια των εχθρών τους. Αν ανοίξουμε το κεφάλι του δήθεν επιστήμονα που σοφίστηκε αυτό το κείμενο θα δούμε ότι ακόμα και αυτός έχει εγκέφαλο. Θα μείνει μόνο η απορία γιατί τον έχει…

Και τέλος, όποιος έτυχε να σπουδάσει στο 19^ο ή 20^ο αιώνα σε ευρωπαϊκό πανεπιστήμιο ή αμερικάνικο, αλλά και όποιος έχει διαβάσει ιστορικές ή λογοτεχνικές περιγραφές της ατμόσφαιρας σε αυτά τα πανεπιστήμια, ξέρει πολύ καλά ότι είναι των αδυνάτων αδύνατον να μιλήσει με αυτό τον τρόπο –να απευθύνει καν το λόγο- φοιτητής σε καθηγητή Ordinarius. Όποιος τα έγραψε αυτά μάλλον σε κάποιο ελληνικό πανεπιστήμιο με ημιμαθείς διδάσκοντες και τα φιλαράκια τους φοιτητές πέρασε τα χρόνια του και πιστεύει ότι κάπως έτσι είναι τα πράγματα και στην Ευρώπη ή την Αμερική!

Ας βάλουν και τις διώξεις των Ελλήνων εθνικών στο νόμο!

"Μύλος" γίνεται το αντιρατσιστικό για την συγκυβέρνηση. Μετά τους 38 βουλευτές της Ν.Δ και Ιεράρχες  που ζητούν αναφορά για την αναγνώριση της γενοκτονίας των Ποντίων, τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που ζητούν να επεκταθεί το σύμφωνο συμβίωσης και στα ομοφυλόφιλα ζευγάρια, τώρα προέκυψαν και οι Δωδεκαθεϊστές.

Με ανακοίνωσή του το Ύπατο Συμβούλιο Ελλήνων Εθνικών (ΥΣΕΕ) αναφέρεται σε… αλά καρτ «αντιρατσιστικό νόμο» και ζητά να αναγνωριστούν ως γενοκτονία οι σφαγές των Ελλήνων από τους χριστιανούς που διήρκεσαν όπως υποστηρίζουν από την ύστερη αρχαιότητα έως και την Αναγέννηση.

Διαβάστε αναλυτικά την ανακοίνωση του ΥΣΕΕ:

«Ανακοίνωση 287 / 20.8.2014

Ακόμα και οι "ναι σε όλα" βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου φαίνεται ότι, εάν και όποτε το θέλουν, μπορούν να αποδειχθούν ευρηματικοί. Για να καθυστερήσουν την ψήφιση του παραπλανητικά ονομαζόμενου "αντιρατσιστικού νόμου", και λέμε "καθυστερήσουν" γιατί η ψήφισή του έχει ήδη διαταχθεί, 38 βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας απειλούν με καταψήφιση εάν δεν προστεθεί αναφορά στην άρνηση της γενοκτονίας των χριστιανών της Ανατολής (Ποντίων, Μικρασιατών, Αρμενίων, Ασσυρίων) ως ποινικό αδίκημα, όπως ποινικό θα είναι, a la carte, η άρνηση της εξόντωσης των Εβραίων από τους ναζί.

H ποινικοποίηση της άποψης, της κάθε είδους άποψης, είναι η ωμότερη μορφή τυραννίας, αν και, εμφανώς, κάτι τέτοιες "ευαισθησίες" αποτελούν "ψιλά γράμματα" για τους πολιτικούς αυτής της χώρας, όπως και όλων των άλλων χωρών που έχουν περάσει νόμους που ποινικοποιούν την άποψη. Μια και όμως ήδη, δια των 38 νεοδημοκρατών βουλευτών, πιάσαμε τον ιστορικό πήχυ για να διευρύνουμε τις γενοκτονίες που απαγορεύεται να μην αναγνωρίζονται από όλους αυτομάτως και υποχρεωτικώς ως τέτοιες, εμείς, ως Έλληνες, κάνουμε γνωστό στους 38 αλλά και σε ολόκληρο τον υπόλοιπο πολιτικό και δημοσιογραφικό κόσμο που βλέπει ως φυσιολογική την ψήφιση ενός τέτοιου νόμου, ότι σε ευρύτατη γενοκτονία προέβη κατά την περίοδο της εξάπλωσής του και ο Χριστιανισμός.

Εκτός από το "ολοκαύτωμα" των Εβραίων και τις σφαγές χριστιανικών πληθυσμών, συμβάντα αμφότερα του 20ου αιώνα, υπάρχουν και οι αμέτρητες γενοκτονίες των εθνών που υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν τις προαιώνιες Θρησκείες τους με χρήση τρομερών θηριωδιών και ωμοτήτων. Η Σκυθόπολη για τους Έλληνες, το Βερντέν για τους Σάξωνες, οι σταυροφορίες, οι κατασφαγές των ιθαγενών της αμερικανικής ηπείρου, είναι μερικά μόνον από τα άπειρα ανδραγαθήματα του επεκτατικού "μονοθεϊσμού".

