Ο Δούρειος Ίππος, πώς στήνεται ο νέος ΣΥΡΙΖΑ και ποιοι είναι η τρόικα του Αλέξη
από τον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο
filoitexnisfilosofias.com 27/09/23
Κάποιοι ισχυρίζονται πως η απόφαση να έρθουν σε επαφή οι Πολάκης και Κασσελάκης με σκοπό ο νεαρός επιχειρηματίας να συναντήσει τον Αλέξη Τσίπρα ανήκει σε γνωστό επιχειρηματία και παράγοντα με διακριτό ρόλο, μεγάλου διαμετρήματος. Πιο συγκεκριμένα γόνος αυτής της ελληνικής επιχειρηματικής οικογένειας διατηρεί στενές σχέσεις φιλίας με τον Στέφανο Κασσελάκη.
Τελικά μετά την δεύτερη ήττα με 17,8% η για συμβολικούς λόγους παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα ήταν μονόδρομος και δεν εξέπληξε κανέναν. Η μικρή λεπτομέρεια που εξέπληξε τους πάντες ωστόσο ήταν πώς ένας άγνωστος από την Αμερική, ένας νεαρός 36 ετών επιχειρηματίας όπως δήλωνε και μάλιστα εύπορος, ένας πρώην trader της Goldman Sachs, «το κόκκινο πανί» για κάθε αξιοπρεπή αριστερό εν Ελλάδι, αυτός λοιπόν που συνάμα δήλωνε ανοικτά gay και παντρεμένος με έναν συμπαθέστατο νεαρό επίσης ονόματι Tyler, κατέθεσε με το γνωστό video «Με λένε Στέφανο και έχω κάτι να σας πω» υποψηφιότητα για πρόεδρος του κόμματος.
Τις υπογραφές των 30 βουλευτών που απαιτεί το Καταστατικό του ΣΥΡΙΖΑ τις βρήκε ο Παύλος Πολάκης εν μία νυκτί. Τα υπόλοιπα τα ανέλαβε ο ναύαρχος ο οποίος ντύθηκε ψαράς με μία κόκκινη εργατική φόρμα και με μία βάρκα πέρασε τον Στέφανο Κασσελάκη απέναντι στην Μακρόνησο. Αυτό ήταν. Ο Κασσελάκης απήγγειλε Ρίτσο και Τίτο Πατρίκιο μέσα στα βράχια του νησιού του μαρτυρίου και μέσα σε λίγα λεπτά μετουσιώθηκε σε ένθερμο προστάτη της μεταπολεμικής και μετεμφυλιακής αριστεροσύνης. Στα χαρτιά βέβαια ή μάλλον στα Social Media.
Οι μέρες περνούσαν και ο Κασσελάκης κέρδιζε ποσοστά. Ή μάλλον όλοι όσοι είχαν με μαεστρία «στήσει» την υπόθεση κατάφερναν να αυξάνουν τα ποσοστά του υποψηφίου τους. Την πρώτη Κυριακή ο Κασσελάκης σάρωσε. Την δεύτερη θριάμβευσε. Κέρδισε με 12 ποσοστιαίες μονάδες διαφορά την Έφη Αχτσιόγλου η οποία είναι αμφίβολο αν κατανόησε σε βάθος τι ακριβώς της συνέβη. Μία χούφτα ανθρώπων του πρώην προέδρου όστις ανέμενε υπομονετικά στην κατοικία του επί δεκαπενθήμερο, κατάφεραν να διαμορφώσουν τις συνθήκες για μία σταδιακή αλλαγή του ΣΥΡΙΖΑ, την βήμα–βήμα απομάκρυνση όλων των «ενοχλητικών» στελεχών και την λιθαράκι–λιθαράκι προετοιμασία του εδάφους όπως έσπευσε την Τρίτη το πρωί να επιβεβαιώσει ο Χρήστος Σπίρτζης.
