Τεχνητό πόδι με αίσθηση αληθινού

Καθημερινή, 9/6/2015

Το πρώτο τεχνητό προσθετικό πόδι που μπορεί να παράγει την αίσθηση, καταπολεμώντας κατά τον τρόπο αυτό τον πόνο του φανταστικού άκρου, παρουσιάστηκε στη Βιέννη χθες Δευτέρα. Πρόκειται για μία διαδικασία σε δύο στάδια, η οποία αναπτύχθηκε από τον καθηγητή Χιούμπερτ Έγκερ του Πανεπιστημίου του Λιντς της Βόρειας Αυστρίας. Οι ιατροί αρχικώς επανασύνδεσαν τις νευρικές απολήξεις του ποδιού από το υπόλειμμα του σκέλους που διέθετε ο ασθενής σε υγιή ιστό στον γλουτό του, κοντά στην επιφάνεια του δέρματος. Στη συνέχεια τοποθετήθηκαν έξι αισθητήρες στην πατούσα του ποδιού ενός ελαφρού προσθετικού μέλους, οι οποίοι συνδέθηκαν με τους λεγόμενους διεγέρτες στο εσωτερικό σημείο όπου βρίσκεται η απόληξη. Οπως λέει ο Βόλφγκανγκ Ράνγκερ, Αυστριακός που έχει χάσει το πόδι του, «νιώθω σαν να ξαναγεννήθηκα».

Έξι μήνες δοκιμής

Ο πρώην δάσκαλος, ο οποίος έχασε το πόδι του το 2007 εξαιτίας θρόμβου, πέρασε τους τελευταίους έξι μήνες να δοκιμάζει το καινούργιο προσθετικό μέλος. «Νιώθω και πάλι ότι έχω πόδι. Δεν γλιστράω στον πάγο και μπορώ να διακρίνω κατά πόσο περπατάω σε χαλίκια, τσιμέντο, χορτάρι ή άμμο», λέει ο Βόλφγκανγκ Ράνγκερ. Ο 54χρονος συχνά τρέχει, κάνει ποδήλατο και ορειβασία και όταν κινείται σχεδόν δεν φαίνεται ότι κουτσαίνει. Κάθε φορά που κάνει ένα βήμα ή ασκεί πίεση, οι μικροί αισθητήρες αποστέλλουν σήματα στον εγκέφαλο. «Σε ένα υγιές πόδι οι δερματικοί αισθητήρες μπορούν να φέρουν σε πέρας αυτή τη λειτουργία, αλλά προφανώς εδώ δεν τα καταφέρνουν και τόσο καλά. Ωστόσο τα νεύρα υπάρχουν ακόμα αλλά δεν διεγείρονται», εξηγεί ο Ράνγκερ. «Οι αισθητήρες λένε στον εγκέφαλο ότι υπάρχει ένα πόδι και ο φέρων έχει την εντύπωση ότι πατάει στο έδαφος. Αν τα λάβει κανείς όλα υπ’ όψιν πρόκειται για μία διαδικασία εξαιρετικά απλή».

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Αυστριακός επιστήμονας συγκλονίζει την κοινή γνώμη με τις ανακαλύψεις του. Το 2010 είχε παρουσιάσει ένα βραχίονα, ο οποίος ελεγχόταν με τη σκέψη.

Εκτός από την ενίσχυση της ισορροπίας και της ασφάλειας, το καινοτόμο προσθετικό μέλος έχει μία ακόμα εντυπωσιακή λειτουργία: βοήθησε να εξουδετερωθεί ο τρομακτικός πόνος που ο Ράνγκερ ένιωθε επί χρόνια μετά τον ακρωτηριασμό του ποδιού του. «Μόλις που μπορούσα να περπατήσω με το συμβατικό προσθετικό μέλος και δεν κοιμόμουν περισσότερο από δύο ώρες την ημέρα, ενώ χρειαζόμουν μορφίνη για να καταφέρω να περάσω την ημέρα», θυμάται. Ομως λίγες ημέρες αφού υποβλήθηκε σε εγχείρηση τον περασμένο Οκτώβριο, ο πόνος εξαφανίστηκε.