Η ποινικοποίηση που επιχειρείται με τον εν λόγω ψευδεπίγραφο και κατα διαταγήν νόμο, δεν είναι ποινικοποίηση του "ρατσισμού", γιατί απλώς αυτός δεν ενδιαφέρεται να καταστείλει το μίσος για ανθρώπους άλλης ράτσας. Τα "ολοκαυτώματα" Εβραίων και οι σφαγές χριστιανικών πληθυσμών είναι ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ μαζικά εγκλήματα που έκαναν οι θετικοχριστιανοί ναζί και οι μωαμεθανοί Τούρκοι κατά ομοθρήσκων τους που ανήκαν σε άλλη μορφή του "μονοθεϊσμού". Αφού λοιπόν ο νόμος θα αφορά ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ μαζικά εγκλήματα, εμείς, ως Έλληνες και Ευρωπαίοι, ζητάμε να προστεθεί και αναφορά ως ποινικό αδίκημα στην άρνηση των επί αιώνες γενοκτονιών των "ειδωλολατρών" της Ελλάδος και της Ευρώπης (και, κατ' επέκταση, κάθε ηπείρου όπου επέδραμε ο επεκτατικός "μονοθεϊσμός").

Απευθυνόμαστε σε ολόκληρο τον πολιτικό, "πνευματικό" (αν έχει απομείνει...) και δημοσιογραφικό κόσμο αυτού του τόπου. Και οι Έλληνες (δεν εννοούμε Ρωμιοί) έχουμε υποστεί γενοκτονίες, και μάλιστα πολλές. Αυτό που υποτίθεται ότι θέλει να καταπολεμήσει ο ψευδώνυμος και κατά διαταγήν αυτός νόμος, δεν γεννήθηκε στον 20ο αώνα της χρονολόγησης των χριστιανών, αλλά πολύ παλαιότερα. Η ληξιαρχική του πράξη βρίσκεται μέσα σε αυτό που οι "μονοθεϊστές" ονομάζουν "Βίβλο" και βάσει αυτού έχουν έως σήμερα ανδραγαθήσει και οδηγήσει την ανθρωπότητα στην πλήρη κλειστότητα του μυαλού, την μασκαρεμένη ή ανοικτή μισαλλοδοξία και την απολύτη βαρβαρότητα.

Αντί λοιπόν αυτού του a la carte "αντιρατσιστικού" νόμου, ας συντάξει και ψηφίσει το Ελληνικό Κοινοβούλιο, έναν νόμο "κατά της μισαλλοδοξίας", που να κατωχυρώνει ιστορικά και τις γενοκτονίες κατά των Ελλήνων Εθνικών. Αν τα μέλη του έχουν την τόλμη και εάν ενδιαφέρονται να εξακολουθήσουν να παριστάνουν τους Έλληνες.

ΥΠΑΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ»

Ο γνωστός κουΐσλινγκ Γεννάδιος-Σχολάριος που έφτασε μέσα σε 2-3 χρόνια από παπάς διορισμένος από τους Οθωμανούς πατριάρχης, έγραφε σε επιστολές του στον κυβερνήτη της Πελοποννήσου: «... τους γουν δυσσεβείς και αλάστορας Ελληνιστάς και πυρί και σιδήρω και ύδατι και πάσι τρόποις εξαγάγετε τής παρούσης ζωής ... ράβδιζε, είργε, είτα γλώτταν αφαίρει, είτα χείρα απότεμνε καν και ούτω μένη κακός, θαλάττης πέμπε βυθώ.» (= ...να αφαιρείτε τη ζωή στους όντως ασεβείς και πανούργους Ελληνιστές με φωτιά, με σίδηρο και με κάθε άλλο τρόπο ... ξυλοφόρτωνε, φυλάκιζε, στη συνέχεια κόβε τη γλώσσα, μετά κόβε το χέρι και, αν παρ' όλα αυτά παραμένει ακόμα κακός, πέταξέ τον στο βυθό της θάλασσας.) («Παλαιολόγια - Πελοποννησιακά» από τον Σ. Λάμπρου) Να μην εφαρμόστηκε η εντολή του ούτε μια φορά;; Σίγουρα πολλοί θα γεύτηκαν τη χριστιανική αγάπη...

Άξεστοι και δολοφόνοι άγιοι

του Νίκου Λακόπουλου, Ελευθεροτυπία, 24/8/2014

Η χριστιανική θρησκεία διαθέτει εκατοντάδες άγιους, μάρτυρες-ήρωες, ή ενάρετους φιλάνθρωπους με σπουδαίο έργο που αγιοποιήθηκαν μέσα από το λαό. Ωστόσο πίσω από τα εικονίσματα κρύβονται μερικές φορές δολοφόνοι και εγκληματίες κατά συρροήν που όμως... μετανόησαν ή έγιναν «χορηγοί» της Εκκλησίας που τους αγιοποίησε.

Οι «άγιοι-δολοφόνοι» είναι συνήθως αυτοκράτορες, επίσκοποι ή πατριάρχες και γυναίκες σύζυγοι ή μητέρες αυτοκρατόρων που εξαγόρασαν την αγιοποίησή τους με «υπηρεσίες» όπως δωρεές, ανέγερση εκκλησιών, ευνοϊκούς νόμους. Ο Μέγας Κωνσταντίνος είναι ένας κατά συρροήν δολοφόνος αφού σκότωσε γαμπρό, γιο, εγγονό και τη σύζυγό του μαζί με χιλιάδες θύματα στους πολέμους του. Ο Μέγας Θεοδόσιος βαρύνεται ανάμεσα σε άλλα και με τη Σφαγή του Ιππόδρομου στη Θεσσαλονίκη το 590 μ.Χ. με επτά έως δεκαπέντε χιλιάδες θύματα, όταν μεταξύ των άλλων απαγόρευσε την ομοφυλοφιλία.