Ομολόγησε δημοσίως την μύχια σκέψη του Αλέξη Τσίπρα. «Ήρθε η ώρα να κτιστεί η συμμαχία με τις άλλες προοδευτικές δυνάμεις του χώρου, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ» είπε το πρώην στέλεχος του Γιώργου Παπανδρέου και πρώην υπουργός του Αλέξη Τσίπρα. Δίπλα του η Θεοδώρα Τζάκρη. Από στέλεχος του Γιώργου Παπανδρέου, στο πλάι του Βενιζέλου και μετά στον ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα. Γραμματέας πλέον της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ. Μέλος της ηγετικής ομάδας του Κασσελάκη. Παρά δίπλα ο «Εξάδελφος». Ο «il Cugino» ιταλιστί. Ο Γιώργος Τσίπρας εξ αρχής στήριξε τον Στέφανο Κασσελάκη αιφνιδιάζοντας φίλους και άσπονδους συντρόφους. Ήταν άλλη μία επιβεβαίωση πως η «επιχείρηση Κασσελάκη» είχε αρχή, μέση και τέλος και είχε «στηθεί» με προσοχή, μέθοδο και σύστημα από το άμεσο πολιτικό περιβάλλον και τους έμπιστους συνεργάτες του πρώην πρωθυπουργού. Τι κι αν είχε παραιτηθεί. Ο Αλέξης διατηρούσε μακρόθεν την πρωτοβουλία των κινήσεων.
Την Τρίτη, 26 Σεπτεμβρίου, λίγες ώρες μετά την συνάντηση του Τσίπρα με τον Κασσελάκη στη Βουλή είχαμε δύο μείζονος σημασίας εξελίξεις. Το ιδρυτικό μέλος του ΣΥΡΙΖΑ και για πολλά χρόνια αδιαμφισβήτητος Διευθυντής της Αυγής, σάρκα εκ της σαρκός της αριστερής πτέρυγας του ΣΥΡΙΖΑ ξεκαθάριζε:
«Δεν είναι φαινόμενο ενός μήνα ο Στέφανος Κασσελάκης. Είναι κάτι πιο σύνθετο. Είναι το φαινόμενο της μεταπολιτικής, το θέαμα και όχι η ουσία, κάτι σαν Μπέπε Γκρίλο στην Ιταλία ή, ακόμη χειρότερα, είδα τον τρόπο της εκφοράς του λόγου του κ. Κασσελάκη και έχει ύφος Τραμπ – όχι στην ουσία, αλλά ένα ύφος ίδιο με τον Τραμπ, ότι “δεν με νοιάζει τι λένε οι άλλοι, είμαστε εγώ και ο λαός”», ανέφερε αρχικά ο κ. Φίλης και συνέχισε:
«Ποτέ δεν κουβεντιάσαμε για τις πρώτες δύο ήττες. Η τρίτη ήττα (σ.σ. η νίκη Κασσελάκη) είναι πιο επώδυνη, διότι ηττηθήκαμε από ανθρώπους ένα μεγάλο μέρος των οποίων δεν έχει σχέση με τον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ. Είμαι ιδρυτικό μέλος του ΣΥΡΙΖΑ, με βρήκε ο κ. Κασσελάκης που ήρθε πριν από έναν μήνα που ήρθε, δεν σκοπεύω να φύγω, σκοπεύω να δώσω τη μάχη στο Συνέδριο του κόμματος. Αν τον Νοέμβριο (σ.σ. στο Συνέδριο του κόμματος) υπάρξει επικύρωση της θανατικής ποινής του ΣΥΡΙΖΑ, ο καθένας θα επιλέξει. Δεν είμαι δεδομένος σε ένα κόμμα που δεν θα είναι κόμμα της Αριστεράς».
Ο Νίκος Φίλης είναι σαφής για όσους καταλαβαίνουν το τι συμβαίνει στην Κουμουνδούρου. Αυτός και οι συν αυτώ θα παραμείνουν μέχρι το Συνέδριο, θα δώσουν την έσχατη μάχη και αν χάσουν, που μάλλον θα ηττηθούν, θα τα μαζέψουν και θα φύγουν.
Οι δημοσιογράφοι την ρώτησαν «Θα μείνετε τομεάρχης Οικονομικών;», με την ίδια να απαντάει «Όχι, όχι δεν θα αναλάβω καμία θέση. Ο ίδιος μου είπε οποιαδήποτε θέση θέλω. Δεν αρνήθηκα, το είπα εξαρχής. Κάναμε μία πιο γενική κουβέντα. Δεν περάσαμε σε πιο ειδικά».
Ο Στέφανος Κασσελάκης εξακολουθεί να είναι ένας άγνωστος. Δήλωσε εφοπλιστής ενώ στην ουσία είναι ένας broker. Δήλωσε στέλεχος της Goldman Sachs ενώ στην πραγματικότητα ήταν ένας trader και μάλιστα για σύντομο χρονικό διάστημα. Δηλώνει πλούσιος αλλά δεν έχει κάνει κανένα Πόθεν Έσχες. Δήλωσε πως ο πατέρας του υπήρξε θύμα του παραδικαστικού αλλά στην πραγματικότητα ο πατέρας του επιχείρησε να αποσπάσει την εταιρεία που διατηρούσε με το συνεταίρο του ο οποίος έχει αποβιώσει.
