Πρώτο Θέμα, 24/4/2007
Μελετώντας το θεόπνευστον βλόγιον του θεοσεβούμενου Ροΐδη, θυμήθηκα την ιστορία με τον λαμπρό μητροπολίτη Καλύμνου, Λέρου, και Αστυπάλαις, κ. Νεκτάριον, ο οποίος είχε αποδειχτεί δραστήριος παιδεραστής - κι εγώ που νόμιζα ότι μόνο οι καθολικοί καρδινάλιοι βάζουν χέρι στα παιδάκια...
Βέβαια, δεν φταίει ο θεούλης, πάντα οι άνθρωποι φταίνε, όμως ο συγκεκριμένος μητροπολίτης (και αρκετοί άλλοι όμοιοί του) επελέγησαν κατόπιν νηστείας και προσευχής με τη σύμπραξη του αγίου ψέματος, άρα τους έβαλε στη θέση αυτή ο ίδιος ο θεός... Ή μήπως πιστεύει κάποιος ότι ο θεός των χριστιανών δεν είναι παντογνώστης;
ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΦΡΙΚΗΣ
Ένα σκάνδαλο απίστευτων διαστάσεων σόκαρε τη κοινή γνώμη, με επίκεντρο τις δραστηριότητες της μητρόπολης Καλύμνου. Πάνω από εκατό χειρόγραφες σελίδες από σημειώσεις λέγεται ότι κράτησε ο αρχιγραμματέας της Συνόδου του Οικουμενικού Θρόνου.Οι τρεις απεσταλμένοι του Πατριαρχείου που διερεύνησαν τις καταγγελίες στη Λέρο και Κάλυμνο κατά του μητροπολίτη Νεκτάριου, δεν μπορούσαν να πιστέψουν στ’ αυτιά τους. Οι απίστευτες διηγήσεις αναφέρουν. «Κάποια αγόρια δέκα έως δώδεκα χρόνων μας εξομολογήθηκαν ότι τα κακοποιούσαν σεξουαλικά. Τα άγγιζαν στο παιδικό τους κορμάκι και τους ζητούσαν να κάνουν ακατανόητα πράγματα.»
Ο απεσταλμένος αρχιμανδρίτης Ελπιδοφόρος, προχώρησε παραπέρα κάνοντας ορισμένες διευκρινιστικές ερωτήσεις. «Σας το εξομολογήθηκαν τα ίδια τα παιδιά;» Η συνεργάτιδα του οικοτροφείου κούνησε το κεφάλι της καταφατικά και πρόσθεσε: «Τα παιδιά μας τα είπαν αυτά μετά από πολλές πιέσεις και ερωτήσεις δικές μας. Δεν ήθελαν αρχικά να μας πουν τι έχουν. Είχαν πάθει σοκ. Έχουν καταστραφεί ψυχολογικά, μιλάμε για αγοράκια δέκα, έντεκα και δώδεκα χρόνων. Τα έγδυναν και τα κακοποιούσαν και μετά τους έκαναν δώρα». Μετά τις καταγγελίες αυτές, ο επικεφαλής της Εξαρχίας, μητροπολίτης Κισσάμου και Σελίνου κ. Ειρηναίος, δεν μπορούσε να αρθρώσει λέξη, ούτε καν να κοιτάξει στα μάτια τις παιδοψυχολόγους. Κρατούσε το κεφάλι ανάμεσα στα χέρια του, παρακαλώντας προφανώς να είναι όλα αυτά που ζούσε ένας κακός εφιάλτης. Οι δύο Ιεράρχες του Οικουμενικού Θρόνου και ο αρχιμανδρίτης δεν άντεξαν και κάποια στιγμή ξέσπασαν σε κλάματα. Όλα φαίνονταν απίστευτα. Ο «Άγιος» μητροπολίτης Λέρου, Καλύμνου και Αστυπάλαιας Νεκτάριος, είχε κοσμήσει με τη μορφή του και το μητροπολιτικό ναό, βάζοντας τον εαυτό του ανάμεσα σε «συνάδελφους» αγίους της Εκκλησίας. Αν και τα στόματα των περισσότερων έμεναν κλειστά, κάποιοι εξομολογήθηκαν στους ιεράρχες της Εξαρχίας ότι ο Νεκτάριος είχε γίνει κάτι σαν ανέκδοτο στα στέκια της νεολαίας. «Όποιος είχε αφραγκιές, πήγαινε στον δεσπότη». Ούτε οι καταγγελίες ότι έχει καταπατήσει έναν ολόκληρο λόφο του Δημοσίου, σόκαραν πλέον την τριμελή Εξαρχία του Οικ. Πατριαρχείου. Αυτά ήταν πταίσματα μπροστά στις καταγγελίες για σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών.