Πολλές αγίες, όπως η Ειρήνη η Αθηναία, έχουν σκοτώσει ακόμα και τα παιδιά τους, αλλά έγιναν εικονίσματα. Ο Ιουστινιανός και η Θεοδώρα με μια άλλη σφαγή τριάντα πέντε χιλιάδων στη Στάση του Νίκα είναι επίσης άγιοι. Ακόμα και ο Κύριλλος, ο ηθικός αυτουργός της δολοφονίας της Υπατίας που κομμάτιασαν και έκαψαν «χριστιανοί παρακρατικοί» στην Αλεξάνδρεια.

Άλλοι είναι άγιοι με το σπαθί τους, όπως ο Νικηφόρος Φωκάς που έσφαζε αλλά στο όνομα του Κυρίου. Φυσικά υπάρχουν και... καλοί άγιοι, όπως είναι οι χιλιάδες μάρτυρες, αλλά όπως στη Γη έτσι και στον Παράδεισο δεν υπάρχει δικαιοσύνη. Η αγιοποίηση εγκληματιών πολέμου και «βασανιστών» την εποχή του χριστιανικού «Ιερού Πολέμου» δεν γίνεται δεκτή πάντα από το πλήθος που ξεχωρίζει τους καλούς και τους... κακούς αγίους. Μάλλον κανένας δεν ασχολείται με τον Αγιο Πορφύριο ή τον Αγιο Μεθόδιο και δεκάδες άλλους αγίους της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας που δεν θα διστάσουν πολλές φορές να ξεθάψουν τα κόκαλα των αντιπάλων τους για να τα αναθεματίσουν, να τα μαστιγώσουν και να τα κάψουν.

Η αναγνώριση των αγίων στην αρχή είχε τοπικό χαρακτήρα. Αρκούσε η αναγραφή των αγίων στα μαρτυρολόγια - αγιολόγια, μηνολόγια. Αλλες φορές γινόταν με συνοδική πράξη της Εκκλησίας. Οι προϋποθέσεις κατά τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Νεκτάριο ήταν «Ορθοδοξία άμωμος, αρετή και πίστις μέχρις αίματος και η παρά Θεού επίδειξις σημείων υπερφυών τε και θαυμάτων».

Η «αγιοποίηση» από τη ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία του εκτελεσθέντος από τους μπολσεβίκους τσάρου Νικολάου Β' της δυναστείας των Ρομανόφ δημιούργησε πολλά ερωτήματα. Η αγιοποίηση του Αγίου Νεκταρίου, σαράντα χρόνια μετά το θάνατό του το 1961, προκάλεσε σχόλια και αντιδράσεις. Ποιος αποφασίζει για το ποιος είναι άγιος;

Πολύ συχνά η αγιοποίηση συνδέεται και με άλλα θέματα, όπως το παγκάρι, καθώς η αξία του αγίου είναι ανεβασμένη. Ο περίφημος μητροπολίτης Αττικής Παντελεήμων -που βρέθηκε πάμπλουτος στη φυλακή- ενεπλάκη σε διαμάχη με τις μοναχές του γυναικείου μοναστηριού του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στη Νέα Μάκρη. Το θέμα δεν ήταν η διαχείριση των λειψάνων του θαυματουργού Οσίου Εφραίμ. Ηταν τα έσοδα από τον οβολό των πιστών που προσέρχονται αθρόως καθημερινά στο μοναστήρι προκειμένου να προσκυνήσουν τα λείψανα που αποκαλύφθηκαν έπειτα από όραμα που είδε η άλλοτε ηγουμένη του μοναστηριού.

Η ανακομιδή των λειψάνων είναι απαραίτητη όπως και η πράξη ανακήρυξης ή μια ιδιαίτερη ακολουθία. Αλλά δεν είναι πάντα άγιοι όσοι εμφανίζονται ως άγιοι. Ανάλογα με τον τίτλο τους, άγιος, όσιος, οσιομάρτυς, μέγας, ισαπόστολος, οι χιλιάδες άγιοι ακολουθούν μια διαβάθμιση ανάλογα με τα... αστέρια τους. Αλλά οι πραγματικοί άγιοι -όπως λέει και το σχετικό άσμα- δεν παριστάνουν τον άγιο. Είναι ακόμα και χωρίς φωτοστέφανο.

