Όποιος δεν έχει δει στις πόλεις και τα χωριά της Ελλάδας, της Ευρώπης και όλου του κόσμου τοιχογραφήματα (graffities) και δεν έχει πρόβλημα στα μάτια, να περάσει αύριο με τον κηδεμόνα του για μια συνολική εξέταση της κατάστασής του. Η δημιουργία γιγαντοεικόνων σε τοίχους και πόρτες, σε οχήματα και στο κατάστρωμα δρόμων, σε σχολικές αυλές και σε πεζόδρομους, έχει κυριεύσει σχεδόν όλο τον κόσμο και πολύ συχνά γίνονται συζητήσεις, τί ακριβώς αντιπροσωπεύουν αυτές οι δημιουργίες και οι καλλιτέχνες που τις υλοποιούν. Έχω συμμετάσχει κι εγώ σε πολλές συζητήσεις γι' αυτό το φαινόμενο και έχω ακούσει πάμπολλες, συχνά αντικρουόμενες απόψεις.
Μερικοί λένε ότι τα τοιχογραφήματα είναι τέχνη, «ελεύθερη, δημιουργική έκφραση του ανθρώπου με έργα που διέπονται από αισθητικούς κανόνες», όπως έγραψα έναν ορισμό στο blog της Ροδιάς. Σίγουρα, οι τοιχογράφοι δρουν ελεύθερα και δημιουργικά, ακολουθούν αισθητικούς κανόνες και, επιπλέον, έχουν και 4 μάτια στην πλάτη μήπως εμφανιστεί κανένας αστυφύλακας ή ο νοικοκύρης του σπιτιού, του οποίου ο τοίχος εκείνη τη στιγμή διακοσμείται.
'Αλλοι πάλι λένε ότι οι τοιχογραφούντες είναι άξεστα καλόπαιδα (μεταλλαγή ευγενείας του ω σε α) που δεν σέβονται τίποτα, προκαλούν έξοδα στους ιδιοκτήτες των βαμμένων τοίχων και άμα πέσουν στα χέρια τους $%#@*$*%^&. Διάφοροι κρατικοί Οργανισμοί έχουν υποβάλει μηνύσεις κατά τοιχογράφων δημόσιων χώρων, όπως στα κτήρια και σε βαγόνια του ΟΣΕ και του Ηλεκτρικού. Πολύ πιθανόν να τσατιζόμουν κι εγώ πολύ, αν κάποιος μου έβαφε κακόγουστα την γκαραζόπορτα.
Προσωπικά, εκ φύσεως αμφισβητίας, κλίνω προς την εκδοχή της τέχνης, αν και μερικοί από τους υπαίθριους δημιουργούς απλά θέλουν να βγάλουν το άχτι τους μουτζουρώνοντας. Ας κατατάξουμε τα «έργα» αυτών των τελευταίων στην πρωτόγονη τέχνη! Σκέφτηκα, λοιπόν, κάποια στιγμή να απαθανατίσω όσα τοιχογραφήματα έβλεπα μπροστά μου, μια και πολλά από αυτά εξαφανίζονται σε μικρό χρονικό διάστημα και πιθανόν μελλοντικά να θεωρηθούν σημαντικές δημιουργίες. Κάτι σαν τα έργα του Βαν Γκογκ που αξιολογούνται σήμερα σε δεκάδες εκατομμύρια ευρώ, αλλά την εποχή που τα έφτιαχνε ο μεγάλος έμεναν στο δωμάτιό του απούλητα και μόνο ο αδελφός του «αγόρασε» ένα από αυτά, από οίκτο σίγουρα για τον παραστρατημένο και ανισόρροπο αδελφό...
Έχω βγάλει πολλές, πάρα πολλές φωτογραφίες από τοιχογραφήματα, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχω ακόμα καμιά χιλιάδα και πάνω στο αρχείο μου αλλά, αν παρατεθούν τόσες πολλές φωτογραφίες, χάνεται ο έλεγχος και γι' αυτό δεν ανεβάζω πάνω από τις 150-160 που έχω ανεβάσει τώρα. Αυτή τη στιγμή δύσκολα μπορώ να διακρίνω, ποιες φωτογραφίες βγήκαν στην Ελλάδα και ποιες στο εξωτερικό, κυρίως Γερμανία, Αυστρία και Γαλλία. Μερικές φωτογραφίες έχουν σταλεί από φίλους και, με την πάροδο του χρόνου, δεν θυμάμαι πια, ποιες φωτογραφίες είναι δικές μου και ποιες ξένες. Έτσι κι αλλιώς, δεν διεκδικώ οποιαδήποτε πνευματικά δικαιώματα, αφού αυτά ανήκουν αποκλειστικά στους δημιουργούς των τοιχογραφημάτων.
