28 December 2012

Ατυχής προσηλυτισμός...


Σήμερα με τη λιακάδα είπα να καθίσω σε παγκάκι στο πάρκο, να με δει ο Ήλιος και να ζεστάνω το κοκαλάκι μου, σαν γάτος… Είχα κι ένα βιβλίο μαζί μου και το διάβαζα, μέχρι που με πλησίασε μια κυρία, στα 55-60 την έκανα, πολύ κοντή και χαμογελαστή.
Μου λέει, βλέπω ότι σας ενδιαφέρει το διάβασμα -κούνησα καταφατικά το κεφάλι- και σκέφτηκα, συνεχίζει, να σας μιλήσω για ένα πολύ καλό βιβλίο! Για πλασιέ  εγκυκλοπαιδειών και τσελεμεντέδων δεν έμοιαζε, είπα ότι θα έχει γράψει η ίδια κανένα βιβλίο.
— Ποιο είναι αυτό το βιβλίο; την ρωτάω…
Φέρνει το χέρι της μπροστά που το είχε πίσω από την πλάτη και βλέπω σε γυαλιστερό χαρτί τον τίτλο: «Έλα να μάθεις την Αλήθεια!» Χμμ, ιεχωβιτισμός μύριζε…
Της λέω,
—    Να σας πω εγώ την αλήθεια: Σήμερα έχει λιακάδα, με 17 βαθμούς Κελσίου, ο ουρανός είναι καθαρός, ο άνεμος ασθενής…
—    Όχι αυτό, καλέ, με κοροϊδεύετε…
—    Υπάρχουν πολλές αλήθειες λοιπόν; Εσείς ποια αλήθεια έχετε στο μυαλό σας;
—    Εγώ θα σας πω για την αλήθεια του θεού!
—    Έπρεπε να πάτε να πείτε την αλήθεια σ’ αυτούς που σκοτώθηκαν στο όνομά του, δεν τους προλάβατε όμως.
—    Έτσι είναι, οι πολέμοι δεν έγιναν όμως από τον θεό…
—    Ελληνίδα είστε; την ρωτάω…
—    Ναι, γιατί ρωτάτε; Όλοι οι άνθρωποι ίδιοι είμαστε…
—    Χαίρομαι που το λέτε αυτό! Και βέβαια ίδιοι, αλλά πρέπει τότε να λέτε «οι πόλεμοι», όχι «οι πολέμοι»…
—    Κύριέ μου, έχω τελειώσει μόνο Δημοτικό, δεν ξέρω πολλά γράμματα. Εσείς φαίνεστε μορφωμένος…
Είχε προσέξει ότι το βιβλίο που διάβαζα είχε ξενόγλωσσο τίτλο, της έκανα και γραμματικές παρατηρήσεις (κουσούρι του δασκάλου), οπότε θεώρησε ότι πρέπει να με κολακεύσει.
—    Αφού μόνο Δημοτικό τελειώσατε, μήπως δεν είστε η κατάλληλη να «διδάξετε» τους άλλους;
—    Μα και οι μαθητές του Χριστού αγράμματοι ήταν…
—    Ναι, αν υπήρξαν ο Χριστός και οι μαθητές, ίσως ήταν αυτό που λέτε. Αλλά αυτοί, στους οποίους έκαναν κατήχηση ήταν επίσης αγράμματοι, άρα μεταξύ τους τα λέγανε… Τώρα ανατρέπονται λίγο τα πράγματα, ο κόσμος μορφώνεται πολύ περισσότερο απ’ ότι παλιά… Και όσο για τους πολέμους, εδώ αλλάζει συλλαβή ο τόνος, που τους κάνουν οι άνθρωποι, να σας θυμίσω ότι για το Χριστό που λέτε γράφει το ευαγγέλιο, Ματθαίος κεφάλαιο 10, αν θυμάστε, ότι ήρθε όχι για ειρήνη αλλά για μαχαίρι…
—    Α όχι, δεν εννοεί σκοτωμούς, εννοεί ήρθα να χωρίσω… (ήταν δασκαλεμένη, αλλά όχι επαρκώς!)
—    Δηλαδή το αντίθετο της ειρήνης είναι ο χωρισμός; συνέχισα εγώ να χτυπάω στο καρφί… Θα έλεγε τότε «δεν ήρθα για ένωση, ήρθα για χωρισμό». Τώρα λέει απ’ τη μια ειρήνη, απ’ την άλλη μαχαίρι… Άρα, το μαχαίρι ως αντίθετο της ειρήνης είναι πόλεμος…
—    Εμάς ο πνευματικός μας μάς το είπε αλλιώς και νομίζω ότι έχει δίκιο…


Μάθαμε λοιπόν και το μυστικό! Τους έβαλε λόγια κάποιος επαγγελματίας πιστός για να κατηχήσουν, αλλά αυτή έπεσε στην περίπτωση…
—    Ο πνευματικός σας δεν σας τα είπε όλα, γι’ αυτό δυσκολεύεστε! Και εκτός αυτού, συνεχίζω, όλη η ιστορία είναι γεμάτη πολέμους που έκαναν πιστοί στο θεό, χριστιανοί, μουσουλμάνοι, εβραίοι κτλ. Άρα επιβεβαιώνεται ότι δεν ήρθε για ειρήνη ο δικός σας αλλά για πόλεμο…
—    Ποτέ δεν είπε ο Χριστός να κάνουν πόλεμο, ο διάβολος βάζει τους ανθρώπους…
—    Και γιατί ο θεός που είναι παντοδύναμος δεν εξαφανίζει τον διάβολο; Γιατί άφησε τον ψυχοπαθή να σκοτώσει 20 παιδάκια στην Αμερική;
Κατάλαβα ότι τα είχε χαμένα… Θα σκεφτόταν, πώς μπορεί να συνδέονται τα παιδάκια στην Αμερική με αυτά που λέμε στην κατήχηση! Όταν έλεγε το ποίημά της δεν της έφερναν μέχρι τώρα αντίρρηση και μπορούσε να συνεχίζει ακάθεκτη, μία μία τις παραγράφους…
—    Να σας θυμίσω τους πύργους στην Αμερική που έπεσαν τα αεροπλάνα στο όνομα του θεού και σκότωσαν 3.000 ανθρώπους; Πού ήταν ο θεός να βοηθήσει; Και επίσης…
—    Μα, μόνο εσείς μιλάτε… να κάνουμε διάλογο!
—  Τι διάλογο να κάνουμε, αφού είπατε ότι δεν έχετε μόρφωση… να πούμε την Κοκκινοσκουφίτσα;
Κατάλαβε ότι δεν στεκόταν άλλη κουβέντα.
—    Με κοροϊδεύετε, γεια σας και ο Χριστός να σας προστατεύει!
—   Εσείς κάνατε την αρχή! Πάντως, εμένα με προστατεύει ο γιατρός που έβγαλε την Κοκκινοσκουφίτσα και τη γιαγιά της από την κοιλιά του κακού λύκου… Την άλλη φορά να πούμε αυτό το παραμύθι…
Έφυγε και μάλλον έψαξε για άλλο αποδέκτη της «διδασκαλίας» της… Τελικά δεν έμαθα, τι ακριβώς πρέσβευε, πεντηκοστιανή ήταν, γεχωβίτισσα ήταν; Πάντως της Κοκκινοσκουφίτσας σίγουρα δεν ήταν…