Μέγας Κωνσταντίνος και Αγία Ελένη

Ο Φλάβιος Βαλέριος Κωνσταντίνος, ο Ιλλυριός είναι ο κτίστης της Κων/πολης - Νέας Ρώμης. Όταν θέσπισε ως αργία την Κυριακή την αφιέρωσε στον Ήλιο. Ο πεθερός του Μαξιμιανός, που προσπάθησε να δολοφονήσει τον Κωνσταντίνο ενώ εκείνος κοιμόταν, συνελήφθη και λίγο καιρό αργότερα βρέθηκε απαγχονισμένος στο δωμάτιό του. Ο Κωνσταντίνος υποστήριζε σταθερά ότι ο πεθερός του αυτοκτόνησε, ενώ ο Μαξέντιος, ο γιος του Μαξιμιανού, κατηγορούσε τον Κωνσταντίνο για το θάνατο του πατέρα του. Το γιο του τον σκότωσε επειδή πίστευε ότι έχει σχέση με τη μητριά του Φαύστα την οποία με συμβουλή της επίσης Αγίας Ελένης -μητέρας του- δολοφόνησε πετώντας την σε καυτό νερό στα λουτρά. Ύστερα σκότωσε το γαμπρό του Μαξιμίνο και τον αντίπαλό του Λικίνιο που είχε καταφύγει ικέτης στη Θεσσαλονίκη.

Το βασικό επιχείρημα των θεωρητικών της Εκκλησίας, που τον τιμά ως άγιο, είναι πως τα εγκλήματά του τα έκανε ως ειδωλολάτρης. Αλλά είχε δει το περίφημο όραμα που τον οδήγησε στο χριστιανισμό -από διώκτης του στο πλάι του Διοκλητιανού- όταν ανέσυρε το πτώμα του Μαξέντιου από τον Τίβερη, το αποκεφάλισε και το κάρφωσε σε ένα παλούκι για να το περιφέρει στους δρόμους της Ρώμης. Ο Μαξέντιος ήταν ο αδελφός της γυναίκας του Φαύστας.

Το περίφημο διάταγμα των Μεδιολάνων, που προέβλεπε ανεξιθρησκία και σταματούσε τους διωγμούς των χριστιανών, υπογράφηκε το 313 μ.Χ. Ο Λικίνιος -που ήταν γαμπρός του- νικήθηκε το 325 μ.Χ. από τον Κωνσταντίνο και το γιο του Κρίσπο. Χάρη στην κόρη του Κωνσταντία, την οποία είχε παντρέψει δεκαοκτάχρονη ακόμη με τον 45άχρονο αντίπαλό του, αρχικά χάρισε στον Λικίνιο τη ζωή του. Στη συνέχεια διέταξε την εκτέλεσή του. Μαζί με το γαμπρό του εκτέλεσε και τον εντεκάχρονο γιο του Λικινιανό.

Πέθανε το 337 και η Ρωμαϊκή Σύγκλητος τον θεοποίησε, ενώ η Εκκλησία τον ονόμασε άγιο, μέγα και ισαπόστολο. Είχε διώξει χριστιανούς -«αρειανούς»- και είχε συλήσει αρχαίους ναούς κι αγάλματα αφαιρώντας το χρυσάφι κα το ασήμι. Η μνήμη του με τη μητέρα του Αγία Ελένη γιορτάζεται στις 21 Μαΐου. Η Καθολική Εκκλησία δεν τον αναγνωρίζει ως άγιο.

Η μητέρα του Κωνσταντίνου ήταν κόρη ξενοδόχου από το Δράπανο Βιθυνίας. Παντρεύτηκε τον ερωτευμένο μαζί της Ιλλυριό αξιωματικό Κωνστάντιο Χλωρό. Μερικές πηγές την αναφέρουν ως «κοινή γυναίκα» που εργαζόταν σε πανδοχείο.

Μετά το γάμο της ακολούθησε το σύζυγό της στις εκστρατείες και το 274, στη σημερινή Νίσσα της Σερβίας, η Ελένη γέννησε το γιο τους, Κωνσταντίνο. Ο γάμος οδηγήθηκε τελικά σε διαζύγιο και ο Κωνσταντίνος μετά το θάνατο του πατέρα του ανακηρύσσεται από τους στρατιώτες στο Γιορκ της Μεγάλης Βρετανίας Καίσαρας. Η μητέρα του ανακηρύσσεται Αυγούστα.

Οι αλλεπάλληλοι φόνοι -γιου, εγγονού, γαμπρού, νύφης- έγιναν με τη συμμετοχή της, αλλά εκείνη έγινε χριστιανή μετά τα εξήντα κι ασχολήθηκε με τη φιλανθρωπία χτίζοντας πτωχοκομεία, νοσοκομεία, ορφανοτροφεία. Το ταξίδι της στην Παλαιστίνη, οι ανασκαφές εκεί και οι πολλές εκκλησίες που έχει χτίσει στην Κύπρο, την Πάρο και τα Ιεροσόλυμα μαζί με την ανεύρεση του Τίμιου Ξύλου την έχουν μυθοποιήσει ως ισαπόστολο και αγία.

Οι ιστορικοί διατηρούν επιφυλάξεις για την ανεύρεση του Τίμιου Σταυρού. Ο Ευσέβιος δεν αναφέρει την ανακάλυψη και ο άγιος Κύριλλος, πατριάρχης Ιεροσολύμων, περιγράφει ότι ο Τίμιος Σταυρός βρίσκεται στα Ιεροσόλυμα το 351 μ.Χ., ενώ η Αγία Ελένη πέθανε το 331 μ.Χ. και δεν αναφέρει ποιος τον βρήκε.

