Σφαγές στο όνομα τους αληθινού θεού και για τη συναλληλία κράτους εκκλησίας
"Επιτέλους υπήρξε δικαίωση. Μόνος στην αίθουσα
του θρόνου, ο Δάμασος (305-384 στη Ρώμη) διαβάζει ακόμα μια φορά το αυτοκρατορικό
διάταγμα που επικυρώνει την παπική του ιδιότητα. Η ανωτάτη ενέργεια του αυτοκράτορα
Βαλεντινιανού έδωσε τέλος στις σκληρές φιλονικίες των τελευταίων μηνών: τώρα, ο
Δάμασος κατέχει νόμιμα την έδρα του αποστόλου Πέτρου και ο αντίπαλός του Ουρσίνος
εξορίστηκε. Κάθε αντιδικία θεωρείται λήξασα.
Τον περασμένο Οκτώβρη, με αφορμή την εκλογή του Δαμάσου
ως διαδόχου του αποθανόντα Λιβερίου, μια φατρία δυσαρεστημένων αντέδρασε βίαια
και έχρισε αντικανονικά τον διάκονο Ουρσίνο. Αυτό το γεγονός το ακολούθησαν ταραχές
και αχρειότητες που κατέληξαν σε συγκρούσεις χριστιανών στους δρόμους. Ένα πρωινό,
οι οπαδοί του Δαμάσου κίνησαν οπλισμένοι για τον Εσκουίλινο λόφο αναζητώντας
τους αιρετικούς υποστηρικτές του Ουρσίνου, οι οποίοι είχαν καταφύγει στη νέα Βασιλική
που ο ίδιος ο Λιβέριος είχε αφιερώσει εκεί στη Θεοτόκο. Η μέρα εκείνη κατέληξε
σε τρομερή σφαγή: όσοι τη νύχτα πια περισυνέλεξαν τα πτώματα, μέτρησαν εκατόν τριάντα
επτά (137). Μέρες αργότερα, ο Δάμασος κατηγορήθηκε για ανθρωποκτονία, όμως οι φιλίες
του με τον διοικητή της πόλης και με τις ισχυρές πατρικίες απέτρεψαν την εξάπλωση
μιας τέτοιας συκοφαντίας.
Τώρα, το αυτοκρατορικό διάταγμα που κρατά στα χέρια
του ο Δάμασος έχει διακόψει τη δίκη που επανέφεραν ενώπιον του νέου διοικητή
και έχει οριστικά αποκρούσει τις ενέργειες των κατηγόρων του."
Πέδρο Ολάγια [Ελλάδος Ελάσσων Ιστορία (Ρώμη,
Επισκοπική έδρα. 367)]
"...αλλά
αυτό το κακό θα ξεριζωθεί σύντομα, αφού ο Θεοδόσιος θα παράσχει τους απαραίτητους
νόμους για τη διατήρηση της ειρήνης της εκκλησίας και για να μη βρουν οι οπαδοί
του Ευνόμιου, του Άρειου, του Μανιχαίου, του Απολλινάριου και άλλοι απειθείς
την ευκαιρία να παραδοθούν στον παραλογισμό τους. Και μάλιστα, έχει ήδη κατά
νου το επίσημο διάταγμα που λογαριάζει να απευθύνει στον λαό της Κων/πολης· και
αυτό το απόγευμα κιόλας, σαν γυρίσει στο παλάτι, πρόκειται να το υπαγορεύσει
στους γραφείς:
«Επιθυμούμε όλοι οι λαοί που κυβερνώνται από
την φιλευσπλαχνία μας να ακολουθήσουν τη θρησκεία που ο άγιος απόστολος Πέτρος έδωσε
στους Ρωμαίους, αυτή που ακολουθούν σήμερα ο ποντίφικας Δάμασος και ο επίσκοπος
Αλεξάνδρειας Πέτρος, άνδρας αποστολικής αγιότητος. Τοιουτοτρόπως, σύμφωνα με τη
διδασκαλία των αποστόλων και το δόγμα των ευαγγελίων, ας πιστέψουμε στη μια και
μοναδική θεότητα του πατρός, του υιού και του αγίου πνεύματος, ίσων σε μεγαλείο
υπό την αγία τριάδα.
