του Σάκη Μουμτζή, Καθημερινή, 7/4/2022
Το κείμενο κυριαρχείται από τον ισχυρισμό πως οι πολίτες της Ουκρανίας που ανέδειξαν στην εξουσία «νεοναζιστικές» κυβερνήσεις είναι συνυπεύθυνοι για όσα αυτές οι κυβερνήσεις πράττουν και, ως εκ τούτου, τους αρμόζει η τιμωρία. Συνεπώς, «το όνομα Ουκρανία προφανώς δεν μπορεί να διατηρηθεί ως τίτλος οποιασδήποτε πλήρως αποναζιστικοποιημένης κρατικής οντότητας σε μια περιοχή απελευθερωμένη από το ναζιστικό καθεστώς». Με απλά λόγια, επειδή η πλειοψηφία των Ουκρανών πολιτών εξέλεξε με δημοκρατικές διαδικασίες κυβερνήσεις που οι Ρώσοι θεωρούν πως είναι ναζιστικές, η Ουκρανία θα πάψει να υφίσταται ως κράτος. Αυτή θα είναι η τιμωρία και τιμωρός θα είναι ο ρωσικός στρατός. Ετσι δικαιολογείται η μανία των Ρώσων στρατιωτών κατά των άμαχων Ουκρανών. Τιμωρούν, δολοφονώντας.
Αλλά πάντα σε κάθε αμάρτημα υπάρχει η εξιλέωση, υπάρχει η λύτρωση. Πώς θα έρθει αυτή η εξιλέωση; Το κείμενο είναι ξεκάθαρο: «Οι Ουκρανοί πρέπει να εξιλεωθούν από την ενοχή τους ενώπιον της Ρωσίας για το ότι την αντιμετώπισαν ως εχθρό. Αυτό μπορεί να συμβεί μόνον αν αναθέσουν στη Ρωσία τις διαδικασίες ανοικοδόμησης, αναβίωσης και ανάπτυξης. Δεν πρέπει να επιτραπούν σχέδια Μάρσαλ γι’ αυτές τις περιοχές».
Δηλαδή, η Ουκρανία θα αναθέσει σε αυτούς που την κατέστρεψαν την ανοικοδόμησή της και την ανάπτυξή της, χωρίς να αναμειχθούν σε αυτήν την προσπάθεια τα κράτη της Δύσης. Εξυπακούεται πως όλα αυτά δεν θα γίνουν με το αζημίωτο. Προφανώς θα λεηλατηθεί όλος ο πλούτος που κρύβει το υπέδαφος και υπάρχει στο έδαφος της μαρτυρικής αυτής χώρας. Πόσο θα διαρκέσει η αποναζιστικοποίηση; «Η διάρκεια της αποναζιστικοποίησης δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να είναι μικρότερη από μια γενιά...».
Σε αυτό το ανατριχιαστικό κείμενο περιγράφεται πώς θα εφαρμοσθεί το σχέδιο για την Τελική Λύση του «ουκρανικού ζητήματος», χωρίς υπεκφυγές, με τρόπο ωμό, κυνικό και σαφή. «Η αποναζιστικοποίηση θα είναι αναπόφευκτα μια απο-ουκρανοποίηση», γράφει ο συντάκτης του κειμένου.
Aποκρουστικό, αλλά γνήσιο.