Η Εκατονταπυλιανή χτίστηκε αργότερα από τον Ιουστινιανό, αν και υπήρχε εκεί ένα εκκλησάκι από την Αγία Ελένη. Η κυπριακή θρησκευτική παράδοση θέλει την Ελένη να παγιδεύει σε λάκκο σαράντα διαβόλους και να χτίζει η ίδια εκκλησία στο όνομά της. Μια άλλη εκκλησία στη μονή Τιμίου Σταυρού υπήρχε ήδη όταν έφτασε στην Κύπρο η Ελένη, αλλά αποδίδεται σ' αυτήν επειδή άφησε ένα κομμάτι από το ιερό σχοινί με το οποίο είχαν δέσει τον Χριστό πάνω στο Σταυρό.

Οι δολοφονίες του εγγονού της του Κρίσπου, της νύφης της Φαύστας ξεχάστηκαν. Μερικοί λένε πως η μία από αυτές, της Φαύστας, έγινε κατ' εντολήν της ενώ άλλοι εξετάζουν αν ήταν τότε στη Ρώμη ή όχι. Τα κίνητρά της και η προσχώρηση του γιου της στο χριστιανισμό δεν θεωρούνται από όλους ευγενή και αθώα. Η νέα θρησκεία εξελίσσεται σε μια θρησκευτική βιομηχανία, στην οποία η Αγία Ελένη διαπρέπει ως χορηγός και όχι για την αρετή της.

Η Καθολική Εκκλησία δεν δέχεται τον δολοφόνο αυτοκράτορα ως άγιο, αλλά η Ελένη γιορτάζεται ως αγία στις 18 Αυγούστου. Η Ορθόδοξη Εκκλησία την τιμά μαζί με το γιο της στις 21 Μαΐου.

Τα χρόνια της χριστιανικής τζιχάντ

Για τριακόσια χρόνια η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία συνταράσσεται από τον Ιερό Πόλεμο που άρχισε ουσιαστικά όταν ο Θεοδόσιος καθιέρωσε το «θρίαμβο της ορθοδοξίας» και επέβαλε ως επίσημη υποχρεωτική θρησκεία το χριστιανισμό με τη Δευτέρα Οικουμενική Σύνοδο.

Οι ναοί γκρεμίστηκαν, οι «μάγοι», «μάντεις», ιερείς και «φιλόσοφοι» κάηκαν ζωντανοί μαζί με βιβλία τους. Οι παραβάτες τιμωρούνται με αποκεφαλισμό. Οσοι δεν δέχονται την υποχρεωτική χριστιανική θρησκεία εξορίζονται, στραγγαλίζονται ή -ο φιλόσοφος Σιμωνίδης- καίγονται ζωντανοί.

Το 380 ο Φλάβιος Θεοδόσιος απαγόρευσε -επί ποινή θανάτου- όλες τις άλλες θρησκείες πλην της χριστιανικής. Μοναχοί καίνε και γκρεμίζουν ναούς, πυρπολούν αρχαία ιερά και βιβλία, λιντσάρουν υπόπτους. Τα Ελευσίνια Μυστήρια απαγορεύτηκαν όπως και οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Ποτάμια αίμα κυλάνε σε όλη τη μεγάλη αυτοκρατορία. Η Σφαγή του Ιππόδρομου που ακολούθησε τέλειωσε με δεκαπέντε χιλιάδες κατακρεουργημένα σώματα.

Ο Ιουστινιανός έκλεισε την Ακαδημία των Αθηνών. Η νομοθεσία του προβλέπει να κατασπαράσσονται από θηρία, να καίγονται στην πυρά, να σταυρώνονται ή να ξεσκίζονται με σιδερόνυχα οι καταγινόμενοι την «μαντικήν» και την «ειδωλολατρίαν». Η Ιατρική απαγορεύεται ως «γνώση διαβόλου». Τα συγγράμματα καίγονται υπέρ της αφαίμαξης και των εξορκισμών. Οσοι μελετούν Μαθηματικά καταδικάζονται σε θάνατο. Και η βάπτιση είναι υποχρεωτική.

Οι ποινές είναι αποκεφαλισμός, πυρά, λιθοβολισμός, εκτύφλωση, ακρωτηριασμός και το μεταλλισθήναι - ισόβια καταναγκαστικά έργα στα μεταλλεία. Μετά το πραξικόπημα και τον αποκεφαλισμό του στρατηγού Αλέξιου Βρανά ο αυτοκράτορας Ισαάκιος Άγγελος πρόσταξε να περιαχθούν στους δρόμους της Πόλης το κεφάλι του κι ένα πόδι καρφωμένα σε παλούκια. Ο Αλέξιος Κομνηνός τον ηγέτη των Βογόμιλων τον έβρασε μέσα σε καζάνι και έστειλε ύστερα το πτώμα του στην οικογένειά του σε ένα κοφίνι.

