Κοίταζα από την παραλία το πυκνότατο πευκοδάσος στους λόφους και τα βουνά της Σκοπέλου και μου ήρθε στο μυαλό μια απεχθής εικόνα. Περνάει, λέει, με την κούρσα ένας ασυνείδητος και πετάει το αναμμένο αποτσίγαρο... Mετά από λίγο, όταν καίγονται όλα, κάθεται ο ίδιος στο καφενείο του χωριού και ωρύεται μπροστά στις κάμερες: πού είναι η πυροσβεστική, πού είναι ο δήμαρχος, πού είναι τα αεροπλάνα, πού είναι ο νομάρχης, πού είναι ο στρατός, πού είναι το κράτος; Και στα τηλεοπτικά κανάλια καθόμαστε στη δροσιά εμείς οι συνήθεις παντογνώστες και δίνουμε οδηγίες στους πυροσβέστες: «Δεξιότερα Κουροπάτκιν!» (*)
(click)
(*) Ο Κουροπάτκιν (για όσους δεν γνωρίζουν) ήταν στρατηγός του Τσάρου, που πολέμησε στο Ρωσοϊαπωνικό πόλεμο (1904-1905) και ηττήθηκε στο Μούκδεν. Ίσως βέβαια να μην είχε ηττηθεί αν διάβαζε τον ελληνικό Τύπο! Οκτάστηλο είχε κυκλοφορήσει κύριο άρθρο της εποχής, και ο τίτλος —σε όλο το πλάτος της σελίδας— παρότρυνε: «Δεξιότερα Κουροπάτκιν!». Ο Έλληνας στρατιωτικός αρθρογράφος έδινε από την Αθήνα οδηγίες στα ενδότερα της Σιβηρίας...
Ο Κουροπάτκιν δεν άκουσε τη φωνή του αρθρογράφου. Δυστυχώς δεν έστριψε δεξιά και ηττήθηκε, καθαιρέθηκε και ταπεινώθηκε.
