Το Ποντίκι, του Ξενοφώντα Μπρουντζάκη, 26/5/2021
Το απίθανο όσο και τρομακτικό αυτό γεγονός ενεργοποίησε ακόμα και την αργοκίνητη γραφειοκρατία της Ευρωπαϊκής Ένωσης η οποία έθεσε αμέσως σε εφαρμογή μια σειρά κυρώσεων.
Στην Ελλάδα η οποία έζησε τον εφιάλτη της δικτατορίας κατά την περίοδο 1967-1974, το αίσθημα συμπαράστασης σε παρόμοια ποριστικά θα έπρεπε να είναι ιδιαίτερα έντονο. Αρκετοί από εμάς έχουμε στην οικογένειά μας θύματα διωγμών που βρήκαν άσυλο και προστασία στην δημοκρατική Δύση. Αυτό τουλάχιστον, η Αριστερά θα έπρεπε να το θυμάται …
Ένας άθλιος δικτάτορας -προφανέστατα με την ενθάρρυνση και τις πλάτες της Μόσχας- προβαίνει σε μια προκλητική ενέργεια που αλλάζει τα δεδομένα της ελεύθερης αεροπλοΐας και της ασφάλειας των πολιτών. Πλέον κανείς πολίτης αυτού του κόσμου δεν μπορεί να νιώθει ασφαλής στις μετακινήσεις του. Κανείς δεν θα πετά ελεύθερα πια…
Θα περίμενε κανείς ότι, τουλάχιστον στην Ελλάδα, η Αριστερά θα ήταν η πρώτη που θα έβγαινε στους δρόμους να καταγγείλει αυτή την εξωφρενική βαρβαρότητα. Όμως η ελληνική Αριστερά δεν είναι αυτή που φαίνεται. Στην άθλια τρομοκρατία της Λευκορωσίας, μια στυγνής δικτατορίας, η ελληνική Αριστερά δια του ΚΚΕ διακρίνει «ωμή παρέμβαση ΕΕ και ΗΠΑ». Ισχυρίζεται δε το ΚΚΕ, με την ιστορική αναλυτική βαθύτητα που το διακρίνει ότι «για τα σχέδιά τους αξιοποιούν τη γνωστή “καραμέλα” των “ανθρωπίνων δικαιωμάτων”». Αυτό συμπέρανε ο σύντροφος Κουτσούμπας από την αεροπειρατεία στον σκοτεινό ουρανό της Λευκορωσίας.
Από την άλλη, έχουμε τον ΣΥΡΙΖΑ ο όποιος είναι απολαυστικός γιατί μπορεί να μην διαθέτει τα στέρεα αναλυτικά εργαλεία του ΚΚΕ αλλά προσθέτει την …φαντασία στην εξουσία. Εγκαταλείποντας τον αιφνίδιο έρωτα με την ελληνική αρχαιότητα στην κορυφή της Ακροπόλεως, επανήλθε με σφοδρότητα στον σύγχρονο κόσμο ζητώντας εξηγήσεις για την δράση κατασκόπων στη χώρα μας. Για το δικτατορικό καθεστώς που κατέβασε από τον ουρανό ένα αεροπλάνο, δεν ανησύχησε κανένας στην χαρούμενη Κουμουνδούρου.
Να σημειώσουμε με την ευκαιρία ότι οι Συριζαίοι υπερήρωες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εκπροσωπούμενοι από τους ευρωβουλευτές τους -καμάρια της ευρωπαϊκής Αριστεράς- σε αγαστή ιδεολογική σύμπλευση με τον αξιότιμο ευρωβουλευτή της Χρυσής Αυγής (ελεύθερο τότε από την χούντα της ελληνικής κυβέρνησης που τον κρατά δέσμιο στης φυλακής τα σίδερα), στις 25 Νοεμβρίου του 2020 ψήφισαν “ΟΧΙ” σε τροπολογία ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την καταδίκη του καθεστώτος Λουκασένκο και στην απόρριψη του αιτήματος της Λευκορωσίας που ζητούσε την έκδοση του Ρ. Προτάσεβιτς…
Τους το θυμίζει η ΝΔ, αλλά το 2020 δεν είναι μια μακρινή χρονιά. Το θυμόμαστε δίχως την ανάγκη να ανατρέξουμε στα αρχεία άλλης μιας ιδεολογικής ταύτισης του ΣΥΡΙΖΑ με …εκλεκτά κινήματα.
Θα έλεγε κανείς ότι εύκολα θα μπορούσε να είχε αποφύγει ο ΣΥΡΙΖΑ αυτή την υπενθύμιση αν απλώς καταδίκαζε αυτή την απίστευτη ελεεινότητα του δικτατορικού καθεστώτος της Λευκορωσίας. Αλλά αναρωτιέται κανείς γιατί δεν συμπράττουν τα δυο τιμημένα κόμματα της Αριστεράς, ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ, αφού στην ουσία δεν έχουν ιδεολογικές διάφορες… στα βασικά.