Πολλοί από τους διώκτες των εχθρών της πίστεως αγιοποιήθηκαν. Τα ονόματα των θυμάτων του Ιερού Πολέμου -φιλόσοφοι, γιατροί, ποιητές, μαθηματικοί- χάθηκαν μέσα στα ερείπια των ναών. Ο βυζαντινός μεσαίωνας ήρθε πιο πριν από τον δυτικό. Από το 354 στους «Αποστολικούς Κανόνες» αναφέρεται:

«Απόφευγε όλα τα βιβλία των Εθνικών. Τι χρειάζεσαι τις ξένες συγγραφείς, τους νόμους και τους ψευδοπροφήτες που οδηγούν τους άφρονες μακριά από την πίστη; Τι βρίσκεις να λείπει από τις εντολές του Θεού και το αναζητάς στους μύθους των Εθνικών; Αν επιθυμείς να διαβάζεις ιστορίες έχεις το βιβλίο των Βασιλειών, αν ρητορική και ποιητική έχεις τους Προφήτες, έχεις τον Ιώβ, έχεις τις Παροιμίες, όπου θα βρεις σοφία μεγαλύτερη από κάθε ποιητική και σοφιστική, γιατί αυτά είναι τα λόγια του Κυρίου, του μόνου σοφού».

Η θρησκόληπτη Αγία Θεοδώρα

Η Θεοδώρα ήταν κόρη αξιωματικού από την Παφλαγονία, θρησκόληπτη όσο και η μητέρα της, η Θεοκτίστη. Ο Θεόφιλος απομάκρυνε την πεθερά του από το παλάτι και την ανάγκασε να πάει σε μοναστήρι όταν διαπίστωσε ότι κατηχούσε τις κόρες του στην εικονολατρία. Μια μέρα ο γελωτοποιός του παλατιού τον φώναξε να του δείξει κάτι. Ηταν η Θεοδώρα σκυμμένη μπροστά σε μια εικόνα να την ασπάζεται. Εξαλλος ο Θεόφιλος μπήκε στο δωμάτιό της και την άκουσε να λέει πως δεν ήταν αυτό που νόμιζε. Τη χρησιμοποιούσε ως καθρέφτη.

Με το θάνατο του Θεόφιλου η Θεοδώρα αναστήλωσε τις εικόνες. Ο πατριάρχης Γραμματικός ως εικονόφιλος μαστιγώθηκε, αναθεματίστηκε και οδηγήθηκε σε μοναστήρι.

Ειρήνη η Αθηναία

Εικονόφιλη σύζυγος του εικονομάχου αυτοκράτορα Λέοντα. Όταν εκείνος πέθανε πρόωρα, ο γιος τους ήταν μόλις δέκα χρόνων. Η Ειρήνη -επίσης αγία- αντί να του παραδώσει την εξουσία, τον τύφλωσε κι εξόρισε τους γιους του Κωνσταντίνου Ε', αφού τους έκοψε τη γλώσσα. Ο γιος της πέθανε μετά την τύφλωση. Ύστερα εξέλεξε πατριάρχη με δημοψήφισμα, αποκατέστησε τις σχέσεις με τον Πάπα και οργάνωσε οικουμενική σύνοδο στη Νίκαια με τρακόσιους πενήντα επισκόπους.

Ο Άγιος Μεθόδιος

Ο πατριάρχης Μεθόδιος αναθεμάτισε τον αυτοκράτορα Θεόφιλο αλλά η αγία -πλέον- σύζυγός του Θεοδώρα ζήτησε να εξαιρεθεί ο νεκρός σύζυγός της από το ανάθεμα καθώς είχε μετανοήσει. Ο άγιος το δέχτηκε και της έδωσε έγγραφη απαλλαγή, ένα συγχωχάρτι πριν τα ανακαλύψει η δυτική Εκκλησία. Το θεοκρατικό κράτος είχε έρθει. Η αναστήλωση των εικόνων έγινε με μια λαμπρή τελετή που γιορτάζεται ακόμα σήμερα την πρώτη Κυριακή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Μια εκστρατεία κατά των Παυλικιανών στη Μικρά Ασία είχε εκατό χιλιάδες θύματα.

Ο εικονόφιλος Ιωάννης ο Γραμματικός δεν θα βρει ησυχία ούτε στο Μοναστήρι όπου τον εξόρισαν, στη Μονή Κλειδίου στον Βόσπορο. Κατηγορήθηκε ότι έξυσε τα μάτια του Χριστού από μια εικόνα του Χριστού στο μοναστήρι και τιμωρήθηκε από τη Θεοδώρα με διακόσιες μαστιγώσεις. Ο Συμεών ο Μάγιστρος, που τον αναφέρει ως κατασκευαστή χρωματιστών ρούχων, τον τύφλωσε κιόλας. Όταν πέθανε ο Ιωάννης, ξέθαψαν τα κόκαλα του Ιωάννη και του Κωνσταντίνου Ε', τα μαστίγωσαν στον Ιππόδρομο και τα έκαψαν. Η μνήμη του γιορτάζεται στις 14 Ιουνίου.

Ο Μέγας Φώτιος

Ο Μέγας Φώτιος θα γίνει πατριάρχης το 858 με μια απίστευτη ίντριγκα ανεβαίνοντας τα σκαλιά της ιεραρχίας μέσα σε πέντε μέρες. Στις 20 εκάρη μοναχός, στις 21 διορίστηκε αναγνώστης, στις 22 υποδιάκονος, στις 23 διάκονος και την 24η -παραμονή Χριστουγέννων και μέρα εκλογής του νέου πατριάρχη- πρεσβύτερος.

