-του Θωμά Τσάτση, protagon.gr, 12/9/2015
Το θέμα του διαχωρισμού Εκκλησίας-Πολιτείας απουσιάζει παντελώς από την προεκλογική ατζέντα των κομμάτων. Ούτε μία αναφορά δεν έχουν κάνει οι αρχηγοί και οι επικεφαλής τους, αγνοώντας επί της ουσίας ένα από τα θέματα που στο παρελθόν βρισκόταν ψηλά στη λίστα των κομμάτων της Αριστεράς και των φιλελεύθερων πολιτικών.
Το ζήτημα του διαχωρισμού Εκκλησίας-Πολιτείας έθεσε εκτός της ατζέντας τού ΣΥΡΙΖΑ ο Αλέξης Τσίπρας, ήδη από την προεκλογική περίοδο του Ιανουαρίου όταν στη συνέντευξη που έδωσε στους χρήστες του twitter, εξήγησε ότι η κυβέρνησή του δεν θα θέσει το θέμα όταν γίνει κυβέρνηση, όπως και έκανε. Από τότε κανένα από τα μέλη της κυβέρνησης «πρώτη φορά Αριστερά», δεν είπε κάτι ουσιαστικό για το θέμα. Πάει, τελείωσε και ο διαχωρισμός Εκκλησίας - Πολιτείας για την Αριστερά(;).
Το θέμα δεν έθεσε ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, γιατί η ΝΔ ποτέ δεν ήταν υπέρ του διαχωρισμού, με εξαίρεση κάποιους φιλελεύθερους που βρίσκουν θαλπωρή στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά δεν το έθεσε ούτε η νεοφώτιστη πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Φώφη Γεννηματά, που έδωσε τα σέβη της στον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο αν και το κόμμα της συγκρούστηκε ιδιαίτερα έντονα με τη διοικούσα Εκκλησία στο παρελθόν δύο φορές, για τους «νόμους Τρίτση» και την αναγραφή του θρησκεύματος στις αστυνομικές ταυτότητες.
Ο επικεφαλής του Ποταμιού Σταύρος Θεοδωράκης πήγε στον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο ενόψει των εκλογών και συζήτησαν για την αξιοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας προς όφελος του λαού. Η λέξη διαχωρισμός δεν ακούστηκε ούτε εντός, ούτε εκτός του μεγάρου της Αγίας Φιλοθέης, από εκπροσώπους του Ποταμιού.
Δεν αναμενόταν να πει κάτι υπέρ του διαχωρισμού Εκκλησίας Πολιτείας ο Πάνος Καμμένος των ΑΝΕΛ και δεν το έκανε, ενώ δεν έχει πει λέξη ο Παναγιώτης Λαφαζάνης εκ μέρους της Λαϊκής Ενότητας.
Το μόνο ίσως κόμμα που παραμένει σταθερό στη θέση του για το ζήτημα αυτό είναι το ΚΚΕ.
Ο τραγέλαφος είναι ότι εντός της Ιεραρχίας ακούγονται φωνές για την ανάγκη κατάργησης του «1 προς 10», που ισχύει για τις προσλήψεις στο Δημόσιο. Δηλαδή κάποιοι μητροπολίτες ζητούν αυτό να μην ισχύει για τις προσλήψεις των κληρικών, γιατί προφανώς θεωρούν ότι η κοινωνία έχει μεγαλύτερη ανάγκη από τις προσλήψεις των κληρικών απ’ ό,τι τους γιατρούς, τους νοσηλευτές ή τους καθηγητές και τους δασκάλους. Και ζητούν επίσης η Εκκλησία να έχει λόγο για το περιεχόμενο των βιβλίων των θρησκευτικών και της ιστορίας.
Η απουσία από τον προεκλογικό διάλογο ενός θέματος όπως αυτό του διαχωρισμού Εκκλησίας-Πολιτείας έχει μεταξύ άλλων ιδιαίτερη σημασία για να φανεί ποιος συμβολίζει το παλιό και ποιος (και, κυρίως, πώς) το νέο. Γιατί το Μνημόνιο-αντιμνημόνιο, μας τελείωσε.