Εκτός των άλλων «κατορθωμάτων» του, ο μητροπολίτης Καλύμνου, ήταν και μέτοχος σε εταιρεία παραγωγής μελιού. Το συγκεκριμένο μέλι το διαφήμιζε ο ίδιος, από άμβωνος! «Μόνο το μέλι της συγκεκριμένης εταιρείας να τρώτε», έλεγε στα κηρύγματα του, εξηγώντας πως το μέλι αυτό ήταν πιο άγιο κι από το αγίασμα!!! «Αυτό το μέλι είναι πραγματικό αγίασμα, είναι η ίδια η ευλογία του Κυρίου», έλεγε στους εμβρόντητους πιστούς. «Άγγελος» ο Βαβύλης «Ο Απόστολος Βαβύλης είναι ένας πραγματικός άγγελος», έλεγε ο ιεράρχης. Τον Βαβύλη του τον σύστησε ο αρχηγός της Μοσάντ με τον οποίο γνωρίστηκαν σε «λασπόλουτρα στη Χάιφα», είχε πει στον Οικ. Πατριάρχη. Όμως, το μοναστήρι της Λέρου γινόταν ξενώνας για τον Γιοσάκη και τον Κύριλλο Σταυρόπουλο, ενώ οι μοναχές διηγήθηκαν απίστευτες ιστορίες στους απεσταλμένους του Πατριάρχη, όπως π.χ. για τα προφυλακτικά που έβρισκαν. Ο Μητροπολίτης, ο φαντάρος και διάκος. Κάποτε ο μητροπολίτης Νεκτάριος κινδύνεψε να σφαγεί από Κρητικό για λόγους τιμής. Όπως διηγείται ο πατέρας Χρύσανθος, κληρικός που είχε επιλέξει τη σιωπή λόγω «εκκλησιαστικής υπακοής», είδε «σαν μάνα εξ ουρανού» την Εξαρχία, ο Νεκτάριος κάποτε προχώρησε σε άσεμνη πρόταση και χειρονομία προς νεαρό φαντάρο εκ Κρήτης, Ο φαντάρος το είπε στον πατέρα του, κι εκείνος πήρε το βαπόρι για Λέρο κι εμφανίστηκε στο επισκοπείο κρατώντας μαχαίρι. «Ακούσαμε έντρομοι τις φωνές ενός άνδρα που έβριζε τον δεσπότη και ζητούσε να τον δει για να τον σφάξει, επειδή ατίμασε τον γιο του.
Τρέχοντας από φόβο ο δεσπότης είπε στον κληρικό Χρύσανθο «εσύ είσαι ο δεσπότης τώρα», έβγαλε το εγκόλπιο, του το φόρεσε και τον έστειλε να αντιμετωπίσει τον μαινόμενο πατέρα. «Δεν είσαι εσύ ο δεσπότης, τον έχω δει σε φωτογραφία. Φέρτε τον εδώ να τον σφάξω τον θεομπαίχτη» ούρλιαξε ο πατέρας. «Εγώ είμαι ο δεσπότης, φοράω και εγκόλπιο, δεν βλέπετε;» ψέλλισε με τρεμάμενη φωνή ο κληρικός, που όφειλε να υπακούσει στον ιεράρχη. «Ποιος άλλος είναι μέσα;» ρώτησε ο πατέρας. «Ο διάκονός μου ο Χρύσανθος. Χρύσανθε! έλα παιδί μου!» Τότε εμφανίστηκε ο μητροπολίτης ως οικονόμος, ζωσμένος με μια ποδιά, κουβαλώντας δίσκο με καφέδες. «Ναι γέροντα, έχω φτιάξει καφεδάκια. Θέλετε;» ρώτησε ο μεταμφιεσμένος δεσπότης, για να συλλάβει τελικά η Αστυνομία τον εξαγριωμένο πατέρα.