16 February 2012

Αποκατάσταση «μάγισσας» μετά από 400 χρόνια

Δημοσιεύσαμε παλαιότερα κείμενο σχετικά με τις δικαστικές ενέργειες για την αποκατάσταση καταδικασμένων και εκτελεσμένων «μαγισσών» στο Gerresheim/Ντύσελντορφ της Γερμανίας. Τώρα συζητιέται ευρέως η περίπτωση ενός άλλου άτυχου θύματος που έπεσε στα χέρια της ευσεβέστατης και πάνσεπτης χριστιανικής «Ιεράς Εξέτασης»!

Η Katharina Henot, νεαρή και όμορφη γυναίκα, ήταν διευθύντρια ιδιωτικού ταχυδρομείου, το οποίο ανήκε στην πλούσια και καθολική οικογένειά της. Ο άνδρας της είχε πεθάνει και η ίδια ανέτρεφε μια κόρη.

Κάποια εποχή έδωσε το δημοτικό συμβούλιο της Κολωνίας εντολή να συλληφθεί η κυρία λόγω «φημών που κυκλοφορούσαν»! Οι φήμες αυτές αφορούσαν σοβαρότατα παραπτώματα, για τα οποία ήταν αποκλειστικά υπεύθυνση η Κατερίνα, π.χ. είχε γίνει επιδρομή από κάμπιες σε ένα μοναστήρι, σε μια μοναχή έφερε η εμφάνιση της ωραίας Κατερίνας ανήθικες ιδέες, σε έναν κληρικό, ο οποίος δεν γνώριζε την κατηγορούμενη, βγήκε με μαγικό τρόπο ένα κακό σπυρί στα οπίσθια και μερικά άλλα ακόμα. Και το χειρότερο όλων, η Κατερίνα είχε ερωτικές σχέσεις με τον σατανά!

Η αμαρτωλή γυναίκα που έκανε όλα αυτά τα εγκλήματα συνελήφθη και μεταφέρθηκε στα ανακριτικά υπόγεια, όχι της Αστυνομίας, αλλά της Εκκλησίας. Εκεί βασανίστηκε για πολλές ημέρες και παρ' όλα αυτά δεν ομολογούσε την ενοχή της - σαφής απόδειξη ότι την είχε καταλάβει ο σατανάς.

Η πεισματάρα αμαρτωλή έγραψε μάλιστα στον αδελφό της από τη φυλακή ένα γράμμα με το αριστερό χέρι, γιατί το δεξί της το είχαν σπάσει οι κληρικοί βασανιστές. Ποια ανάγκη άλλων αποδείξεων ήθελαν οι λαμπροί υπηρέτες της αγάπης, αφού η «μάγισσα» μπορούσε να γράφει και με το αριστερό χέρι...

Η καταδίκη σε θάνατο ήταν πια βέβαιη και μόνο ορισμένες μικρές αμφιβολίες υπήρχαν, γιατί στο μοναστήρι είχαν παρουσιαστεί κάμπιες και πριν από αρκετά χρόνια, η μοναχή που είχε ανήθικες ιδέες όταν έβλεπε την Κατερίνα ήταν ολίγον νυμφομανής και ο κληρικός που έβγαλε κακό σπυτί ήταν τόσο παχύσαρκος ώστε δεν ήταν και αίθανο να βγάζει το λιπαρό δέρμα του σπυριά. Μόνο οι ερωτικές συνευρέσεις της Κατερίνας με τον σατανά ήταν πέρα από κάθε αμφισβήτηση.

Γι' αυτό το δικαστήριο και η εκκλησιαστική ηγεσία της πόλης την καταδίκασε με ελαφρές αμφιβολίες, την λυπήθηκε δηλαδή, και αποφασίστηκε να στραγγαλιστεί η Κατερίνα, πριν καεί. Αλλιώς θα καιγόταν ζωντανή, όπως επέβαλαν οι ιεροί κανόνες και η οι εντολές της Π.Δ. και του αποστόλου Παύλου (Α' Κορ. γ', 13-15) που επιτάσσουν να καίγονται οι «μάγισσες»!

Έτσι στις 19 Μαΐου 1627 οδηγήθηκε η άτυχη γυναίκα στο προάστιο Melaten της Κολωνίας και, αφού στραγγαλίστηκε από τον δήμιο ενώπιον πλήθους περιέργων πιστών της «θρησκείας της αγάπης», κάηκε για εξαγνισμό στην πυρά. Το πλήθος γύρω επευφημούσε την επιβολή του θεϊκού νόμου και στη συνέχεια αποχώρησε κατευχαριστημένο για το θέαμα που μπόρεσε να απολαύσει. Άλλες διασκεδάσεις δεν υπήρχαν τότε...