Στις 2 Φεβρουαρίου του 2011 με απόφαση του ο Άρειος Πάγος καταδικάζει αμετακλήτως τον Θεόδωρο Κασσελάκη και τον υιό του με αρχικά Σ.Κ., όχι δεν είναι ο Στέφανος αλλά ο αδελφός του ο Στυλιανός για υπεξαίρεση και απάτη απορρίπτοντας το αίτημα των κατηγορουμένων για αναίρεση επί της αποφάσεως του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών το οποίο είχε εκδώσει το σχετικό βούλευμα ( Πατήστε εδώ για να διαβάσετε την απόφαση του Αρείου Πάγου ).
Τι συνέβη με την εταιρεία του πατέρα Κασσελάκη
Ο Θεόδωρος Κασσελάκης ήταν συμμέτοχος κατά 50% στην εταιρεία εμπορίας ναυτικών χρωμάτων με την επωνυμία CASCO ΑΒΕΕ. Ο εταίρος του με τα αρχικά ΜΒ έχει έκτοτε αποβιώσει. Ο Θεόδωρος Κασσελάκης επιχείρησε σύμφωνα με τις δικαστικές αποφάσεις να υφαρπάξει το άλλο 50% των μετοχών με διάφορες μεθόδους. Η υπόθεση έφθασε στα δικαστήρια. Η Δικαιοσύνη απεφάνθη σε πρώτο και δεύτερο βαθμό καταδικάζοντας τον Θεόδωρο Κασσελάκη και το γιο του Στυλιανό για απάτη και υπεξαίρεση σε βαθμό κακουργήματος. Ωστόσο ο επαγγελματικός βίος και πολιτεία του πατέρα Κασσελάκη δεν εξαντλείται στην υπόθεση της CASCO ΑΒΕΕ αλλά επεκτείνεται όταν επιχειρείται η υφαρπαγή πατέντας κατασκευής ναυτικών χρωμάτων πάσης φύσεως από τον Iάπωνα κατασκευαστή – προμηθευτή.
Η νέα εταιρεία παίρνει το όνομα της CASCO–KANSAI όπου KANSAI είναι η γιαπωνέζικη μητρική που διαθέτει τις πατέντες. Αν και η υπομονή των Ιαπώνων είναι πασίγνωστη φαίνεται πως μετά από την παρέλευση κάποιου χρόνου και μετά από ατελέσφορες προσπάθειες των Ασιατών προμηθευτών, ήρθε η ώρα της Δικαιοσύνης και πάλι. Ο πατέρας Κασσελάκης αναχωρεί για τις ΗΠΑ όπου ήδη έχουν εγκατασταθεί ο Στέφανος με την μητέρα του η οποία εργάζεται στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια και ο αδερφός του Στέφανου, ο Στυλιανός. Εκεί, όπως καταδεικνύουν τα λίγα στοιχεία που έχουμε στην διάθεσή μας, επιχειρήθηκε να στηθεί (και στήθηκε) οικογενειακή επιχείρηση με αντίστοιχο αντικείμενο.
Κάποια στιγμή ο Στέφανος Κασσελάκης ο οποίος φέρεται να είχε μετοχική σχέση με αυτήν την εταιρεία αλλά και να ανήκει στο στελεχιακό δυναμικό της, πουλά το μερίδιο του. Η όλη αυτή υπόθεση καλύπτεται από ένα μυστήριο το οποία καλό θα ήταν να εξηγηθεί άπαξ και δια παντός. Όπως ανεξήγητη παραμένει και η διαδικασία τραπεζικού δανεισμού του Στέφανου Κασσελάκη, δια του οποίου όπως αναφέρει αρκετά αόριστα ομολογουμένως, αγόρασε κάποιο εμπορικό πλοίο ή ποσοστό επί του πλοίου. Ως γνωστόν, οι κανόνες δανεισμού στην Ανατολική Ακτή των ΗΠΑ είναι απόλυτα συγκεκριμένοι.