Όταν ο ευεργέτης του ο Βάρδας δολοφονήθηκε, ο Φώτιος έστειλε μια επιστολή στο δολοφόνο ανιψιό τού Μιχαήλ γεμάτη χαρά που σώθηκε από έναν άνθρωπο τόσο ταπεινό και αχάριστο. Η τιμωρία του ήταν δίκαιη. Ο νέος πατριάρχης δεν παρέλειψε να γράψει πόσο σημαντικό θεωρεί τον ίδιο.

Οι διεθνείς δολοπλοκίες του οδήγησαν στο πρώτο Σχίσμα μεταξύ των δυο Εκκλησιών Ανατολής και Δύσης όταν αναθεμάτισε τον Πάπα. Τον Σεπτέμβριο του 867 ο Μιχαήλ δολοφονήθηκε. Ο Φώτιος εξορίστηκε. Ο Ιγνάτιος επανήλθε στο θρόνο του. Ο παρακοιμώμενος Βασίλειος ο Α' -που δολοφόνησε με άλλους συνωμότες τον Βάρδα και τον Μιχαήλ, τον συναυτοκράτορα- ανέβηκε στο θρόνο ως ο πρώτος της Μακεδονικής Δυναστείας. Ο Βασίλειος επανέφερε τον Φώτιο.

Ανακηρύχθηκε άγιος της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και η μνήμη του τιμάται στις 6 Φεβρουαρίου.

Ο Βεζάλιους επιστρέφει στη Ζάκυνθο

του Νίκου βατόπουλου, Καθημερινή, 3/9/2014

Σε ένα κομβικό σημείο διαπολιτισμικού διαλόγου και πολιτιστικής διπλωματίας βρίσκεται αυτές τις ημέρες η Ζάκυνθος, καθώς φιλοξενεί τις εκδηλώσεις για την επέτειο του Ανδρέα Βεζάλ ή Βεσάλιου ή απλώς Andreas Vesalius. Είναι ένας διάδρομος επικοινωνίας και ανταλλαγής ανάμεσα στην Ελλάδα και το Βέλγιο, με όχημα τα 500 χρόνια από τη γέννηση και τα 450 χρόνια από τον θάνατο του πιο διάσημου ανατόμου της νεότερης ιστορίας. Αυτή η εθνική μορφή του Βελγίου έτυχε να πεθάνει στις ακτές της Ζακύνθου, πιθανώς θύμα ναυαγίου.

Σήμερα, η περίπτωση Andreas Vesalius γίνεται ένα κεφάλαιο προς περαιτέρω διερεύνηση και ασφαλώς ένα κοίτασμα για τη Ζάκυνθο, που πλέον έχει το δικό της άγαλμα που έφεραν από το Βέλγιο, ως προσφορά, οι καλλιτέχνες Pascale Pollier και Richard Neave. Ο δεύτερος ειδικεύεται στην τέχνη της ανασύστασης των προσώπων και είναι ιδρυτής της μεθόδου του Μάντσεστερ γι’ αυτή την τέχνη και τεχνική που έχει τεράστια, πλέον, διάδοση. Το γλυπτό (ένας άνδρας που κρατάει ένα κρανίο) ολοκληρώθηκε σε πηλό και μετά χύθηκε σε μπρούντζο. Είναι τοποθετημένο σε βάθρο με εθνόσημο σμιλεμένο σε μαύρο μάρμαρο από τη γλύπτρια Chantal Pollier. Το όνομα «Andreas Vesalius» κόπηκε σε μαύρο μάρμαρο, επίσης, από το εργαστήρι Kindersley του Κέμπριτζ.

Ετσι, λοιπόν, ο Βεσάλιος έρχεται πάλι στην Ζάκυνθο με όλα τα σύγχρονα παρακλάδια ενός πυκνού δικτύου που εμπλέκει τη γλυπτική, τη διαπολιτισμική συνεννόηση, τον αναπτυξιακό και θεματικό τουρισμό, την ιατροδικαστική τέχνη, την ανατομία και εντέλει την body art.

Γι’ αυτό ακριβώς, οι εκδηλώσεις στη Ζάκυνθο (4-8/9) περιλαμβάνουν και μία έκθεση με τίτλο «Fabrica Vitae», με έργα διάσημων καλλιτεχνών (Stelarc, Jan Fabre, Dino Vaals, Eleanor Crook, Pascale Pollier, Richard Neave, Helen Pynor, Andrew Carnie κ.ά.), που εμπνέονται από τη διασύνδεση ιατρικής και τέχνης, με τη συμβολή της επιστημονικής συνεργάτιδας του «Δημόκριτου» Βάσιας Χατζή. «Επίσης, η Fabrica Vitae», εξηγεί η κ. Βάσια Χατζή, «θα φιλοξενήσει δουλειά σημαντικών σύγχρονων ιατρικών εικονογράφων (medical illustrators), καθώς επίσης και βιντεοπροβολές με δουλειά καλλιτεχνών που εμπνέονται από την ιατρική, όπως οι Jan Fabre και Alex και Miltos Mermikedis. Θα έχω, επίσης, την τιμή να παρουσιάσω το καλλιτεχνικό δίκτυο που έχω δημιουργήσει, το MEDinART (www.medinart.eu) με ένα βίντεο το οποίο θα περιλαμβάνει δουλειά των περίπου 100 medical artists από όλο τον κόσμο που αυτό φιλοξενεί».