Όπως σημειώνει ο καθηγητής Χιούμπερτ Εγκερ, αυτός ο πόνος εμφανίζεται όταν ο εγκέφαλος αποκτά μεγάλη ευαισθησία, καθώς αναζητά πληροφορίες για το μέλος που χάθηκε. Επίσης, πολύ συχνά οι ακρωτηριασμοί συνδέονται με μία τραυματική εμπειρία, όπως ένα ατύχημα ή ασθένεια, και ο νους ζει ξανά και ξανά αυτές τις εμπειρίες, παρατηρεί ο Έγκερ.

Πλεονέκτημα

Το μεγάλο πλεονέκτημα του νέου προσθετικού μέλους είναι ότι χορηγεί ξανά στον εγκέφαλο τα δεδομένα που ψάχνει και έτσι μπορεί να σταματήσει τη μεγάλη αναζήτηση.

«Ο Ράνγκερ είναι ένα πολύ διαφορετικό άτομο σήμερα συγκριτικά με αυτό που γνώρισα το 2012», εξηγεί ο Χιούμπερτ Έγκερ. Οι δύο άνδρες γνωρίστηκαν σε μία ομάδα υποστήριξης για ακρωτηριασμένους. «Μου έκανε εντύπωση ότι ποτέ δεν γελούσε και ότι είχε μαύρους κύκλους γύρω από τα μάτια του. Ήταν τρομερό» λέει ο Έγκερ.

Σε κάποιες δημοσιεύσεις τους, νεοορθόδοξοι φιλοσοφούντες, παιδιά του Χριστόδουλου που έμειναν ορφανά, είχαν διαπιστώσει ότι «ο δυτικός κόσμος οδήγησε τον εργαλειακό ορθολογισμό και τον τεχνολογικό ντετερμινισμό στον παροξυσμό... και απέδειξε ότι δεν μπορεί να προσφέρει απάντηση στα ερωτήματα του κόσμου» (Γ. Καραμπελιάς, Εισαγωγή στο Hundington κ.ά.) Το παράδειγμα με το βιονικό πόδι, όπως περιγράφεται στο άρθρο, είναι επαρκές για να δείξει ποιες ανάγκες των ανθρώπων εξυπηρετεί ο εργαλειακός ορθολογισμός, ο οποίος, πάνω στον παροξυσμό του, υποκαθιστά χέρια πόδια, σε λίγο καιρό και άλλα όργανα ανθρώπων, οι οποίοι έχασαν τα φυσιολογικά τους πρωτότυπα, είτε από δυσμορφίες είτε από ατύχημα. 
Βέβαια, στόχος των νεοορθοδόξων αερολόγων είναι να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι, αφού ο δυτικός κόσμος «απέδειξε» πως δεν διαθέτει τελικές απαντήσεις στα όποια υπαρξιακά ερωτήματα τού Καραμπελιά, του Ζουράρι και άλλων, ο αμήχανος αναγνώστης δεν έχει παρά να συμπεράνει ότι μοναδική διέξοδος είναι πλέον οι θεοκρατικές ιδεοληψίες από τη Μέση Ανατολή, οι οποίες ιδεοληψίες αποτελούν το μοναδικό εναλλακτικό κύκλο γνώσεων που φαίνεται να έχουν δώσει προ πολλού τις αναμενόμενες απαντήσεις στα ερωτήματα του κόσμου!
Αυτά τα ερωτήματα είναι πρωτίστως διατροφικής και ιαματικής φύσης (γι' αυτό όλοι οι θαυματοποιοί στο παρελθόν τέτοια θαύματα έκαναν κατά προτίμηση) και ακριβώς αυτά τα προβλήματα έχουν λύσει η επιστήμη και ο «εργαλειακός ορθολογισμός» που απεχθάνονται οι ψευτοφιλόσοφοι. Όπου δε στον κόσμο συνεχίζεται ο μεσαιωνικός τρόπος ζωής, με χειραγώγηση του λαού στην αναξιοπρεπή διαβίωση, με πείνα και ασθένειες, εκεί ακριβώς αξιοποιούνται θεόπληκτες ιδεοληψίες για εκφοβισμό και ταπείνωση των ανθρώπων.