Διακηρύσσουμε πως, όσοι ακολουθήσουν τον νόμο
τούτο, θα ονομαστούν χριστιανοί καθολικοί· θεωρούμε δε τους υπολοίπους φρενοβλαβείς
και παράφρονες, και διατάσσουμε να ατιμαστούν ως αιρετικοί, και οι παρασυναγωγές
τους να μην ονομαστούν εκκλησίες, διότι πρέπει να τιμωρηθούν, πρώτον από τη
θεια δίκη και ακολούθως από δική μας πρωτοβουλία, την οποία θα λάβουμε σύμφωνα
με το θεϊκό φρόνημα»."
Πέδρο Ολάγια [Ελλάδος Ελάσσων Ιστορία (Ρώμη,
Επισκοπική έδρα. 380)]
"Σήμερα, δέκα Απριλίου, έχει φτάσει η
μεγάλη μέρα. Ένα τεράστιο πλήθος έχει συγκεντρωθεί γύρω από τον ναό για να παρευρεθεί
στη χειροτονία του νέου επισκόπου της πρωτεύουσας.
Από τότε που οι σχέσεις μεταξύ εκκλησίας
και κράτους έγιναν στενότερες, οι δογματικές φιλονικίες γύρω από τη φύση του Χριστού
έχουν μετατραπεί σε αγώνες για εξουσία, και οι αγώνες για εξουσία σε δογματικές
φιλονικίες γύρω από τη φύση του Χριστού. Γι' αυτό, εδώ και τρεις μήνες, για να
μην υποθάλψει τις σφοδρές διχογνωμίες και τις ήδη υπάρχουσες αντιζηλίες μεταξύ
των ιερέων της Κων/πολης, ο νεαρός αυτοκράτορας Θεοδόσιος αποφάσισε να καλέσει έναν
κληρικό από την επαρχία για να πάρει τη θέση του κοιμηθέντος Σισίνιου.
Ο εκλεκτός έχει ήδη φτάσει. Λέγεται Νεστόριος
και τον έφεραν στην αυλή από το μακρινό μοναστήρι του Ευπρέπιου στην Αντιόχεια.
Έρχεται ονομαστός για τον ασκητισμό και την ευφράδειά του -δυο καλά προσόντα
για τη διάδοση της πίστης- και είναι θιασώτης του συμβόλου της πίστεως της Νίκαιας.
Στον Θεοδόσιο φάνηκε άνδρας μετρημένος και ικανός.
Μετά τη θεια λειτουργία και τη μεγαλόπρεπη
τελετή της χειροτονίας, οι πάντες αναμένουν την πρώτη ομιλία του νέου πατριάρχη.
Είναι παρόντες όλοι οι ιερείς της μητρόπολης, οι συνυποψήφιοι για την επισκοπή Φίλιππος
και Πρόκλος, οι ύπατοι Φήλιξ και Ταύρος, όλοι οι αξιωματούχοι της αυλής και ο λαός
ολόκληρος της Κων/πολης. Αγγίζοντας τα σύμβολα του αξιώματός του, ο Νεστόριος ανεβαίνει
στον άμβωνα και, με βροντερή και παθιασμένη φωνή, απευθύνει τα πρώτα λόγια στον
αυτοκράτορα: «Ω, ηγεμόνα! Δώσε μου τη γη εξαγνισμένη από αιρετικούς, κι εγώ για
αντάλλαγμα θα σου δώσω τον παράδεισο! Βοήθησε με να καταστρέψω τους αιρετικούς,
και θα έχεις τη βοήθεια μου για να καταστρέψεις τους Πέρσες!»."
Πέδρο Ολάγια [Ελλάδος Ελάσσων Ιστορία (Ρώμη,
Επισκοπική έδρα. 428)]