Ο Στέφανος Κασσελάκης αναχωρεί εντός του επομένου χρονικού διαστήματος για την Αμερική προκειμένου να ρυθμίσει κάποιες εκκρεμότητές του. Ως επιχειρηματίας οφείλει να συνετιστεί με τα προαπαιτούμενα της ελληνικής νομοθεσίας διότι είναι πρόεδρος κοινοβουλευτικού κόμματος, υπόκειται σε Πόθεν Έσχες κλπ. Οφείλει ωστόσο στους πολίτες που τον εμπιστεύτηκαν να ξεσκεπάσει στο σύνολό του αυτό το νέφος άγνοιας ή ημιπληροφόρησης που καλύπτει την επιχειρηματική του δραστηριότητα. Μόνος του το είπε άλλωστε. Δεν έχει καμία σκιά και σκελετούς στην ντουλάπα του. Ακόμη καλύτερα. Καθαρός ουρανός δεν φοβάται ούτε αστραπές ούτε και κεραυνούς.
Ο Αλέξης Τσίπρας με το επιτελείο του έχει ήδη προδιαγράψει τις εξελίξεις που αφορούν το αμέσως επόμενο διάστημα:
1) Ανάθεση καθηκόντων σε θέσεις-κλειδιά σε απόλυτα έμπιστα στελέχη ώστε να ελεγχθεί αποτελεσματικά όσο αυτό είναι δυνατόν η Κουμουνδούρου.
2) Να ανατεθεί στην ομάδα κρούσης του Κασσελάκη η διαχείριση των Social Media που αποτελούν την αιχμή του δόρατος της επεκτατικής στρατηγικής που θα ακολουθήσει η νέα ηγετική ομάδα.
3) Να διαμορφωθούν ώριμες συνθήκες για την σταδιακή επέκταση της επιρροής της ομάδας στον συγγενικό χώρο της Κεντροαριστεράς – Σοσιαλδημοκρατίας.
4) Να υπάρξει έστω και μία στοιχειώδης αύξηση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ στις Ευρωεκλογές του 2024.
Όλα τα παραπάνω βέβαια αφορούν τους σχεδιασμούς. Διότι τίποτε δεν θα είναι εφικτό χωρίς κάποια στοιχειώδη επιβίωση της δομής του ΣΥΡΙΖΑ πριν και κυρίως μετά το Συνέδριο που έχει θεωρητικά οριστεί για τον Νοέμβριο αλλά όλα είναι ρευστά και αδιαμόρφωτα ακόμη.
Το story Κασσελάκη προφανώς δεν τελειώνει εδώ. Βρισκόμαστε μόνον στην αρχή. Η πολιτική είναι μία περίεργη ιστορία ανθρωποθυσιών. Ο Στέφανος Κασσελάκης, βεβαίως και δεν προσγειώθηκε τυχαία στην Πλατεία Κουμουνδούρου. Κάποιοι θα σκέφτηκαν πως ο Αλέξης Τσίπρας διαθέτει ακόμη τα περιθώρια να διαμορφώσει ένα νέο πλαίσιο, αυτή την φορά στο σύνολο της Κεντροαριστεράς σε μία μάλιστα χρονική στιγμή που πρέπει να προετοιμαστεί η εναλλακτική λύση ως προς τον Μητσοτάκη. Ο Κεντροαριστερός χώρος οφείλει να αναδιαρθρωθεί και να αποκτήσει πολιτική οντότητα και κυρίως εκλογική αποτελεσματικότητα.
Κάποιοι λοιπόν επενδύουν σε αυτήν την προοπτική και επιτρέπουν στον Αλέξη Τσίπρα να προβεί σε μία τελευταία κυκλωτική κίνηση. Ο Κασσελάκης σε αυτό το παίγνιο που τον ξεπερνά, δεν έχει ούτε μέλλον ούτε και ρόλο εκτός από εκείνου του Δούρειου Ίππου. Αυτός πρέπει να είναι και ο λόγος για τον οποίο ο Αλέξης Τσίπρας όταν συναντήθηκαν τη Δευτέρα το μεσημέρι στη Βουλή, του συνέστησε φιλικά να το διασκεδάσει όσο μπορεί γιατί τέτοιες στιγμές δεν είναι περίσσιες στην Πολιτική. Και ο νοών νοείτω.
Στο μεταξύ και για όσο χρονικό διάστημα κριθεί απαραίτητο, ο Στέφανος θα είναι στο Κόμμα πρόεδρος και ο Τσίπρας ως πρώην πρωθυπουργός θα ομιλεί στην Βουλή. Για όσο θέλει, όποτε θέλει και όπως θέλει. Ο Τσίπρας θα κτυπά τον ταμπουρά και θα δίνει τον ρυθμό. Οι υπόλοιποι θα χορεύουν τον νέο συρτό της Κεντροαριστεράς σε ρυθμό πλάγιο σοσιαλδημοκρατικό.
Πηγή:diaforetiko