Με πάτημα στην ακόλουθη εικόνα βλέπετε πολλά από τα τοιχογραφήματα που έχω συλλέξει...
...
(click)
Κι επειδή με έχουν ερωτήσει αρκετές φορές, με ποιο ψευδώνυμο υπογράφω εγώ τα τοιχογραφήματά μου (?!?), απαντάω εκ των προτέρων ότι εγώ μόνο κάτι κάγκελα έχω βάψει στη ζωή μου κι αυτά με μέτρια ποιότητα, άρα δεν θα τολμούσα να ζωγραφίσω πολύχρωμες γιγαντοεικόνες.
Μερικοί λένε ότι τα τοιχογραφήματα είναι τέχνη, «ελεύθερη, δημιουργική έκφραση του ανθρώπου με έργα που διέπονται από αισθητικούς κανόνες», όπως έγραψα έναν ορισμό στο blog της Ροδιάς. Σίγουρα, οι τοιχογράφοι δρουν ελεύθερα και δημιουργικά, ακολουθούν αισθητικούς κανόνες και, επιπλέον, έχουν και 4 μάτια στην πλάτη μήπως εμφανιστεί κανένας αστυφύλακας ή ο νοικοκύρης του σπιτιού, του οποίου ο τοίχος εκείνη τη στιγμή διακοσμείται.
'Αλλοι πάλι λένε ότι οι τοιχογραφούντες είναι άξεστα καλόπαιδα (μεταλλαγή ευγενείας του ω σε α) που δεν σέβονται τίποτα, προκαλούν έξοδα στους ιδιοκτήτες των βαμμένων τοίχων και άμα πέσουν στα χέρια τους $%#@*$*%^&. Διάφοροι κρατικοί Οργανισμοί έχουν υποβάλει μηνύσεις κατά τοιχογράφων δημόσιων χώρων, όπως στα κτήρια και σε βαγόνια του ΟΣΕ και του Ηλεκτρικού. Πολύ πιθανόν να τσατιζόμουν κι εγώ πολύ, αν κάποιος μου έβαφε κακόγουστα την γκαραζόπορτα.
Προσωπικά, εκ φύσεως αμφισβητίας, κλίνω προς την εκδοχή της τέχνης, αν και μερικοί από τους υπαίθριους δημιουργούς απλά θέλουν να βγάλουν το άχτι τους μουτζουρώνοντας. Ας κατατάξουμε τα «έργα» αυτών των τελευταίων στην πρωτόγονη τέχνη! Σκέφτηκα, λοιπόν, κάποια στιγμή να απαθανατίσω όσα τοιχογραφήματα έβλεπα μπροστά μου, μια και πολλά από αυτά εξαφανίζονται σε μικρό χρονικό διάστημα και πιθανόν μελλοντικά να θεωρηθούν σημαντικές δημιουργίες. Κάτι σαν τα έργα του Βαν Γκογκ που αξιολογούνται σήμερα σε δεκάδες εκατομμύρια ευρώ, αλλά την εποχή που τα έφτιαχνε ο μεγάλος έμεναν στο δωμάτιό του απούλητα και μόνο ο αδελφός του «αγόρασε» ένα από αυτά, από οίκτο σίγουρα για τον παραστρατημένο και ανισόρροπο αδελφό...
Έχω βγάλει πολλές, πάρα πολλές φωτογραφίες από τοιχογραφήματα, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχω ακόμα καμιά χιλιάδα και πάνω στο αρχείο μου αλλά, αν παρατεθούν τόσες πολλές φωτογραφίες, χάνεται ο έλεγχος και γι' αυτό δεν ανεβάζω πάνω από τις 150-160 που έχω ανεβάσει τώρα. Αυτή τη στιγμή δύσκολα μπορώ να διακρίνω, ποιες φωτογραφίες βγήκαν στην Ελλάδα και ποιες στο εξωτερικό, κυρίως Γερμανία, Αυστρία και Γαλλία. Μερικές φωτογραφίες έχουν σταλεί από φίλους και, με την πάροδο του χρόνου, δεν θυμάμαι πια, ποιες φωτογραφίες είναι δικές μου και ποιες ξένες. Έτσι κι αλλιώς, δεν διεκδικώ οποιαδήποτε πνευματικά δικαιώματα, αφού αυτά ανήκουν αποκλειστικά στους δημιουργούς των τοιχογραφημάτων.
Με πάτημα στην ακόλουθη εικόνα βλέπετε πολλά από τα τοιχογραφήματα που έχω συλλέξει...
...
(click)