Οι εκδηλώσεις, ως σύμπραξη του Δήμου της Ζακύνθου και της πρεσβείας του Βελγίου, πλαισιώνονται από διεθνές συνέδριο και συναυλίες στα Ιόνια και το Μουσείο της Ακρόπολης (με τη διοργάνωση της specs ’n’ arts). Ολα αυτά έχουν σπινθήρα το πάθος του Βέλγου προξένου κ. Theo Dirix που συντονίζει τις έρευνες για τον εντοπισμό του τάφου του Vesalius. Ο κ. Theo Dirix έχει συμπυκνώσει την έρευνά του στο βιβλίο «In search of Andreas Vesalius. The quest for the lost grave», το οποίο θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του συνεδρίου.

---

Το ίδιο έτος που κυκλοφόρησε το βιβλίο του Κοπέρνικου, το 1543, κυκλοφόρησε κι ένα άλλο, άσχετο με την Αστρονομία βιβλίο με τίτλο «De humani corporis fabrica» (= Το εργοστάσιο του ανθρώπινου σώματος), το οποίο έμελλε να αφήσει εποχή. Συγγραφέας του ήταν ο γερμανικής καταγωγής Βέλγος γιατρός Andreas Vesalius (Βεσάλιος, 1514-1564), του οποίου το οικογενειακό όνομα ήταν Witinck. Στο επτάτομο αυτό βιβλίο και στις διαλέξεις του υποστήριζε ο Βεσάλιος ότι μόνο με έρευνα πάνω στο ίδιο το ανθρώπινο σώμα και κυρίως σε ανθρώπινα πτώματα, είναι δυνατή η μελέτη του σκελετού, των οργάνων και των λειτουργιών τους. 

Έτσι παρουσίασε τη δομή μυών, νεύρων, αρτηριών και φλεβών, ζωτικών οργάνων, του σκελετού κ.ά. με πλήρη περιγραφή και άριστα σχέδια, ανατρέποντας διάφορες δεισιδαιμονίες και προλήψεις της εποχής, αλλά κυρίως τις κρατούσες ιατρικές απόψεις σε διάφορα θέματα που στηριζόνταν ακόμα στις διδασκαλίες του Ιπποκράτη και του Γαληνού. 

Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να επιμελήθηκε τα σχέδια στο βιβλίο του Βεσάλιου ο διάσημος ζωγράφος Τισιανός, έχουν διατυπωθεί όμως και εκτιμήσεις ότι μπορεί να τα ζωγράφισε ο μαθητής του Τισιανού, Jan Stephan von Kalkar. Ανώτερα σε ποιότητα ανατομικά σχέδια θεωρούνται αυτά του Λεονάρντο ντα Βίντσι, ο οποίος πραγματοποιούσε επίσης ανατομικές μελέτες και είχε κάνει νεκροτομή σε περίπου 30 πτώματα. Ο Λεονάρντο έπαιζε με την ιδέα, ήδη 50 χρόνια πριν από τον Βεσάλιο, να δημοσιεύσει βιβλίο με ανατομικά σχέδια. Όμως, αφενός το γεγονός ότι δεν είχε συγκροτημένη ιατρική προπαίδεια, αφετέρου η απασχόλησή του με πολλά και διάφορα αντικείμενα (ζωγραφική, αρχιτεκτονική, μηχανές κ.ά.), δεν επέτρεψαν στον Ντα Βίντσι να διαπρέψει και ως συγγραφέας ανατομικών βιβλίων.

Ο ίδιος ο Βεσάλιος είχε άδοξο τέλος! Ως προσωπικός γιατρός των βασιλιάδων της Ισπανίας, καταδικάστηκε σε θάνατο από την Ιερά Εξέταση για «μαγεία», επειδή δήλωνε ότι κατά τις νεκροτομές δεν βρήκε να λείπει από το σώμα του άντρα κανένα πλευρό, από το οποίο πλάστηκε κατά την Παλαιά Διαθήκη η γυναίκα! Ο Βεσάλιος διέφυγε από τους διώκτες του με πλοίο, το οποίο όμως ναυάγησε στη Ζάκυνθο. Εκεί έμεινε ο πρωτοπόρος αυτός ερευνητής για κάποιο διάστημα και ζούσε φτωχικά, μέχρι που πέθανε σε ηλικία 50 ετών. 

Για το θάνατό του υπάρχει και η ηπιότερη εκδοχή ότι ο Βεσάλιος πήγε για θρησκευτικό προσκύνημα στη Μέση Ανατολή. Όμως κατά την επιστροφή του αρρώστησε και έπρεπε να αποβιβαστεί στη Ζάκυνθο, όπου πέθανε.

Το βιβλίο του Βεσάλιου είναι, μαζί με αυτό του Κοπέρνικου, ένα από τα δύο σημαντικότερα βιβλία του 16ου αιώνα, με τα οποία κόβονται οι γέφυρες με την προεπιστήμη του παρελθόντος και οδηγούμαστε στην αυγή της σύγχρονης επιστήμης. 

(από την Ιστορία της Τεχνολογίας)