Ο Hanns Joachim Hirtz, 79 ετών, που έφερε στο προσκήνιο την υπόθεση της Κατερίνας και η
15χρονη εγγονή του, αμφότεροι απόγονοι του θύματος της εγκληματικής «Ιεράς Εξέτασης»

Σήμερα, κάπου 13-14 γενιές μετά το θεσμοποιημένο εκκλησιαστικό έγκλημα, απαιτούν οι απόγονοι της Κατερίνας αποκατάσταση του ονόματος της προγόνου τους και ζητάνε να τιμηθούν τα θύματα αυτών των εγκληματικών ενεργιών - αφού ο θεούλης των χριστιανών σιωπούσε όλα αυτά τα χρόνια και δεν φρόντισε να αναστήσει τα αθώα θύματα της δικής του «αληθινής θρησκείας» και των εκπροσώπων τους επί Γης, όπως έκανε με τον φίλο του τον Λάζαρο, ο οποίος όμως είχε πεθάνει από φυσικά αίτια.

Οι αρχές στη Γερμανία αντιμετωπίζουν μεγάλο αριθμό τέτοιων αιτημάτων -έχουν διασωθεί πολλές δεκάδες χιλιάδες δικόγραφα- και φοβούνται ότι μπορεί να αναγκαστούν να πληρώσουν τεράστιες αποζημειώσεις, δεδομένου ότι σε περίπτωση καταδίκης για «μαγεία» γινόταν και κατάσχεση περιουσίας, την οποία εισέπραττε - ποιος λέτε; Σωστά μαντέψατε, η «Εκκλησία του Χριστού».

Η Katharina Henot ήταν δε πολύ πλούσια και πιθανολογείται ότι η υπεξαίρεση της περιουσίας ήταν το αποκλειστικό κίνητρο των κληρικών για να την βγάλουν από τη μέση. Ίσως δε και κάποιος μεγαλόσχημος της εκκλησίας να την είχε προσεγγίζει με πατρικές διαθέσεις, ως όμορφη χήρα που ήταν... Αμιγώς ευσεβείς στόχοι!

Για τους λόγους αυτούς οι γερμανικές αρχές εμμένουν στην αρχή ότι εκείνα τα εγκλήματα έγιναν στο έδαφος της «Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Γερμανικού Έθνους» (Sacrum Romanum Imperium Nationis Germanicae), η οποία κατελήθη οριστικά στις αρχές του 19ου αιώνα κατά τους ναπολεόντειους πολέμους (1808).

Αλλά το σημερινό γερμανικό κράτος δεν είναι διάδοχο εκείνου, λένε οι περισπούδαστοι νομομαθείς, άρα δεν τεκμηριώνεται δικαίωμα αποζημίωσης. Και δεν έχει άδικο η γερμανική διοίκηση! Εδώ δεν πληρώνουν για τα εγκλήματα πολέμου που έγιναν μαζικά στην Ευρώπη (και στην Ελλάδα) πριν από 70 χρόνια, θα πάνε πίσω 400 χρόνια για να πληρώσουν; Σωστό θα ήταν βέβαια να επιβάλλει το γερμανικό κράτος στον εκκλησιαστικό μηχανισμό να αποζημιώσει, έλα όμως που οι παπάδες φρόντιζαν να επικυρωθεί η καταδικαστική απόφαση από κρατικούς φορείς... Και ποιος από τους πολιτικούς θα τολμούσε να κάνει σήμερα ενέργειες σ' αυτή την κατεύθυνση;

Η μοναδική «αποκατάσταση» της Κατερίνας μέχρι σήμερα είναι η τοποθέτηση ενός αγάλματός της με μεσαιωνική τεχνοτροπία στον πύργο του Δημαρχείου της Κολωνίας. Επάνω στο ρούχο της έχουν χαραχθεί από τον γλύπτη οι φλόγες της εκκλησιαστικής πυράς - πάλι καλά που δεν την διακόσμησαν με κανένα σταυρό!

Μερικοί σκέφτονται βέβαια πρωτίστως τον μπελά που θα προκύψει: Υπάρχουν δικαστικοί φάκελοι για 33 εκτελέσεις «μαγισσών» στην περιοχή της Κολωνίας και θα έπρεπε όλα τα θύματα να «αποκατασταθούν» με κάποιο άγαλμα, χώρος όμως δεν υπάρχει! Οι πολίτες της Κολωνίας με ελεύθερη σκέψη βρήκαν εύκολα τη λύση: να καθαιρεθούν αγάλματα και προτομές διαφόρων καρδιναλίων και επισκόπων, με τις οποίες είναι γεμάτες οι εκκλησίες και πολλά δημόσια κτήρια. Στη θέση τους να τοποθετηθούν δε προτομές των θυμάτων των εκκλησιαστικών εγκλημάτων, των παλαιών και των σύγχρονων.